Σκαραμούτσι στο ΕΡΤNews για Τραμπ: Ίσως έρχεται μια λιγότερο χαοτική, πιο ελεγχόμενη προεδρία, αλλά είναι ο ορισμός της τρέλας να κάνεις το ίδιο ξανά και ξανά
«Πολλοί από τους ανθρώπους του Τραμπ μιλούν για ρακένδυση του συστήματος, για πίεση στη δημοκρατία και κυνήγι των πολιτικών αντιπάλων, αυτά τα πράγματα θα βλάψουν τη χώρα συνολικά, αλλά και την οικονομία», επισήμανε ο Άντονι Σκαραμούτσι καλεσμένος του Απόστολου Μαγγηριάδη στην εκπομπή του ΕΡΤNews «Επίλογος», αναλύοντας τα σενάρια για την πορεία της νέας κυβέρνησης των ΗΠΑ μετά και από την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ.
Σημειώνεται ότι ο Άντονι Σκαραμούτσι έχει διατελέσει διευθυντής Επικοινωνίας του Λευκού Οίκου στην πρώτη προεδρία Τραμπ, ωστόσο έχει πλέον εξελιχτεί σε έναν από τους πιο αυστηρούς επικριτές του.
Γεννημένος στο Λονγκ Άιλαντ της Νέας Υόρκης, ο Σκαραμούτσι μεγάλωσε σε μια οικογένεια της εργατικής τάξης, ένα υπόβαθρο που διαμόρφωσε την επιθυμία του για επιτυχία. Ξεκίνησε την καριέρα του στην Goldman Sachs, ανεβαίνοντας στον ανταγωνιστικό κόσμο της επενδυτικής τραπεζικής πριν ιδρύσει το 2005 την SkyBridge Capital, μια εταιρεία εναλλακτικών επενδύσεων που σήμερα επιβλέπει περιουσιακά στοιχεία δισεκατομμυρίων.
Η SkyBridge έγινε η πλατφόρμα του Σκαραμούτσι όχι μόνο για την οικονομική διαχείριση αλλά και για παγκόσμιες πολιτικές, με την εταιρεία να φιλοξενεί το ετήσιο συνέδριο SALT, μια συνάντηση παγκόσμιων ηγετών, επενδυτών και πολιτικών. Η ικανότητα του Σκαραμούτσι να χτίζει γέφυρες μεταξύ της χρηματοοικονομικής και του δημόσιου λόγου του χάρισε τη φήμη ενός έξυπνου στρατηγικού αναλυτή».
Με αυτή την αποκτηθείσα φήμη, το 2017, μπαίνει στο πολιτικό προσκήνιο όταν ο Ντόναλντ Τραμπ τον διορίζει διευθυντή επικοινωνίας του Λευκού Οίκου. Η θητεία του διήρκεσε μόλις 11 ημέρες -μια σύντομη αλλά έντονη θητεία που σημαδεύτηκε από αντιπαραθέσεις με μέσα ενημέρωσης και Ρεπουμπλικάνους.
Μετά την αποχώρησή του από τον Λευκό Οίκο, ο Σκαραμούτσι παρέμεινε μια ισχυρή φωνή στα μέσα ενημέρωσης, εκφράζοντας συχνά την άποψή του για την οικονομική πολιτική και τις παγκόσμιες υποθέσεις. Ενώ οι δεσμοί του με την κυβέρνηση Τραμπ καθόρισαν αρχικά τα πολιτικά του βήματα, έκτοτε έχει γίνει ένας από τους πιο σφοδρούς επικριτές του Τραμπ και στήριξε τους Δημοκρατικούς και στις εκλογές του 2020 και του 2024. Έχει γράψει 7 βιβλία, κάνει συχνές εμφανίσεις στα αμερικανικά μίντια ως σχολιαστής, ενώ διατηρεί και ένα δημοφιλές podcast.
