«Τρώω γρασίδι από το Γουίμπλεντον» – Ο Τζόκοβιτς αποκαλύπτει τα μυστικά του και τα παιχνίδια μυαλού

Ο Νόβακ Τζόκοβιτς φημίζεται για την αφοσίωση και τη σχολαστική προετοιμασία του, οπότε προκαλεί έκπληξη να μαθαίνουμε ότι μπορεί να αφήσει να ξεφύγει κάτι από την αυστηρή ρουτίνα του, καθώς προσπαθεί να γράψει περισσότερη ιστορία στο τένις αυτό το δεκαπενθήμερο.

Ο Σέρβος, ο οποίος ξεκινά την προσπάθειά του για έναν όγδοο τίτλο ρεκόρ στο μονό ανδρών στο Wimbledon θεωρείται ευρέως ως το φαβορί του τουρνουά, παρά το γεγονός ότι είναι δεύτερος στη σειρά πίσω από τον Κάρλος Αλκαράθ.

Ο Τζόκοβιτς έχει στο στόχαστρό του το 24ο Grand Slam και βρίσκεται στα μισά του δρόμου για να γίνει ο πρώτος παίκτης ATP ή WTA στο μονό μετά τη Steffi Graf το 1988 που θα ολοκληρώσει ένα ημερολογιακό Slam, κερδίζοντας και τα τέσσερα μεγάλα τουρνουά την ίδια χρονιά.

Έχει ήδη θριαμβεύσει στο Australian Open και στο Roland Garros το 2023 και τα μαθήματα που πήρε ο 36χρονος στο δρόμο προς αυτές τις νίκες του έδειξαν ότι δεν χρειάζεται να είναι τελειομανής για να πετύχει το στόχο του.

“Οι ρουτίνες είναι εξαιρετικά σημαντικές για κάθε άνθρωπο γιατί νομίζω ότι είναι στη βιολογία μας ότι επαναλαμβανόμαστε καθημερινά”, εξήγησε ο Τζόκοβιτς. “Αν υπάρχει κάτι που μας κάνει να νιώθουμε καλά, θέλουμε περισσότερο από αυτό.

“Είμαι σίγουρα ένας τύπος που του αρέσουν, γιατί τότε νιώθω πιο άνετα με την προετοιμασία μου, ώστε να νιώθω πιο σίγουρος για τον εαυτό μου ότι έχω κάνει ό,τι χρειάζεται ενδεχομένως να κάνω για αυτό που έρχεται.

“Οι ρουτίνες πραγματικά μου δίνουν ψυχική ηρεμία, αλλά είναι σημαντικό να τις εξισορροπώ μερικές φορές με το να τις σπάω. Τώρα μου αρέσει να παίζω μερικές φορές ένα παιχνίδι με το μυαλό μου και να το προκαλώ.

“Για παράδειγμα, δεν προπονήθηκα καθόλου τις ημέρες μεταξύ των αγώνων στο Australian Open, όταν ήμουν τραυματίας, αλλά στο Roland Garros είχα δύο τέτοιες ημέρες μεταξύ των αγώνων όπου δεν προπονήθηκα επίσης.

“Αυτό είναι κάτι που, νωρίτερα στην καριέρα μου, μάλλον δεν θα το είχα δεχτεί, επειδή είχα τη νοοτροπία του σκληρά εργαζόμενου και έπρεπε να κάνω αυτά τα επιπλέον 10 λεπτά ή μισή ώρα.

“Συνήθιζα να είμαι λίγο πιο θυμωμένος με τον εαυτό μου αν δεν έκανα κάτι – θα ήταν σαν ‘δεν είσαι αρκετά καλός τώρα’ ή ‘θα χάσεις τώρα’, αλλά με την πάροδο του χρόνου υποθέτω ότι ξεπερνάς αυτή τη νοοτροπία.

“Έχω μάθει ότι το λιγότερο είναι περισσότερο και επίσης ότι αν σπάσω τη ρουτίνα μου ή δεν την ολοκληρώσω, είναι επίσης εντάξει. Είναι σημαντικό να μην είσαι πολύ σκληρός με τον εαυτό σου”.

Το γρασίδι του Γουίμπλεντον θα είναι και πάλι στο μενού του;

Μια ρουτίνα που ο Τζόκοβιτς σίγουρα δεν θέλει να εγκαταλείψει σύντομα είναι η συνήθειά του να γιορτάζει τη νίκη στο Wimbledon τρώγοντας ένα ή δύο χόρτα από το χορτάρι του Centre Court.

