M. Cardaras: Κραυγή απόγνωσης απο τους υιοθετημένους ομογενείς μας
Στη δική της υιοθεσία απο οικογένεια στις ΗΠΑ την δεκαετία του 1950 και το πρώτο βιβλίο της το οποίο αναφέρεται στην ιστορία μιας άλλης υιοθετημένης Ελληνίδας, της Ντίνα Πούλιος, αναφέρθηκε η Mary Cardaras, συγγραφέας, αναπληρωτής καθηγητής επικοινωνίας στο δημόσιο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο East Bay και επικεφαλής του κέντρου Δήμος του Deree College στην Αθήνα, μιλώντας στο ραδιόφωνο της Φωνής της Ελλάδας και στην εκπομπή “Η Παγκόσμια Φωνή μας” με τους Πέτρο Δίπλα και Δημήτρη Κοντογιάννη.
Η κ. Cardaras, η οποία αναζητά τον πατέρα της Κωνσταντίνο Κωλέτση, ο οποίος είναι πολύ ηλικιωμένος και πιθανόν βρίσκεται κάπου στην Αττική, τονίζει ότι όλα τα τότε υιοθετημένα παιδιά και νυν ηλικιωμένοι ενήλικες αξίζουν να έχουν προσβαση στα χαρτιά της υιοθεσίας τους και δικαιούνται την ελληνική ιθαγένεια.
Η κ. Cardaras, η οποία είναι βραβευμένη με βραβείο ΕΜΜΥ ως παραγωγός ντοκιμαντέρ, αναφέρει ότι επιλέχθηκε πριν ακόμη συμπληρώσει 12 μήνες ζωής για υιοθεσία απο τους γονείς ενός ζευγαριού οι οποίοι επισκέφθηκαν το βρεφοκομείο στο οποίο είχε δωθεί. Η ίδια τονίζει οτι πήγε μωρό με πλοίο στη Νέα Υόρκη και απο εκεί με αεροσκάφος στο Σικάγο όπου την περίμεναν οι θετοί γονείς της και απο εκεί με αυτοκίνητο την πήγαν στο σπίτι τους στη πολιτεία της Ινδιάνας όπου μεγάλωσε.
Η ίδια υπογραμμίζει ότι πέρασε καλά καθώς οι Ελληνοαμερικανοί θετοί γονείς της φέρθηκαν καλά. Δεν αποχωρίσθηκε ούτε τη θρησκεία της, ούτε την γλώσσα, ούτε την ελληνική της ταυτότητα. Παρ’ όλα αυτά το γεγονός ότι ήταν υιοθετημένη την έκανε να την βλέπουν με διαφορετικό μάτι στην ελληνική κοινότητα της περιοχής. Η ίδια ένοιωθε μέσα της ότι ένα άλλο κομμάτι του εαυτού της είχε μείνει στην Ελλάδα. Σε ηλικία 17 ετών επισκέφθηκε την Ελλάδα με τη θετή γιαγιά της και έψαχνε στα προσωπα των γυναικών να βρεί την βιολογική μητέρα της. Η γιαγιά της πήγε σε μια κυβερνητική υπηρεσία και άλλαξαν τα στοιχεία στο πιστοποιητικό γεννησή της για να φαίνεται ότι οι θετοί γονείς της ήταν και οι βιολογικοί. ¨Οπως τονίζει η ίδια, άλλαξε η ταυτότητά της αλλά η ίδια ήταν τινέιτζερ και δεν καταλάβαινε τι γινόταν.
Η κ. Cardaras τονίζει ότι ο θάνατος της θετής μητέρας της το 2018 την λύπησε πάρα πολύ και την έκανε να αισθανθεί οτι ήταν μόνη. Αισθάνθηκε εγκαταλειλειμένη για δεύτερη φορά. Γι’ αυτό ξαναγύρισε στην εκκλησία και στο ελληνικό σχολείο για επασύνδεση. Χρειαζόταν να ακούσει και να μιλήσει την γλώσσα της ενώ πάντοντε αγαπούσε την ελληνική μουσική.
Στο σχολείο έτυχε να συναντήσει μια άλλη γυναίκα στην οποία εκμηστηρεύθηκε οτι ήταν υιοθετημένη. Η τελευταία της είπε ότι η ξαδέλφη της, Ντίνα Πούλιος, ήταν επίσης υιοθετημένη και τις έφερε σε επαφή. Εκείνη η επαφή έμελλε να της αλλάξει τη ζωή. Η ίδια σοκαρίσθηκε μαθαίνοντας την ιστορία της κ. Πούλιος και αισθάνθηκε την ανάγκη ως συγγραφέας να την καταγράψει σ’ ένα βιβλίο. Ενω έκανε την δική της έρευνα, η κ. Cardaras εντόπισε εκείνη την περίοδο το βιβλίο της Gonda Van Steen για τα υιοθετημένα ελληνόπουλα των δεκαετιών μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο και ήλθε σε επαφή μαζί της.
Εκεί πληροφορήθηκε ότι αρκετά παιδιά είχαν υιοθετηθεί με νόμιμες διαδικασίες αλλά πολλά είχαν κλαπεί απο τα βρεφοκομεία και άλλα κέντρα χωρίς την συγκατάθεση των βιολογικών γονέων τους και είχαν γίνει μέρος ενός διεθνούς δικτύου διακίνησης βρεφών. Ρώτησε την κ. Van Steen τόσο για την ίδια, όσο και για την Ντίνα Πούλιος και τότε έμαθε ότι η τελευταία είχε κλαπεί απο ένα τέτοιο μέρος. Στους βιολογικούς γονείς της οι οποίοι παντοτε την αναζητούσαν είχαν πει ότι το παιδί “εξαφανίσθηκε” απο το μέρος στο οποίο το είχαν αφήσει για λίγο καιρό. Στη ίδια την κ. Πούλιος, οι θετοί γονείς της είχαν πει ότι οι βιολογικοί είχαν πεθάνει. Πριν απο 23 χρόνια, η τελευταία επανενώθηκε με την βιολογική οικογένειά της μετά απο 42 χρόνια χωρισμού.
Η Mary Cardaras καταγράφει την ιστορία της Ντίνας Πούλιος στο πρώτο της βιβλίο με τίτλο «Ripped at the Root: An Adoption Story” το οποίο κυκλοφόρησε το 2021. Τον επόμενο μήνα θα κυκλοφοτήσει το δεύτερο βιβλίο της με τίτλο «Voices of the Lost Children of Greece: Oral Histories of Post-War International Adoption, 1948-1968” στα ελληνική αυτή τη φορά.
www.ertnews.gr
Διαβάστε περισσότερα… Read More