Γιατί πιστεύετε ότι οι Αμερικανοί ψήφισαν τον Τραμπ; Υπήρξαν πολλές αναλύσεις που μιλούσαν για τις οικονομικές ανισότητες, την ατζέντα κατά του woke. Ποιες είναι οι δικές σας σκέψεις;
Θα ακολουθήσω τα exit polls. Τα exit polls λένε 3 πράγματα: στους δεν άρεσε ο πληθωρισμός κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης Μπάιντεν, ακόμα κι αν αυτό δεν ήταν λάθος του Μπάιντεν, εξακολουθούν να τον κατηγορούν γι’ αυτό. Το δεύτερο είναι η κουλτούρα. Πολλοί άνθρωποι στις Ηνωμένες Πολιτείες αισθάνονται ότι η αριστερή κουλτούρα βλάπτει τη χώρα και αυτοί είναι πραγματικά οι δύο μεγάλοι λόγοι για τους οποίους οι άνθρωποι ψήφισαν τον Ντόναλντ Τραμπ. Επίσης, η Κάμαλα Χάρις δεν είχε πολύ χρόνο. Αν ο Τζο Μπάιντεν είχε αποσυρθεί από την κούρσα τον Σεπτέμβριο του 2023 και οι Δημοκρατικοί είχαν περάσει από μια διαδικασία να επιλέξουν υποψήφιο και αυτός είχε περισσότερο χρόνο, θα μπορούσε η πρόταση των Δημοκρατικών να ήταν πιο ανταγωνιστική. Ο πρόεδρος Τραμπ κέρδισε με 1,5 εκατομμύριο ψήφους διαφορά και στις αμφίρροπες πολιτείες με 170.000 ψήφους διαφορά, δεν ήταν πολύ μεγάλο το χάσμα. Επίσης το γεγονός ότι ο Μπάιντεν είπε ότι θα έβαζε υποψηφιότητα μόνο για 4 χρόνια και μετά θα έβρισκε διάδοχο, αλλά τελικά αποφάσισε ότι ήθελε να θέσει υποψηφιότητα για επανεκλογή, κόστισε στους Δημοκρατικούς.
Πώς βλέπετε τη δεύτερη θητεία του Τραμπ; Τι θα είναι διαφορετικό από την πρώτη του προεδρία;
Βλέπετε πως ο Ντόναλντ Τραμπ διαλέγει τους συνεργάτες του σαν να πρόκειται για τηλεοπτικό ριάλιτι. Έχει ανθρώπους που πιστεύει ότι είναι καλοί στην τηλεόραση και έχει ανθρώπους που πιστεύει ότι θα του είναι πιστοί. Θα ήθελα να πιστεύω ότι θα είναι λιγότερο χαοτική και πιο ελεγχόμενη προεδρία σε σχέση με την πρώτη, αλλά ξέρετε τι λένε ότι ο ορισμός της τρέλας είναι να κάνεις το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά και να περιμένεις διαφορετικό αποτέλεσμα. Θα πρέπει να δούμε τι θα συμβεί, εγώ έχω καταγράψει τις ανησυχίες μου, αλλά ο αμερικανικός λαός μίλησε, ψήφισε τον Τραμπ. Εγώ τον έχω συγχαρεί, του εύχομαι τα καλύτερα, είμαι Αμερικανός, θέλω να τον δω να τα καταφέρνει καλά, αλλά πολλοί από τους ανθρώπους του μιλούν για ρακένδυση του συστήματος, για πίεση στη δημοκρατία και κυνήγι των πολιτικών αντιπάλων, αυτά τα πράγματα θα βλάψουν τη χώρα συνολικά, αλλά και την οικονομία. Ελπίζω να μην εννοούν αυτά που είπαν κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας.
