Συναισθηματική ή σωματική απιστία. Πότε χωρίζει το ζευγάρι

Ενώ μπορούμε εύκολα να ορίσουμε τι είναι σωματική απιστία, η συναισθηματική απιστία είναι καθαρά προσωπικό θέμα. Μπορεί να είναι ένα ποτό με έναν συνάδελφο για τον οποίο νιώθουμε έλξη. Μπορεί να είναι η συχνή ανταλλαγή μηνυμάτων με κάποιον που ο σύντροφός μας θεωρεί απειλή. Μπορεί να είναι τα ελαφρώς πονηρά σχόλια σε ανάρτηση αγνώστων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης…

Η διαμάχη γύρω από τους διαφορετικούς ορισμούς της συναισθηματικής απιστίας είναι μια  πρόκληση για τα ζευγάρια. Η ιδέα της συναισθηματικής απιστίας πάντως είναι σχετικά «νεαρή» έννοια. Είναι το προϊόν των κοινωνικών αλλαγών οι οποίες διαμορφώνουν τις προσδοκίες που έχουμε από τις σχέσεις μας.

Παλιά τα πράγματα ήταν ξεκαθαρισμένα. Ακόμα θυμάμαι νεαρή φίλη μου που όταν είπε στην πεθερά της ότι θέλει να είναι η προτεραιότητα του συζύγου της, εκείνη αναφώνησε εμβρόντητη: «Μα αν είσαι προτεραιότητα πώς θα φέρνει τα λεφτά στο σπίτι;».

Στην εποχή μας, οι άνθρωποι έχουν εντελώς διαφορετικές απαιτήσεις. Θέλουν να έχουν μια αποκλειστική συναισθηματική οικειότητα με τον σύντροφό τους. Και καθώς η ψηφιακή εποχή δημιουργεί περισσότερους τρόπους επικοινωνίας, οι πειρασμοί και τα προβλήματα που δημιουργούνται είναι πολλά.

 

Γενικά, με την έκφραση «συναισθηματική απιστία» περιγράφεται μια κατάσταση στην οποία ένα άτομο που βρίσκεται σε σχέση αναπτύσσει μια σημαντική συναισθηματική σύνδεση με τρίτο πρόσωπο, χωρίς απαραιτήτως να υπάρχει και σωματική σχέση.

Αυτό βασίζεται στην αντίληψη πως πρέπει να έχουμε συγκεκριμένους τύπους οικειότητας μόνο με τον δικό μας σημαντικό άλλο, και πως, επενδύοντας συναισθηματικά σε τρίτο άτομο, υπονομεύσει τη σχέση του και την αποκλειστική συναισθηματική σύνδεση με τον σύντροφό του.

Η επιστημονική άποψη για την απιστία

Ακριβώς όπως η σωματική απιστία, η συναισθηματική απιστία μπορεί να διαλύσει ένα ζευγάρι. Σύμφωνα με τη Μισέλ Τζάνινγκ, καθηγήτρια Κοινωνιολογίας στο Whitman College στην Ουάσιγκτον στις ΗΠΑ, η αντίληψη πως κάποιος μπορεί να είναι συναισθηματικά άπιστος είναι σχετικά καινούρια. Θεωρεί πως ο σημερινός ορισμός της μακροχρόνιας σχέσης -ως «μια δια βίου μονογαμική συντροφικότητα μεταξύ δύο ατόμων, τα οποία ενώνει η συναισθηματική σύνδεση»- είναι προϊόν πρόσφατων κοινωνικών αλλαγών.

Παραδοσιακά, επισημαίνει η ίδια, δεν αναμενόταν από κάποιον να ικανοποιεί τις συναισθηματικές ανάγκες του συντρόφου του. Συχνά παντρεύονταν για λόγους οικονομικούς, γεωγραφικούς, οικογενειακούς και αναπαραγωγικούς. Ήταν κατανοητό πως σε γάμους που δεν βασίζονταν στην αγάπη, οι άνθρωποι ίσως αναζητούσαν αλλού τη συναισθηματική ολοκλήρωσή τους.

Όμως, τα τελευταία 200 χρόνια, η θεώρησή μας για τις σχέσεις έχει αλλάξει. Στα ανεπτυγμένα κράτη, το να επιλέγει κάποιος για ταίρι του κάποιον που έχει ερωτευτεί είναι ο κανόνας, και τον τελευταίο αιώνα, με την άνοδο της ατομικότητας,  οι άνθρωποι άρχισαν να δίνουν προτεραιότητα στην αυτοφροντίδα και την προσωπική τους εξέλιξη.

Σήμερα, θέλουμε ο σύντροφός μας να ανταποκρίνεται στις συναισθηματικές μας ανάγκες, πράγμα που σημαίνει πως η ικανοποίηση συναισθηματικών αναγκών κάποιου τρίτου, θα μπορούσε, να θεωρηθεί προδοσία.

Το να είσαι «σωματικά» πιστός ίσως πια να μην αρκεί. Σήμερα πολλά ζευγάρια θεωρούν πως το να στραφούμε σε τρίτο άτομο προκειμένου να ικανοποιήσουμε κάποιες ανάγκες ως προς τη συναισθηματική μας πληρότητα, μπορεί να είναι ένα είδος προδοσίας.

 

Πώς ερμηνεύονται τα «like»;

Και βέβαια και η τεχνολογία βοηθάει αφού η ψηφιακή επανάσταση προσφέρει πολύ περισσότερους τρόπους σύνδεσης. Τα όρια μεταξύ του τι είναι και τι δεν είναι ραντεβού είναι δυσδιάκριτα και ο τρόπος επικοινωνίας μέσω οθόνης, μας κάνει να νιώθουμε πως δεν γίνεται παραβίαση κανόνων.

