Ιταλία: Αχαρτογράφητα νερά και μετ’ εμποδίων ο σχηματισμός Κυβέρνησης για την Τζόρτζια Μελόνι

Ανταπόκριση από την Ιταλία για την ΕΡΤ: Κρίστιαν Μαυρής

Δεν πέρασαν καλά καλά δύο εβδομάδες από τις Ιταλικές εκλογές, και η Ιταλική Δεξιά βρίσκεται ήδη αντιμέτωπη με προβλήματα και ερωτηματικά.

Μια ανισόρροπη (Κεντρο)Δεξιά

Όπως γνωρίζουμε, στις βουλευτικές εκλογές της 25ης Σεπτεμβρίου το κόμμα της Τζόρτζια Μελόνι, Αδέλφια της Ιταλίας, κέρδισε με το 26% των ψήφων. Την ακολούθησαν το Φόρτσα Ιτάλια του Σίλβιο Μπερλουσκόνι και η Λέγκα του Ματέο Σαλβίνι, με ποσοστά χαμηλότερα του 9% έκαστος – πράγμα το οποίο τα θέτει έμπρακτα σε αδύναμη διαπραγματευτική θέση.

Αυτή η νίκη προκάλεσε πολλά ερωτηματικά σε όλο τον κόσμο, με το φάντασμα της ανόδου μιας μεταφασιστικής Κυβέρνησης στην ιταλική εξουσία. Tα τρία κόμματα καλούνται να κυβερνήσουν μια χώρα, την Ιταλία, μέλος του ΝΑΤΟ, των G7 και G20, και ιδρυτικό μέλος της ΕΕ, ανάμεσα στην πυκνή ομίχλη που καλύπτει την Υφήλιο στην μεταπανδημική εποχή.

Το Σάββατο 8 Οκτωβρίου πραγματοποιήθηκε μια συνάντηση μιάμισης ώρας μεταξύ των Μελόνι, Σαλβίνι και Μπερλουσκόνι στην έδρα του Καβαλιέρε, στο Άρκορε, λίγα χιλιόμετρα έξω από το Μιλάνο.
Σύμφωνα με το σχετικό κοινό ανακοινωθέν “οι ηγέτες συζήτησαν τις επερχόμενες θεσμικές προθεσμίες και την ανάγκη ύπαρξης μιας ισχυρής Κυβέρνησης ικανής να ανταποκριθεί στις επείγουσες ανάγκες της χώρας, ξεκινώντας από την έκτακτη, αυτή του ενεργειακού κόστους”.
Το δελτίο Τύπου ολοκληρώθηκε τονίζοντας πως “έχουν γίνει σημαντικά βήματα προς αυτή την κατεύθυνση και είναι κοινή βούληση της Κεντροδεξιάς να προχωρήσει όσο το δυνατόν γρηγορότερα στο δρόμο προς τη συγκρότηση της εκτελεστικής εξουσίας”.
Όμως σήμερα ο Ιταλικός Τύπος δείχνει μια διαφορετική όψη των πραγμάτων.

Quo vadis, Giorgia?

Όπως σημειώνει η Corriere della Sera, η συνάντηση “ήταν ένα αναγκαίο ραντεβού, δεδομένου ότι οι αποστάσεις μεταξύ των Συμμάχων ήταν πολλές, οι διαφωνίες έντονες και η πρωθυπουργός in pectore είχε να στείλει ένα πολύ σαφές μήνυμα”.

Η εφημερίδα μεταφέρει ένα συγκεκριμένο απόσπασμα της συζήτησης της Τζόρτζια Μελόνι στους συμμάχους της. “Εάν και όταν ο ΠτΔ μου αναθέσει το έργο, θα είμαι έτοιμη να παρουσιάσω την Κυβερνητική μου ομάδα ένα λεπτό αργότερα. Δεν θα σπαταλήσω άλλο χρόνο σε διαπραγματεύσεις, καυγάδες και τραβήγματα για θέσεις, γιατί η χώρα έχει πρόβλημα και δεν θα μας συγχωρέσει, πρέπει να δείξουμε σοβαρότητα. Κατ’αρχάς δεν θα δεχθώ (να σχηματίσω) μια Κυβέρνηση που θα είναι φθηνή, με ονόματα που δεν θα ανταποκρίνονται στο ύψος των περιστάσεων. Δεν θα κάνω ποτέ πράγματα που δεν μου αρέσουν”.

Το ‘πάνω χέρι’ της Μελόνι όσον αφορά τα νούμερα στο Κοινοβούλιο αντιμετωπίζει και μια σφοδρότατη αντίδραση των συμμάχων, Λέγκα και Φόρτζα Ιτάλια, που διεκδικούν θέσεις-φιλέτο στο νέο Κυβερνητικό σχήμα και που δεν φαίνεται να θέλουν να υπολογίζουν το ενδεχόμενο τεχνοκράτες να αναλάβουν υπουργικές θέσεις.

Όπως σημειώνει η Corriere della Sera “μια κάποια δυσαρέσκεια διαχέεται από τη Λέγκα” εφόσον οι κύριες Κυβερνητικές θέσεις – πρωθυπουργού, υφυπουργού παρά τω πρωθυπουργώ, και προέδρου της Γερουσίας – φαίνεται να έχουν επιλεχθεί από την Μελόνι. Επίσης, είναι πλέον δεδομένο πως η Μελόνι “θα υιοθετήσει τη “μέθοδο Ντράγκι” για τον σχηματισμό της Κυβέρνησης, αλλά μάλλον και την γραμμή του, κάτι που διαφαίνεται εδώ και καιρό από τις φημολογίες για τις συχνές επαφές μεταξύ της ηγέτιδας των Αδελφών της Ιταλίας και του πρώην Διοικητή της ΕΚΤ.