Πιστεύετε ότι μπορεί να βρίσκεστε στον κατάλογο των εχθρών του νεοεκλεγέντος Προέδρου; Πρόσφατα αναφέρθηκε σε εσάς ως μεγάλο χαμένο. Έχετε οποιεσδήποτε ανησυχίες σχετικά με τις ενέργειες που θα μπορούσε να κάνει ο νέος πρόεδρος;
Νομίζω ότι όταν ο πρόεδρος γράφει στο Twitter για εσένα, είναι μάλλον σημάδι αγάπης. Πιθανώς σε μια κλίμακα από το 1 έως το 10, νομίζω ότι η αγάπη του Τραμπ για μένα είναι περίπου 9,5. Δεν τουιτάρεις για ανθρώπους για τους οποίους δεν νοιάζεσαι. Μπορεί να με αποκαλέσει μεγάλο αποτυχημένο, δεν υπάρχει πρόβλημα, είχα προβλήματα μαζί του τα τελευταία 3 ή 4 χρόνια. Για να σας θυμίσω, είχαμε μια διαφωνία για κάτι, άρχισε να επιτίθεται στη γυναίκα μου στο Twitter, και θα θέσω στο ελληνικό σας κοινό την ερώτηση: “είναι αποδεκτό αυτό στην ελληνική κουλτούρα;” Επειδή δεν είναι αποδεκτό στην ιταλοαμερικανική κουλτούρα. Αν πρόκειται να τσακωθείς με κάποιον πολιτικά, είμαι ένα πρόσωπο υψηλού προφίλ, να στοχεύσεις σε μένα, μην κυνηγάς τα μέλη της οικογένειάς μου. Έχω ένα θέμα με αυτό, νομίζω ότι είναι λίγο βρώμικος μαχητής με αυτόν τον τρόπο, αλλά όχι, δεν ανησυχώ καθόλου. Ζω στην Αμερική, έχουμε τεράστια ελευθερία και δικαιώματα εδώ. Νομίζω ότι αν προσπαθήσει να κάνει κάτι τέτοιο, θα τον πλήξει πολύ πολιτικά και σίγουρα θα πλήξει την οικονομία. Δεν ανησυχώ καθόλου, αλλά αν νομίζετε ότι θα έπρεπε να ανησυχώ, ίσως έχετε ένα δωμάτιο στο υπόγειό σας στο οποίο μπορώ να ζήσω για τα επόμενα τέσσερα χρόνια.
Είσαι πάντα ευπρόσδεκτος στην Ελλάδα. Είχατε ένα σύντομο πέρασμα, μόλις 11 ημέρες, ως Διευθυντής Επικοινωνίας του Λευκού Οίκου. Κοιτάζοντας πίσω, τι πιστεύετε ότι σας δίδαξε αυτή η εμπειρία για τις εσωτερικές λειτουργίες της διοίκησης Τραμπ;
Είναι ο Τραμπ. Είναι μια παράσταση ενός ανθρώπου. Νομίζω ότι ο JD Vance ήταν πολύ έξυπνος, οι εκλογές έχουν τελειώσει εδώ και δύο εβδομάδες. Δεν έχουμε δει τον JD Vance πουθενά, δεν δίνει συνεντεύξεις, έχει κρατήσει πολύ χαμηλό προφίλ, είναι πολύ καλή κίνηση από την πλευρά του JD Vance να μείνει μακριά από τα πράγματα. Αυτό είναι το σόου του Τραμπ, ήταν το σόου του Τραμπ στην προηγούμενη κυβέρνηση, θα είναι το σόου του Τραμπ στην επόμενη κυβέρνηση. Οι άνθρωποι που λαμβάνουν υπερβολική δημοσιότητα ή υπερβολική προσοχή, θα απομακρυνθούν πολύ γρήγορα.
Η χώρα είναι βαθιά διχασμένη και πολωμένη. Πιστεύετε ότι αυτό θα αλλάξει τα επόμενα τέσσερα χρόνια;
Η χώρα είναι πολωμένη σε μερικά μεγάλα ζητήματα, αλλά είναι αρκετά ενωμένη σε ορισμένα πράγματα. Όπως ότι θέλουμε η οικονομία να πάει καλύτερα, να αυξηθούν οι μισθοί για τις οικογένειες της κατώτερης και της μεσαίας τάξης. Νομίζω ότι εκεί υπάρχει πόλωση είναι τα ζητήματα κουλτούρας. Οι άνθρωποι της δεξιάς δεν θέλουν ανθρώπους με αλλαγμένο φύλο να ανταγωνίζονται τις κόρες τους σε αθλητικά γεγονότα. Απλά δεν το θέλουν αυτό.Το έκαναν πολύ ξεκάθαρο. Είμαι ένας ανοιχτός άνθρωπος, πιστεύω ότι όλοι πρέπει να ζουν ελεύθερα στην κοινωνία μας. Εφόσον δεν βλάπτουν κάποιον άλλο, πρέπει να ζουν όπως θέλουν. Αλλά νομίζω ότι αυτό θα είναι ένας αγώνας σε αυτή τη χώρα, όχι μόνο σήμερα και όχι μόνο κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης Τραμπ, αλλά για τα επόμενα 10 χρόνια θα υπάρξουν έντονες διαφωνίες σχετικά με την κουλτούρα. Οι Δημοκρατικοί ξυπνούν. Η Alexandria Ocasio-Cortez, ένα πολύ προβεβλημένο μέλος του Κογκρέσου, αφαίρεσε τον προσδιορισμό της αντωνυμίας της από το προφίλ της στο Twitter – X επειδή οι άνθρωποι έχουν κουραστεί από αυτό. Είμαστε πολωμένοι, αλλά νομίζω ότι αυτό σχετίζεται με την κουλτούρα, δεν νομίζω ότι σχετίζεται με τα κοινά πράγματα που αρέσουν στους Αμερικανούς, τα οποία είναι η άνοδος του βιοτικού επιπέδου, η ευημερία και η ειρήνη.