Πριν η τεχνολογία ενσωματωθεί στη ζωή μας, ως συναισθηματική απιστία ίσως να ορίζαμε μια ανάρμοστα στενή φιλία με έναν συνάδελφο, το μοίρασμα συναισθημάτων ή σκέψεων που ο σύντροφός μας θεωρούσε πως έπρεπε να το κάναμε μόνο μαζί του.

«Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο γνωρίζουμε και επικοινωνούμε με τους άλλους», λέει η Αμίρα Τζόνσον, ειδική ψυχικής και συμπεριφορικής υγείας στο κέντρο Berman Psychotherapy στην Ατλάντα στις ΗΠΑ.

Όπως επισημαίνει, με τα smartphone και τις πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης είναι εύκολο να υιοθετήσουμε συμπεριφορές που ίσως οδηγήσουν σε συναισθηματική απιστία – όπως το να κάνουμε «like» ή να σχολιάσουμε τη φωτογραφία ενός τρίτου ατόμου, να επικοινωνήσουμε με παλιούς φίλους ή να πάρουμε μέρος σε μια συζήτηση με αγνώστους.

Φυσικά, δεν έχουν όλοι τις ίδιες απόψεις για το τι επιτρέπεται και τι όχι. Ενώ κάποιοι ίσως θεωρούν πως το «like» σε ανάρτηση συγκεκριμένου ατόμου αποτελεί απιστία, άλλοι δεν ανησυχούν. Σε κάποιες σχέσεις υπάρχει συμφωνία πως οι άκρως προσωπικές συζητήσεις θα πρέπει να γίνονται μόνο μεταξύ των δύο συντρόφων, ενώ για άλλους, οι στενές φιλίες είναι κάτι που όλοι θα πρέπει να απολαμβάνουν.

Για κάποια ζευγάρια, το φλερτ μέσω γραπτών μηνυμάτων είναι άκακο, ενώ για άλλα θα μπορούσε να σημάνει το τέλος της σχέσης. Κάθε σύντροφος έχει τη δική του άποψη για το τι συνιστά απιστία, που μπορεί να κυμαίνεται από τη σύνδεση με τρίτα άτομα, μέχρι το να περνάμε χρόνο με κάποιον τον οποίο ο σύντροφός μας θεωρεί απειλή, ακόμα και αν πρόκειται για πλατωνική σχέση

 

Χωρίζουμε ή το ξεπερνάμε;

Γενικά, σύμφωνα με τις έρευνες, οι άνθρωποι δυσκολεύονται περισσότερο με τη σεξουαλική παρά με τη συναισθηματική απιστία. Όμως έρευνα του 2015 σε δείγμα 1.660 Βρετανών ενηλίκων, έδειξε πως το 44% θεωρούσε πως η σύναψη συναισθηματικής -παρά σωματικής- σχέσης με τρίτο άτομο συνιστούσε απιστία. Στο μεταξύ, το 15% των ερωτηθέντων απάντησε πως το έχει κάνει.

Η συναισθηματική απιστία έχει πάρει μεγάλη έκταση, ακριβώς επειδή είναι δυσδιάκριτη. Με τη σωματική απιστία, είναι ξεκάθαρο πότε ξεπερνιούνται τα όρια. Η συναισθηματική απιστία ίσως ξεκινήσει πολύ πιο σταδιακά, με συμπεριφορές που αρχικά το άτομο δικαιολογεί στον εαυτό του. Εάν κάποιος αισθάνεται πως το ταίρι του δεν τον υπολογίζει ή δεν αφιερώνει χρόνο σε αυτό, θα στραφεί αλλού. Ίσως επενδύσει σε μια φιλία από την οποία αντλεί στήριξη και στοργή και που μπορεί σιγά σιγά να οδηγήσει σε συναισθήματα.

Πάντως, ενώ κάποιες συναισθηματικές σχέσεις είναι το πρώτο βήμα για τη σωματική απιστία, για άλλους η δημιουργία σχέσεων εκτός ζευγαριού είναι ένας τρόπος να βρουν υποστήριξη, οικειότητα και σύνδεση χωρίς να στηρίζονται για τα πάντα μόνο σε ένα άτομο. Οι φιλίες και τα συστήματα υποστήριξης εκτός σχέσης είναι κάτι θετικό και μπορούν να συμβάλουν στην ισορροπία μας. Το ζήτημα προκύπτει όταν δημιουργείται μια φιλία που εξελίσσεται σε κάτι το οποίο υποπτευόμαστε πως δεν θα χαροποιήσει τον σύντροφό μας.

Πάντως τίποτα δεν είναι τυχαίο! Στις περισσότερες περιπτώσεις η συναισθηματική απιστία οφείλεται στην απόσταση μεταξύ των συντρόφων. Εάν κάποιος είναι ήδη δυστυχισμένος σε μια σχέση ή έχει απομακρυνθεί από το ταίρι του, είναι λογικό να αναζητήσει τη σύνδεση με κάποιον άλλον.

Οι γυναίκες συνήθως πληγώνονται περισσότερο από τη συναισθηματική απιστία. Οι άντρες δεν μπορούν να ξεπεράσουν τη σωματική. Όπως και να είναι όμως, σωματική ή συναισθηματική, η απιστία πληγώνει.

 

www.ertnews.gr

Διαβάστε περισσότερα… Read More