Γιάννης Γκαϊτατζής: Μαχητής μέσα και έξω από τα γήπεδα

«Έγραψε» 346 συμμετοχές με τα ερυθρόλευκα χρώματα, από το 1963 έως το 1977 για το πρωτάθλημα και συνολικά σε όλες τις επίσημες διοργανώσεις 433. Ήταν ένα δυναμικό δεξί μπακ με συχνές προωθήσεις, όπως θα λέγαμε σήμερα full back, με τον προπονητή Μάρτον Μπούκοβι να αντιλαμβάνεται και να αναδεινκνύει τις ποδοσφαιρικές του ικανότητες στη θέση του μπακ, γιατί μέχρι τότε αγωνίζονταν στα χαφ.

Κατέκτησε 5 πρωταθλήματα (1966, 67, 73, 74, 75) και 5 κύπελλα Ελλάδας (1965, 68, 71, 73, 75) και ένα Βαλκανικό κύπελλο (1963). Φόρεσε 15 φορές τη φανέλα της Εθνικής Ελλάδας από το 1967 έως το 1971. Μιλάμε για το Γιάννη Γκαϊτατζή που γεννήθηκε στην Κρωβύλη Ροδόπης στις 20 Απριλίου 1944.

Στη δύσκολη μετεμφυλιακή περίοδο, μετά τα παιδικά χρόνια στην παιδούπολη των Ιωαννίνων, ακολούθως στην παιδούπολη της Φιλιππιάδας και ακολούθως στο ορφανοτροφείο του Βόλου στα εφηβικά και γυμνασιακά χρόνια, ο νεαρός τότε Γιάννης Γκαϊτατζής επέστρεψε στη Θράκη και κάπου εκεί ξεκινάει μία μεγάλη και επιτυχημένη ποδοσφαιρική διαδρομή, από έναν μαχητή της ζωής που πέρασε το δυναμισμό του και μέσα στις γραμμές του γηπέδου.

Εκτός από ποδοσφαιριστής, καθοδήγησε και σαν προπονητής και είχε μάλιστα αρκετές επιτυχίες, ομάδες όπως η Θήβα, ο Πανναυπλιακός, ο Παναργειακός, ο Α.Ο. Σπάρτης, ο Ολυμπιακός Βόλου, η Λαμία, το Αιγάλεω, ο Πανελευσινιακός, ο Παναρκαδικός, ο Ιαλυσός Ρόδου, ο Α.Ο. Κέρκυρας, ο Πανελευσινιακός, ο Αχαρναϊκός κλπ. Επίσης είναι ενεργό μέλος των βετεράνων του Ολυμπιακού.

Συνομιλήσαμε μαζί του και μας είπε τα εξής:

-«Πριν ξεκινήσω το ποδόσφαιρο στον Ορφέα Ξάνθης, έπαιζα στις αλάνες. Εκείνα τα χρόνια υπήρχε μεγάλη προσέλευση θεατών στα γήπεδα παρά το γεγονός ότι οι συνθήκες απείχαν πολύ από τις σημερινές. Δηλαδή και τα γήπεδα ήταν ξερά και οι κερκίδες λιγοστές.

-Υπήρχε έντονο το τοπικό στοιχείο, που στήριζε τις ομάδες της περιοχής του;

-«Ναι γέμιζε το γήπεδο, ήταν και διασκέδαση της εποχής, ο κόσμος δεν είχε πού να πάει».

-Όταν πήρατε μεταγραφή για τον Ολυμπιακό και βρεθήκατε σε ένα διαφορετικό περιβάλλον, ποια ήταν τα πρώτα σας συναισθήματα;

-«Τα έχασα από τον κόσμο, ήταν η μέρα με τη νύχτα, δεν είχε καμία σχέση με τα όσα ήξερα μέχρι τότε σε επίπεδο οργάνωσης, όταν από την Ξάνθη κατέβηκα στον Πειραιά σε μία τεράστια ομάδα, έναν κολοσσό. Σκέφτηκα “πού ήρθα εδώ”;».

-Μετά την καριέρα σας στον Ολυμπιακό Πειραιώς, πήγατε στον Ολυμπιακό Λιοσίων, συγκρίνοντας τα Λιόσια με την Ξάνθη, όπου υπήρχε το τοπικό στοιχείο και στις δύο περιπτώσεις, είδατε διαφορές;

-«Όχι ήταν το ίδιο πράγμα, ως προς το δέσιμο και τη στήριξη των τοπικών κοινωνιών στην ομάδα τους, που φαινόταν και με τη μαζική προσέλευση στο γήπεδο».

-Πόσο έχουν αλλάξει αυτές οι εικόνες με τον επαγγελματισμό στο ποδόσφαιρο;

-«Σήμερα μόνο στις μεγάλες ομάδες πάει πολύς κόσμος. Το ποδόσφαιρο έγινε 100% επαγγελματικό πάνε οι Έλληνες έξω, έρχονται ξένοι εδώ για να αγωνιστούν, ο κόσμος όμως ανεξάρτητα από την προσέλευση αγαπάει το ίδιο τις ομάδες που υποστηρίζει».

-Μετά την ενεργό δράση σαν ποδοσφαιριστής, ασχοληθήκατε με την προπονητική. Από την εμπειρία σας στους πάγκους, είδατε οργανωτικές αλλαγές και προχωρήματα από την περίοδο που ήσασταν ποδοσφαιριστής;

– «Ψιλοπράγματα, τα όποια προχωρήματα γίνονταν και θα γίνονται μόνο στις περιπτώσεις που βρίσκονταν κάποιος πρόεδρος, κάποια δεδομένη χρονική στιγμή, με κάποιες φιλοδοξίες».

Συνέντευξη: Νάσος Μπράτσος

www.ertnews.gr

Διαβάστε περισσότερα… Read More