Η παράνομη εξόρυξη ανθίζει στη «γη της επαγγελίας» του Αμαζονίου της Βραζιλίας

Εργαζόμενος κάτω από ένα αυτοσχέδιο υπόστεγο κρυμμένο στο τροπικό δάσος, ο Ουέμπσον Νούνιες ακούει μια κραυγή και ενεργοποιεί το βαρούλκο του, τραβώντας έναν συνάδελφό του από το βάθος μιας γιγαντιαίας τρύπας με έναν κουβά γεμάτο πλούτη.

Ο 28χρονος Νούνιες και οι τέσσερις συνάδελφοί του είναι “garimpeiros” -«χρυσοθήρες παράνομοι μεταλλωρύχοι», που σκάβουν για πολύτιμα ορυκτά, σε ένα άγριο ορυχείο χαλκού έξω από την Canaa dos Carajas, μια μικρή πόλη στην άκρη του βραζιλιάνικου Αμαζονίου που έχει γίνει μια πόλη-έκρηξη τα τελευταία χρόνια χάρη στην εξόρυξη.

Η Canaa στα πορτογαλικά σημαίνει Χαναάν, η βιβλική «Γη της Επαγγελίας» – είναι ένας τόπος ακραίων καταστάσεων: Στο ένα άκρο του φάσματος βρίσκεται ο μεταλλευτικός γίγαντας Βάλε, ο οποίος λειτουργεί ένα από τα μεγαλύτερα υπαίθρια ορυχεία του κόσμου εδώ.

Γνωστό ως S11D, το ορυχείο σιδηρομεταλλεύματος κατέστησε την πόλη την πλουσιότερη στη Βραζιλία το 2020 σε κατά κεφαλήν ΑΕΠ.

Στο άλλο άκρο βρίσκονται περίπου 100 παράνομα ορυχεία όπως αυτό όπου εργάζεται ο Νούνιες επιχειρήσεις τύπου μπότας όπου οι «χρυσοθήρες» βγάζουν τα προς το ζην σκάβοντας τρύπες στη γη, ζώντας σε συνεχή επιφυλακή για την περίπτωση επιδρομής.

«Δουλεύω με το ένα μάτι εδώ στο ορυχείο και με το άλλο έξω. Η αστυνομία μπορεί να φτάσει ανά πάσα στιγμή», λέει ο Νούνιες, μέσα στην καλυμμένη με μουσαμά καλύβα πάνω από τη στενή, υγρή, βαθιά τρύπα βάθους 20 μέτρων, στην οποία κατεβάζει τους συναδέλφους του με ιμάντες και ατσάλινα καλώδια για να ανασύρουν μεγάλους μπλε κουβάδες με γυαλιστερές, πλούσιες σε ορυκτά πέτρες.

Όμως ο Νούνιες, που το κάνει αυτό εδώ και επτά χρόνια, λέει ότι το βλέπει ως μια επιπλέον δουλειά αν και επικερδή. Ο ιδιοκτήτης του ορυχείου τον πληρώνει 150 ρεάλ – (27 ευρώ) την ημέρα, ένας καλός μισθός σε αυτά τα μέρη.

«Σοβαρή περιβαλλοντική ζημιά»

Τα παράνομα ορυχεία κερδίζουν περίπου 800 δολάρια ανά μετρικό τόνο χαλκού που πωλούν στη μαύρη αγορά.

Αυτό εδώ συνήθως παράγει περισσότερα από αυτά σε μια μέρα, δήλωσαν οι μεταλλωρύχοι στο AFP.

Οι αρχές λένε ότι ο χαλκός που βγάζουν παράνομα στην Κανάα εξάγεται κυρίως στην Κίνα.

Η αστυνομία λέει ότι έχει επίσης εντοπίσει παράνομα ορυχεία χρυσού στην περιοχή, τα οποία προκαλούν μεγαλύτερη περιβαλλοντική ζημιά λόγω του υδραργύρου που χρησιμοποιείται για τον διαχωρισμό του χρυσού από το έδαφος.

Ο πληθυσμός της Κανάα έχει εκτοξευθεί μαζί με την οικονομία της.

Από το 2016, όταν η Βάλε εγκαινίασε το S11D, απασχολώντας 9.000 άτομα, η πόλη έχει σχεδόν τριπλασιαστεί σε μέγεθος, από 26.000 κατοίκους σε 75.000.

Η πόλη, που βρίσκεται στη βόρεια πολιτεία Πάρα, ψήφισε πολύ στις προεδρικές εκλογές της Βραζιλίας πέρυσι υπέρ του ακροδεξιού υποψήφιου Ζαΐρ Μπολσονάρου, ο οποίος έχασε οριακά από τον βετεράνο αριστερό Λουίς Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα.