Συνοψίζει ακόμη καλύτερα η La Repubblica το κλίμα που επικρατεί εντός της Κεντροδεξιάς παράταξης. “Σκληρή σύγκρουση για το ρόλο της Licia Ronzulli (το δεξί χέρι του Καβαλιέρε) στα εκτελεστικά όργανα. Ένταση με τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ο οποίος θεωρεί ότι δεν μετράει αρκετά. ‘Πάγο’ με τον Ματέο Σαλβίνι, ο οποίος δεν θέλει τεχνοκράτες στην Κυβέρνηση. Ανησυχία για την απουσία ενός υπουργού Οικονομικών με βαρύτητα που θα εγγυάται την Ευρώπη και τις αγορές”.

Στις 13 Οκτωβρίου θα λάβει χώρα η πρώτη συνάντηση για τον σχηματισμό της Κυβέρνησης. Όπως ορίζει το Ιταλικό Σύνταγμα, προβλέπεται η απόφαση των Προέδρων της Άνω και Κάτω Βουλής πριν ο ΠτΔ Σέρτζιο Ματαρέλα αναθέσει στην Τζόρτζια Μελόνι την εντολή διερεύνησης που θα καταλήξει στην κατάθεση του Κυβερνητικού προγράμματος και της λίστας των υπουργών στον ΠτΔ, ο οποίος πράττει ως απόλυτος εγγυητής της Δημοκρατίας, του φιλοατλαντισμού και του φιλοευρωπαϊσμού της μελλοντικής Κυβέρνησης.

Παρόλο που η πρώτη ημερομηνία-ορόσημο πλησιάζει, δεν υπάρχει (ακόμη, και μεταξύ άλλων) μια συμφωνία σχετικά με τον πρόεδρο της Γερουσίας, κάτι που επιβεβαιώνει τις τριβές εντός της συμμαχίας.

Δεδομένων των άμεσων προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Ιταλία, η νέα Κυβέρνηση ενδέχεται να σχηματιστεί εντός Οκτωβρίου. Όμως οι τριβές μεταξύ των Κυβερνητικών εταίρων σίγουρα δεν θα κάνουν καλό στο μέλλον της Ιταλίας – μέσο και μακροπρόθεσμα – και προαναγγέλλουν μια σχεδόν βέβαιη κυβερνητική αστάθεια.

Φανερός ο κίνδυνος κοινωνικής αστάθειας

Το κοινωνικό κλίμα που επικρατεί στην Ιταλία είναι τεταμένο. Ο κόσμος συζητά ασταμάτητα για την ακρίβεια, η οποία θερίζει τα πορτοφόλια των καταναλωτών και σταυρώνει τις επιχειρήσεις. Σαν να μην φτάνει αυτό, επικρατεί και το φάντασμα της ανεπάρκειας φυσικού αερίου: η ελπίδα είναι να μην αναγκαστεί η χώρα να προβεί σε δελτιοποίηση, κάτι το οποίο πρόσφατα επικαλέστηκε ομογενής αναλυτής στα μικρόφωνα της ΕΡΤ.

Τα Συνδικάτα κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου και επανειλημμένα μιλούν για το ενδεχόμενο κλείσιμο χιλιάδων επιχειρήσεων, και επομένως για απολύσεις της τάξεως του ενός εκατομμυρίου εργαζομένων. Αυτά τα νούμερα ήδη προστίθενται στα 5,6 εκατομμύρια ιταλούς (το 2021) που ζουν σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας, δηλαδή σχεδόν το 10% του συνολικού πληθυσμού.

Το Σάββατο 8 Οκτωβρίου μια μεγάλη διαδήλωση έλαβε χώρα στη Ρώμη. Με αυτή την κίνηση το CGIL, ένα από τα μεγαλύτερα εργατικά συνδικάτα της χώρας, ζήτησε “από την Ιταλία και την Ευρώπη να βάλουν ξανά στο επίκεντρο τα ζητήματα της εργασίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης” όπως την αύξηση μισθών και συντάξεων, την καθιέρωση του κατώτατου μισθού, μια πραγματική φορολογική μεταρρύθμιση, την εγγύηση και βελτίωση ενός καθολικού μέτρου για την καταπολέμηση της φτώχειας, όπως το εισόδημα ιθαγένειας, την ασφάλεια στους χώρους εργασίας, την θέσπιση ενός ανώτατου ορίου στους λογαριασμούς, και ένα σχέδιο για ενεργειακή αυτονομία που να βασίζεται σε ανανεώσιμες πηγές. Παρεμπιπτόντως, σε αυτή τη διαδήλωση συμμετείχε ο Τζουζέπε Κόντε και όχι ο Ενρίκο Λέτα.

Σημειώνεται δε πως η ημερομηνία της διαδήλωσης δεν ήταν τυχαία. Σήμερα 9 Οκτωβρίου είναι η επέτειος της νεοφασιστικής επίθεσης κατά των γραφείων της CGIL στη Ρώμη, μια βίαιη πράξη το 2021 που καταδικάστηκε ομόφωνα.

www.ertnews.gr

Διαβάστε περισσότερα… Read More