Δεν αποτελεί επίσημο μέρος της δίαιτας χωρίς γλουτένη που ακολουθεί από το 2010, αλλά το μασουλάει πλέον για περισσότερο από μια δεκαετία.

“Είναι το πιο νόστιμο γρασίδι που έχω δοκιμάσει ποτέ”, δήλωσε στο BBC Breakfast.

“Νομίζω ότι ξεκίνησε για μένα την πρώτη φορά που κέρδισα, το 2011. Απλά δεν ήξερα τι άλλο θα μπορούσα να κάνω από το αίσθημα χαράς που είχα τότε. Απλά είπα ‘ξέρεις κάτι, θα μπορούσα να φάω λίγο από το γρασίδι’, και έγινε λίγο σαν παράδοση.

“Το έκανα κάθε φορά που κέρδιζα το Wimbledon, οπότε ελπίζω να πάρω περισσότερο γρασίδι φέτος.

“Τι το κάνει πιο νόστιμο; Είναι το Wimbledon! Ο τρόπος που το συντηρούν. Μου έγραψαν πολλοί άνθρωποι και με ρώτησαν: “Πώς μπορείς να το φας; Υπάρχει τόσος ιδρώτας στο γρασίδι”. Εγώ όμως λέω: “Ούτε καν το σκέφτομαι αυτό!””.

Περισσότερα οριακά κέρδη – κίνηση στο γήπεδο

Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι ο Τζόκοβιτς έχει συνήθως τέτοια όρεξη μέχρι το τέλος του τουρνουά – η απίστευτη κίνησή του κατά τη διάρκεια των αγώνων σημαίνει ότι έχει καλύψει σχεδόν κάθε σπιθαμή το Centre Court μέχρι να φτάσει να το “τσιμπήσει”.

Εκεί εμπλέκονται και πιο οριακά κέρδη – ενώ πάντα τόνιζε τη σημασία της συναισθηματικής δύναμης και πίστωνε τη δύναμη της φαντασίας του μετά τον θρίαμβο του στο Wimbledon το 2019, ο Τζόκοβιτς αναζητά ένα πλεονέκτημα και από τον εξοπλισμό του.

“Η ρακέτα και τα παπούτσια σου είναι τα πιο σημαντικά αντικείμενα που μπορείς να έχεις ως τενίστας”, εξήγησε καθώς του έδιναν τα νέα αθλητικά παπούτσια που θα φορέσει στο Γουίμπλεντον, με ένα “23” χαραγμένο στη φτέρνα προς τιμήν του τελευταίου του ορόσημου.

“Χρειάστηκαν τρία χρόνια, πηγαίνοντας μπρος-πίσω, για να βρω το σωστό παπούτσι για μένα και δεν ήταν εύκολο για την ομάδα ανάπτυξης, επειδή είχα τόσα πολλά αιτήματα και αλλαγές.

“Πρώτα απ’ όλα κινούμαι πιθανώς διαφορετικά από τους περισσότερους εκεί έξω – ακόμα και στο γρασίδι γλιστράω – οπότε έπρεπε να μπορώ να σταματήσω και να αλλάξω κατεύθυνση. Υπήρχαν τόσες πολλές διαφορετικές λεπτομέρειες και νομίζω ότι οι άνθρωποι που το έφτιαξαν υπέφεραν περισσότερο από εμένα”.

Αν αυτό ακούγεται σαν μια πρόκληση, ήταν μια πρόκληση που ο ανώτερος διευθυντής προϊόντων της Asics Rene Zandbergen, ο οποίος συνεργάστηκε στενά με τον Djokovic, δέχτηκε με χαρά.

“Δεν εμπλέκεται κάθε τενίστας τόσο πολύ στη διαδικασία όσο ο Novak”, δήλωσε ο Zandbergen. “Ασχολήθηκε με αυτό επειδή είναι τελειομανής και του άρεσε να εξετάζει ο ίδιος τις λεπτομέρειες.

“Ήταν πρόθυμος να μάθει για όλα τα στοιχεία που εμπλέκονται και τον ενεργοποίησε γιατί το έβλεπε ως μια ευκαιρία να γίνει καλύτερος παίκτης”.