Ο Μπολσονάρου, του οποίου ο πατέρας ήταν χρυσοθήρας, υπερασπίστηκε τους μεταλλωρύχους ως πρόεδρος, πιέζοντας να επιτραπεί η εξόρυξη σε προστατευόμενες εκτάσεις στον Αμαζόνιο και προκαλώντας την καταδίκη των οικολόγων.

Από τότε που ανέλαβε τα καθήκοντά του τον Ιανουάριο, ο Λούλα έχει πατάξει την παράνομη εξόρυξη στο μεγαλύτερο τροπικό δάσος του κόσμου.

Η αστυνομία έχει πραγματοποιήσει έξι επιδρομές στην περιοχή Κανάα, από τον Αύγουστο του 2022, φέρνοντας στο φως αυτό που αποκάλεσε «σοβαρή περιβαλλοντική ζημία» με τη μορφή «σοβαρά» μολυσμένων ποταμών και δασικών εκτάσεων που μετατράπηκαν σε γιγαντιαίες λίμνες τοξικής λάσπης.

Οι αστυνομικοί συνήθως καταστρέφουν τις επιχειρήσεις των ανθρακωρύχων, πλημμυρίζοντας τα φρεάτια των ορυχείων τους και κατάσχοντας ή καίγοντας τον εξοπλισμό τους.

Όμως, αυτό κάνει ελάχιστα για να τους σταματήσει: Οι ίδιοι μεταλλωρύχοι μπορούν μερικές φορές να ξαναβρεθούν στη δουλειά την επόμενη μέρα, λέει ο Τζενιβάλντο Κασαντέι, ένας ηγέτης των χρυσοθήρων.

Ο Κασαντέι, 51 ετών, είναι ταμίας ενός τοπικού συνεταιρισμού μικρής κλίμακας μεταλλωρύχων που προσπαθεί να κερδίσει νομικό καθεστώς για την εργασία τους.

Επί Μπολσονάρου, οι μεταλλωρύχοι βρίσκονταν σε προχωρημένες συνομιλίες με την ομοσπονδιακή υπηρεσία εξόρυξης για να κάνουν ακριβώς αυτό, λέει.

Η νίκη του Λούλα έβαλε τέλος σε αυτό.

«Στις πόλεις, οι άνθρωποι βλέπουν τους χρυσοθήρες ως εγκληματίες. Αλλά εμείς είμαστε απλώς εργάτες που προσπαθούμε να θρέψουμε τις οικογένειές μας», λέει ο Κασαντέι.

«Αν η εξόρυξη άγριων κοιτασμάτων ήταν ρυθμισμένη, θα δημιουργούσε θέσεις εργασίας και φορολογικά έσοδα. Η Κανάα, θα μπορούσε να γίνει η πλουσιότερη πόλη στον κόσμο».

«Επικίνδυνη δουλειά»

Οι χρυσοθήρες λένε ότι είναι άδικο το γεγονός ότι η Βάλε, ο μεγαλύτερος παραγωγός σιδηρομεταλλεύματος στον κόσμο, έχει το μονοπώλιο των δικαιωμάτων εξόρυξης στην τοπική γη, αλλά χρησιμοποιεί μόλις το 13% αυτής.

Η λήψη άδειας για ορυχεία μικρής κλίμακας είναι σχεδόν αδύνατη, λένε.

Σκύβοντας πάνω από ένα σωρό γυαλιστερές πέτρες από ένα λάκκο εξόρυξης, ο Βαλμίρ Σόουζα τις χτυπάει με ένα σφυρί, διαχωρίζοντας το χαλκό από τους υπόλοιπους.

«Είναι μια σκληρή και επικίνδυνη δουλειά», λέει ο Σόουζα, 33 ετών, ο οποίος εργάζεται με γάντια, λαστιχένιες μπότες και λευκό κράνος.

Έφτασε εδώ πριν από επτά μήνες από τη βορειοανατολική πολιτεία της πατρίδας του, το Μαρανάο, τη φτωχότερη της Βραζιλίας, όπου εργαζόταν διδάσκοντας καποέιρα, μια βραζιλιάνικη μορφή χορού και πολεμικής τέχνης.

Υπάρχουν περισσότερες ευκαιρίες στην Κανάα, λέει.

Ωστόσο, «πρέπει να δουλέψουμε κρυφά», προσθέτει. «Τι άλλο μπορούμε να κάνουμε;»

Πηγή: AFP

www.ertnews.gr

Διαβάστε περισσότερα… Read More