Με την επιστροφή του Τραμπ στον Λευκό Οίκο, τι προβλέπετε για την αμερικανική οικονομία, ιδίως όσον αφορά τη φορολογική πολιτική, το εμπόριο και τον πληθωρισμό;
Αν ο Τραμπ κάνει αυτά που είπε κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, η οικονομία θα οδηγηθεί σε υποχώρηση, ενδεχομένως και σε ύφεση.Λέει ότι θα αυξήσει τις δαπάνες για το έλλειμμα, θα μειώσει τους φόρους, θα καταργήσει τους φόρους στις πληρωμές κοινωνικής ασφάλισης, θα καταργήσει τους φόρους στα φιλοδωρήματα, αυτό σημαίνει 500 ή 600 δισεκατομμύρια δολάρια πρόσθετων δαπανών για το έλλειμμα. Αν το κάνει αυτό και στη συνέχεια αυξήσει τους δασμούς, 500 ή 600% όπως λέει, θα πάμε σε απότομη ύφεση. Το χρηματιστήριο δεν πιστεύει τίποτα από αυτά. Η χρηματιστηριακή αγορά πιστεύει ότι θα κυβερνήσει ως μετριοπαθής, ότι θα απαλείψει κάποια επίπεδα τραπεζικής ρύθμισης και ρυθμίσεις για τα κρυπτονομίσματα, ότι θα επιβάλλει δασμούς, αλλά αυτοί οι δασμοί θα είναι χειρουργικοί και επιλεκτικοί για να βοηθήσουν στην προστασία των αμερικανών εργαζομένων. Και αν κάνει αυτά και όχι όσα είπε στην προεκλογική εκστρατεία, νομίζω ότι η οικονομία θα πάει αρκετά καλά. Θα μπορούσαμε να έχουμε μια ήπια υποχώρηση, ακριβώς λόγω της κυκλικής φύσης της οικονομίας, αλλά θα μπορούσαμε να μην έχουμε και καθόλου υποχώρηση, αν προχωρήσει με τον τρόπο που περιέγραψα.
Πιστεύετε ότι οι ΗΠΑ πρέπει να ακολουθήσουν πιο επιθετικές στρατηγικές για να αντιμετωπίσουν την αυξανόμενη οικονομική επιρροή της Κίνας στον κόσμο;
Νομίζω ότι οι Κινέζοι βλάπτουν πραγματικά τον εαυτό τους, αυτή είναι απλώς η παρατήρησή μου. Πιστεύω, και αυτό είναι ένα μάθημα για τα πολιτικά συστήματα σε όλο τον κόσμο, ότι το κομμουνιστικό κόμμα πήρε πιθανώς υπερβολικό έλεγχο των εμπορικών και ιδιωτικών πτυχών της οικονομίας και στραγγάλισε την ανάπτυξη, την καινοτομία και την ανάπτυξη και έτσι η κινεζική οικονομία δεν τα πηγαίνει τόσο καλά όσο κάποιες από τις δυτικές οικονομίες, σίγουρα όχι τόσο καλά όσο οι ΗΠΑ.