Πώς να αντιμετωπίσετε μια κατάσταση όταν τα πράγματα πάνε στραβά;

Δεν είναι μόνο στο γήπεδο όπου η κίνηση είναι σημαντική για τον Τζόκοβιτς – είναι και μεγάλο μέρος της πνευματικής του προετοιμασίας.

“Πιστεύω πολύ στη δύναμη της κίνησης και στην επίδρασή της στην ψυχολογία”, δήλωσε ο Τζόκοβιτς. “Όχι μόνο στη σωματική κίνηση, αλλά και σε ορισμένες σωματικές κινήσεις όταν πρόκειται για οραματισμούς ή για οποιαδήποτε πνευματική εργασία που ασκείς.

“Όταν η κίνηση είναι συνυφασμένη και με την πνευματική εργασία τότε έχεις καλύτερο αποτέλεσμα, ή τουλάχιστον αυτό είναι κάτι που έχω βιώσει.

“Αν μιλάμε για την ψυχική δύναμη και πώς αυτή επηρεάζει την απόδοση, θεωρώ ότι η μισή δουλειά έχει ήδη γίνει πριν βγεις στο γήπεδο ή στο πεδίο της μάχης. Είναι κάτι που, αν δεν προετοιμαστείς σωστά, αφήνεις στον εαυτό σου ένα πολύ μεγαλύτερο βουνό να ανέβει”.

Όταν τα πράγματα πάνε στραβά για τον Τζόκοβιτς, είναι γνωστός για την ικανότητά του να τα αντιμετωπίζει και να εξακολουθεί να κερδίζει.

Και πάλι, λέει ότι αυτό συμβαίνει επειδή έχει ένα σχέδιο σχετικά με το πώς θα επανέλθει σε μια βέλτιστη κατάσταση ψυχολογίας. Είναι τόσο απλό όσο το να έχει επίγνωση της αναπνοής του και να την μετράει καθώς κινείται μέσα και έξω από το σώμα του, αλλά αισθάνεται ότι είναι ζωτικής σημασίας για να ανακτήσει τον έλεγχο.

“Έχεις εκατομμύρια παράγοντες που σε επηρεάζουν ως μεμονωμένο αθλητή στο γήπεδο και το ερώτημα όλων των ερωτημάτων είναι πώς μένεις στο παρόν ή στο εδώ και τώρα”, δήλωσε.

“Οι άνθρωποι πάντα λένε ότι στους αγώνες πρέπει να ξεχνάς το παρελθόν και να μην σκέφτεσαι το μέλλον, να είσαι απλά “στη στιγμή”, αλλά δεν νομίζω ότι αυτό είναι εφικτό, στην πραγματικότητα, λόγω του τρόπου με τον οποίο λειτουργεί το μυαλό μας.

“Μου αρέσει να το αποκαλώ ταξιδιώτη, επειδή του αρέσει να ταξιδεύει στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον σε σενάρια “τι θα γινόταν αν;” συνέχεια, και στο γήπεδο είναι ίσως τα πιο έντονα. Πάντα σκέφτεσαι ‘τι θα συμβεί – θα κερδίσω ή όχι;’.

“Ένα από τα μεγαλύτερα μαθήματα που έχω πάρει σχετικά με την ψυχική δύναμη στους αγώνες είναι ότι, αν χάσεις τη συγκέντρωσή σου, αν δεν είσαι στο παρόν και τα πράγματα έχουν αρχίσει να πηγαίνουν στραβά για σένα, τότε δεν πειράζει. Απλά πρέπει να το αποδεχτείς και μετά να επιστρέψεις.

“Νομίζω ότι αυτή η ανάκαμψη ή το πόσο καιρό μένεις σε αυτό το αρνητικό συναίσθημα, είναι αυτό που σε διαφοροποιεί από τους άλλους παίκτες.

“Η ανάκαμψη είναι πιο σημαντική από το να δουλεύεις σκληρά για να μείνεις στο παρόν, γιατί είναι σχεδόν αδύνατο να μένεις εκεί όλη την ώρα. Το θέμα είναι πόσο γρήγορα μπορείς να επανέλθεις και για μένα είναι η αναπνοή, η συνειδητή αναπνοή, που βοηθάει.

“Είναι ίσως το ένα συστατικό που θα ξεχώριζα ως το πιο σημαντικό”.

Πηγή: BBC
Επιμέλεια-μετάφραση: Σπύρος Αμπελάκης

www.ertnews.gr

Διαβάστε περισσότερα… Read More