Το εκπληκτικό ταξίδι των χελιών προς την θάλασσα των Σαργασσών

Σε μια περιοχή περίπου 5.000 τ.μ στον Κόλπο του Μεξικού εκτείνεται η θάλασσα των Σαργασσών. Εκεί συγκεντρώνονται τα χέλια από όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο και την βόρειο Αμερική.

Συνδεδεμένη με μύθους και θρύλους που δημιούργησαν οι θαλασσοπόροι λόγω του φόβου των μεσαιωνικών προλήψεων, φιλοξενεί ένα μοναδικό είδος ως προς τις συνήθειες  του. Τα χέλια έχουν την αμέριστη προσοχή των επιστημόνων για τον αξιοθαύμαστη  ζωή τους. Οι μεσογειακές περιοχές παρουσιάζουν μεγαλύτερους ρυθμούς ανάπτυξης των χελιών σε σχέση με τις υπόλοιπες λίμνες, καθώς έχουν υψηλότερες θερμοκρασίες.

Ο Αργύρης Σαπουνίδης, ιχθυολόγος ΙΝ.ΑΛ.Ε., μιλά για τις ικανότητες αυτού του είδους, που καταφέρνει να ζει σε γλυκά νερά και να αναπαράγεται στην θάλασσα. «Τα χέλια διανύουν μια απόσταση περίπου 10.000 χλμ σε διάστημα δεκαοκτώ μηνών για να ολοκληρώσουν τον βιολογικό τους κύκλο». Από διάφορες λιμναίες περιοχές όπως η λίμνη Βιστωνίδα ή η λιμνοθάλασσα του Αμβρακικού στην Ελλάδα ξεκινούν το ταξίδι προς το Αιγαίο, διανύουν την Μεσόγειο, περνούν μέσω Γιβραλτάρ στον Ατλαντικό και καταλήγουν στον τόπο όπου θα αναπαραχθούν, θα γεννήσουν και θα πεθάνουν. Οι νεαρές προνύμφες που γεννιούνται με ένα μυστηριώδη τρόπο θα επιστρέψουν στην πατρίδα των γονέων τους και θα ακολουθήσουν την ίδια διαδρομή για να πεθάνουν εκεί που γεννήθηκαν, στην θάλασσα των Σαργασσών. Ένα ταξίδι χωρίς επιστροφή, στο οποίο τίποτε δεν φαίνεται ικανό να τα σταματήσει, εκτός από τον παράγοντα άνθρωπο.

Όπως αναφέρει ο κ. Σαπουνίδης, στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής δράσεως για την προστασία του είδους, τα χέλια παρακολουθούνται κατά το ταξίδι τους με GPS, ποιά διαδρομή ακολουθούν, τα βάθη που επιλέγουν και το ακριβές στίγμα του προορισμού τους. Το σήμα στέλνεται μέσω δορυφορικών συσκευών στον κεντρικό σέρβερ στην Γαλλία και στην συνέχεια τα δεδομένα θα μεταφερθούν στις ΗΠΑ.

Ένα από τα πιο σημαντικά σε αυτήν την πορεία των χελιών δια ξηράς και θαλάσσης είναι ικανότητά τους να εκμεταλλεύονται τα θαλάσσια ρεύματα, να μεταφέρονται με το Ατλαντικό επιφανειακό ρεύμα, διευκολύνοντας την πλεύση τους. Αξιοσημείωτο είναι πως υποβάλλονται σε ασιτία καθ’  όλη την περίοδο του ταξιδιού τους. Ο χρόνος είναι πολύτιμος για την ανεύρεση τροφής, διότι προτιμούν οστρακοειδή, μαλάκια, σκουλήκια, κάμπιες και οργανισμούς που ζουν στον πυθμένα.

Το είδος κινδυνεύει με εξαφάνιση από μικρότερους και μεγαλύτερους θηρευτές, εκ των οποίων ο άνθρωπος είναι ο καταλύτης. Στόχος του Ευρωπαϊκού προγράμματος, που λειτουργεί, είναι να δημιουργηθεί ένας ασφαλής διάδρομος κυρίως λόγω της αλιείας και παράλληλα να δοθούν κάποιες ενισχύσεις στους ψαράδες για να υποκαταστήσουν τις απώλειες τους.

Φωτογραφίες: Μελέτη της βιολογίας του ευρωπαϊκού χελιού Anguilla anguilla L. στη λιμνοθάλασσα της Ροδιάς, του Αμβρακικού Κόλπου, (2002)

www.ertnews.gr

Διαβάστε περισσότερα… Read More