Ο πρόεδρος Σι έχει ζητήσει προσέγγιση, θέλει να εξομαλύνει τις σχέσεις και ελπίζω ότι μπορούν να καταλήξουν σε μια συμφωνία για πράγματα όπως το εμπόριο και η δικαιοσύνη για τους Αμερικανούς εργαζόμενους. Ένα από τα πράγματα στα οποία οι Κινέζοι είναι πολύ καλοί, είναι στο να συνεργάζεται η κυβέρνησή τους με τις ιδιωτικές βιομηχανίες, να μπαίνουν στις αγορές, να ρίχνουν τις τιμές και να καταλαμβάνουν μερίδιο αγοράς. Εμείς δεν το κάνουμε αυτό στη χώρα μας. Νομίζω ότι πρέπει να προστατεύσουμε τους ανθρώπους μας, νομίζω ότι οι δασμοί σε αυτό το πλαίσιο είναι δικαιολογημένοι και ορθολογικοί. Αν μου λέτε ότι ο πρόεδρος Σι εδραιώνει την εξουσία του, θέλει να είναι πρόεδρος για τα επόμενα 10 περίπου χρόνια, είναι στις αρχές της έβδομης δεκαετίας της ζωής του και θέλει να ομαλοποιήσει τα πράγματα, νομίζω ότι υπάρχει ένας δρόμος για να δημιουργηθεί αυτή η ομαλοποίηση. Είμαι αισιόδοξος γι’ αυτό.
Και τι γίνεται με την Ευρώπη; Θα πρέπει να ανησυχεί η Ευρώπη ότι θα βρεθεί ανάμεσα στη διαμάχη ΗΠΑ-Κίνας;
Νομίζω ότι οι ευρωπαϊκές χώρες ήδη βρεθεί μέσα στη διαμάχη ΗΠΑ-Κίνας. Έχουν ήδη δεχθεί θραύσματα. Αλλά η μεγαλύτερη ανησυχία είναι το τι συμβαίνει στην ανατολική Ευρώπη με τον πόλεμο στην Ουκρανία. Δυστυχώς οι άνθρωποι στην Ευρώπη γνωρίζουν την απειλή της απολυταρχίας και γνωρίζουν την απειλή της αυταρχικής βίας. Απλά να θυμίσω ότι η Πολωνία εισέβαλε τον Σεπτέμβριο του 1939 αλλά ο βομβαρδισμός του Λονδίνου δεν ξεκίνησε παρά ένα χρόνο αργότερα. Όταν ένα κυρίαρχο έθνος περνάει στο έδαφος ενός άλλου κυρίαρχου έθνους στην ανατολική Ευρώπη, αυτό πρέπει να ανησυχεί τους ανθρώπους. Υπάρχει λόγος που η Φινλανδία και η Σουηδία εντάχθηκαν στο ΝΑΤΟ. Επί 74 χρόνια δεν ήταν στο ΝΑΤΟ, στο 75ο έτος του ΝΑΤΟ, εντάχθηκαν στον οργανισμό.
Όσον αφορά την εξωτερική πολιτική, αισθάνεστε ότι η προτεραιότητα του Τραμπ είναι η Ουκρανία και η Ρωσία ή είναι η Μέση Ανατολή, πού πιστεύετε ότι θα εστιάσει αρχικά;
Είναι μια καλή ερώτηση. Νομίζω ότι κανείς μας γνωρίζει την απάντηση σε αυτό. Πολλοί πιστεύουν ότι θα επιβάλει μια συμφωνία στους Ουκρανούς και θα διχοτομήσει την Ουκρανία και θα δώσει ένα μεγάλο μέρος της Ουκρανίας στον Βλαντιμίρ Πούτιν. Υπάρχει μια άλλη σχολή σκέψης που λέει ότι πρόκειται να εξηγήσει στον Πούτιν ότι πρέπει να υποχωρήσει και ίσως υπάρξει κάποιο είδος αποστρατιωτικοποιημένης ζώνης, κάποιο είδος ενδιάμεσου θύλακα, το οποίο είναι κάτι που θα μπορούσε να δεχτεί ο Πούτιν. Αλλά η Δύση δεν έχει χειριστεί καλά αυτόν τον πόλεμο. O Μπάιντεν φεύγει από το αξίωμα σε δύο μήνες, δεν έχει πραγματικά την εξουσία αλλά εξουσιοδοτεί την εκτόξευση των πυραύλων. Αυτές οι εκτοξεύσεις πυραύλων, θα έπρεπε να είχαν χρησιμοποιηθεί ως απειλή στον Πούτιν: “Πρέπει να διαπραγματευτούμε μια ειρήνη, αν όχι, πρέπει να δώσουμε σε αυτούς τους ανθρώπους (τους Ουκρανούς) τις εγγυήσεις ασφαλείας που υποσχεθήκαμε. Δεν ανήκουν στο ΝΑΤΟ, αλλά πρέπει να τους παράσχουμε τη δυνατότητα να προστατευτούν από εσάς.”
