Θεσσαλονίκη: Το ΚΘΒΕ «αποχαιρετά» τον Νίκο Στεφάνου
Με ανακοίνωσή του, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος αποχαιρετά με βαθιά θλίψη τον διακεκριμένο εικαστικό και σκηνογράφο Νίκο Στεφάνου, έναν δημιουργό που συνέδεσε την πορεία του με το Θέατρο, αφήνοντας ανεξίτηλο το αποτύπωμά του στον χώρο των εικαστικών τεχνών και της θεατρικής δημιουργίας.
Παράλληλα το ΚΘΒΕ, σημειώνει: «Ο Νίκος Στεφάνου υπήρξε επί σειρά ετών πολύτιμος συνεργάτης του ΚΘΒΕ, προσφέροντας το ταλέντο, την ευαισθησία και τη μοναδική του ματιά σε πλήθος παραστάσεων. Με τη ζωγραφική του, τις σκηνογραφικές και εικαστικές του παρεμβάσεις, συνέβαλε καθοριστικά στη διαμόρφωση μιας αισθητικής που γεφύρωσε το Θέατρο με τις Εικαστικές Τέχνες.
Η πορεία του χαρακτηρίστηκε από συνέπεια, δημιουργικό πάθος και βαθιά αγάπη για την τέχνη και τον άνθρωπο. Όσοι συνεργάστηκαν μαζί του θα θυμούνται πάντα το ήθος, τη σεμνότητα και τη γενναιοδωρία του.
Ο Νίκος Στεφάνου, σκηνογράφος, ζωγράφος και κεραμίστας, γεννήθηκε στον Πειραιά το 1933. Σε ηλικία μόλις 17 ετών άρχισε να ασχολείται επαγγελματικά με τη σκηνογραφία, φιλοτεχνώντας σκηνικά και κοστούμια για θιάσους του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά και του Πειραϊκού Συνδέσμου. Το 1960, με υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης, πραγματοποίησε ελεύθερες σπουδές θεάτρου στο Παρίσι, ενώ παράλληλα γράφτηκε στην École des Beaux-Arts (1960–1962), όπου παρακολούθησε μαθήματα λιθογραφίας. Εργάστηκε για τη ζωγραφική εκτέλεση σκηνικών στα ατελιέ γνωστών θεάτρων της γαλλικής πρωτεύουσας (Opéra, Opéra Comique, Odéon, Châtelet), καθώς και στη Βιέννη (Staatsoper, Volksoper) και το Μόναχο. Φιλοτέχνησε σκηνικά και κοστούμια για παραστάσεις των θεάτρων Oxford Play House και Round House του Λονδίνου. Συνεργάστηκε αδιάλειπτα με τους σημαντικότερους ελληνικούς θιάσους: την Εθνική Λυρική Σκηνή, το Εθνικό Θέατρο, τα ΔΗΠΕΘΕ και ιδιωτικούς θιάσους, σκηνογραφώντας περισσότερες από 100 παραστάσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό. Κατά τις δεκαετίες του ’60 και του ’70, ο Νίκος Στεφάνου ανέλαβε τη διαμόρφωση κοινόχρηστων χώρων και τη διακόσμηση προσόψεων με ανάγλυφες συνθέσεις σε πολλές μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες της Κρήτης, της Ρόδου και της Κέρκυρας. Στη ζωγραφική του, καθοριστικό ρόλο έπαιξε η συνεργασία και η συνύπαρξη με τους συνομήλικούς του ζωγράφους Αλέκο Φασιανό και Βασίλη Σπεράντζα στο περίφημο «Ατελιέ της Καλλιθέας». Στη συνέχεια έζησε και εργάστηκε στο Παρίσι, όπου παρουσίασε τη δουλειά του. Έργα του βρίσκονται σε ιδιωτικές και κρατικές συλλογές στην Ελλάδα και τη Γαλλία. Η τελευταία μεγάλη αναδρομική του έκθεση πραγματοποιήθηκε το 2010 στο Μουσείο Μπενάκη, στην Αθήνα».
Συνεργασίες με το ΚΘΒΕ:
«Ο καλός άνθρωπος του Σετσουάν» του Μπέρτολτ Μπρεχτ — Σκηνοθεσία: Μίνως Βολανάκης (1965)
«Περιμένοντας τον Γκοντό» του Σάμουελ Μπέκετ — Σκηνοθεσία: Μίνως Βολανάκης (1965)
«Οι δανειστές» – «Το κύκνειο άσμα» των Αντόν Τσέχωφ και Αυγούστου Στρίντμπεργκ — Σκηνοθεσία: Θάνος Κωτσόπουλος (1968)
«Ο επισκέπτης» – «Το κενό» – «Η γεμάτη βροχή νύχτα στις έξι του μηνός» των Γιώργου Θέμελη, Ευγένιου Ιονέσκο, Χάρη Ιωαννίδη — Σκηνοθεσία: Σπύρος Α. Ευαγγελάτος (1970)
«Ο βασιλιάς πεθαίνει» του Ευγένιου Ιονέσκο — Σκηνοθεσία: Θάνος Κωτσόπουλος (1970)
«Χάρολντ και Μωντ» του Κόλιν Χίγγινς — Σκηνοθεσία: Ανδρέας Βουτσινάς (1984)
«Ικέτισσες» του Ευριπίδη — Σκηνοθεσία: Κώστας Μπάκας (1985)
«Ο λόφος με το συντριβάνι» του Γιάννη Ρίτσου — Σκηνοθεσία: Πέπη Οικονομοπούλου (1988)
«Αμφιτρύων» του Πλαύτου — Σκηνοθεσία: Πάνος Παπαϊωάννου (1992)
«Ο διθύραμβος του ρόδου» του Άγγελου Σικελιανού — Σκηνοθεσία: Ελένη Τριανταφυλλάκη (1993)
Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος εκφράζει τα ειλικρινή του συλλυπητήρια στην οικογένεια και στους οικείους του.
www.ertnews.gr
Διαβάστε περισσότερα… Read More