Γνωρίζοντας την προσωπικότητα του Τραμπ και του Μαρκ Ρούμπιο, ο οποίος θα είναι ο επόμενος υπουργός Εξωτερικών, αισθάνεστε ότι οι απόψεις αυτών των δύο θα ευθυγραμμιστούν;
Μου αρέσει το γεγονός ότι ο Ρούμπιο θα διοριστεί υπουργός Εξωτερικών, επειδή είναι σε επαγρύπνηση όσον αφορά την Ουκρανία, αναγνωρίζει ότι μια εδαφική προέλαση των Ρώσων απειλεί όλη την Ευρώπη, όχι μόνο την ανατολική πλευρά της. Είμαστε στα καλύτερά μας όταν οι χώρες παραμένουν εντός των συνόρων τους, όταν προσπαθούν για ειρήνη και οικονομική δραστηριότητα.
Αισθάνεστε ότι οι αμερικανικοί θεσμοί και οι διαδικασίες ελέγχου θα αποτελέσουν εγγύηση ή αισθάνεστε ότι επειδή ο Τραμπ έχει τον έλεγχο της Γερουσίας, της Βουλής και του Ανώτατου Δικαστηρίου μπορεί να αποτελέσει μεγάλη απειλή για την αμερικανική δημοκρατία;
Δεν έχω την απάντηση σε αυτό, είναι μια καλή ερώτηση. Αυτό που μπορώ να σας πω πάντως είναι ότι η νέα κυβέρνηση έχει περιθώριο 2 ετών. Έχουν μπροστά τους τις ενδιάμεσες εκλογές και αν τα πράγματα ξεφύγουν και οι άνθρωποι στην Αμερική ανησυχούν γι’ αυτό, θα τους σταματήσουν. Αλλά δεν μου αρέσει το γεγονός ότι συζητάμε μια τέτοια πιθανότητα. Όπως δεν μου αρέσει το γεγονός ότι έχουμε δημοσιογράφους που ανησυχούν για την ασφάλειά τους ή ανησυχούν για μια πιθανή δίωξη. Μου κάνατε μια πολύ καλή και πολύ σχετική ερώτηση. Βρίσκομαι στη λίστα των εχθρών του Τραμπ, αν ανησυχώ για κάποιου είδους δίωξη ή για κάποιου είδους βλάβη σε εμένα ή στην οικογένειά μου. Φανταστείτε πόσο δυσμενές και μειωτικό είναι αυτό για έναν ελεύθερο κόσμο, για μια ελεύθερη χώρα, για την αμερικανική δημοκρατία. Αν έλεγα ότι ασκώ τα δικαιώματα της πρώτης τροπολογίας και μιλούσα κατά της κυβέρνησης Μπάιντεν, δεν θα περίμενα να με κατηγορήσει κανένας. Οπότε η ιδέα ότι η κυβέρνηση Τραμπ μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο, είναι αρκετά μειωτική για τη δημοκρατία. Δεν ξέρουμε αν θα γίνει κάτι τέτοιο, αλλά αν πρόκειται ο Τραμπ να απειλήσει τη δημοκρατία, θα υπάρξουν άνθρωποι σαν εμένα που θα μιλήσουν εναντίον του. Αν καταλήξουμε να διωκόμαστε ως αποτέλεσμα αυτού, εγώ είμαι εντάξει με αυτό. Έχουμε δει τέτοιου είδους καταστάσεις σε όλη την ανθρώπινη ιστορία, αλλά νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικό να είμαστε με την πλευρά της ελευθερίας. Υπάρχουν 5,7 δισεκατομμύρια άνθρωποι που ζουν κάτω από κάποια μορφή απολυταρχίας, πώς λειτουργούν οι απολυταρχίες για αυτούς τους ανθρώπους; Όχι καλά. Συνήθως οι απολυταρχίες διοχετεύουν τα χρήματά τους στους εαυτούς τους και στους λίγους, εκλεκτούς ολιγάρχες και οι μεσαίοι και οι φτωχοί δεν τα πάνε καλά. Το καλύτερο σύστημα είναι η οικονομική ελευθερία και όπως είπε και ο Τσόρτσιλ, η δημοκρατία είναι η χειρότερη μορφή διακυβέρνησης μέχρι να τη συγκρίνεις με όλες τις άλλες μορφές διακυβέρνησης. Πρέπει να υπάρχει κάποια εκπροσώπηση του λαού και θα δούμε τι θα συμβεί. Ο Τραμπ πήρε τον Λευκό Οίκο, κέρδισε, είναι τρομερός πολιτικός, είναι μια πολωμένη χώρα, αλλά πήρε το 51% της πολωμένης χώρας, ας δούμε τι θα κάνει.
Πώς εξηγείτε το γεγονός ότι οι μεγιστάνες της τεχνολογίας, όπως ο Έλον Μασκ, που πιθανότατα θα είναι μέλος της κυβέρνησής του, υποστήριξαν τον Τραμπ;
Νομίζω ότι υπάρχει μηδενική πιθανότητα ο Έλον Μασκ να είναι μέλος της μελλοντικής κυβέρνησης του Τραμπ. Θα πρέπει να εγκαταλείψει την X, την SpaceX, την Tesla, δεν νομίζω ότι θα το κάνει αυτό. Εκτός και αν μου πείτε ότι θα αλλάξουν οι κανόνες, κάτι που νομίζω ότι θα ήταν πολύ επιζήμιο για τη χώρα να μπορεί ένας επιχειρηματίας να διοικεί τις εταιρείες του και ταυτόχρονα να έχει θέση στην αμερικανική κυβέρνηση, η οποία θα μπορούσε ενδεχομένως να ωφελήσει τις εταιρείες του. Νομίζω ότι αυτό θα ήταν καταστροφή. Νομίζω ότι δεν υπάρχει καμία πιθανότητα ο Έλον Μασκ να είναι στην κυβέρνηση. Θα μπορούσε να συμβουλεύει τον πρόεδρο ή να συμμετέχει σε μια επιτροπή ή ένα συμβούλιο που θα συμβουλεύει τον πρόεδρο.
Αισθάνεστε ότι βρισκόμαστε σε ένα σημείο της ιστορίας όπως τη δεκαετία του ’60, όπου υπήρχε υπερβολική πόλωση και διαχωρισμός στο εσωτερικό της χώρας και η ζυγαριά στράφηκε προς τα δεξιά, ο κόσμος ψήφισε τον Νίξον και είχαμε 20 χρόνια συντηρητικής κυβέρνησης; Πιστεύετε ότι βρισκόμαστε σε μια παρόμοια κατάσταση στην αμερικανική ιστορία, όπου τα πράγματα στρέφονται προς τα δεξιά μέχρι να ισορροπήσουν;
Αυτή είναι μια σπουδαία ερώτηση και αυτό που μπορώ να σας πω είναι ότι το 2004, όταν οι Δημοκρατικοί έχασαν από τον Τζορτζ Μπους, το σκέφτηκαν αυτό, αλλά μετά από 4 χρόνια ήρθε ο Μπαράκ Ομπάμα και οι Δημοκρατικοί απέκτησαν 8 χρόνια δημοκρατικής διακυβέρνησης. Η ίδια σκέψη υπήρχε και κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης Ρίγκαν αλλά και πριν τον Ρούσβελτ. Είναι δύσκολο να ξέρεις και εξαρτάται είσης από την ηγεσία. Αν βρεις έναν σπουδαίο, χαρισματικό, οραματιστή ηγέτη από τους Δημοκρατικούς που μπορεί να δημιουργήσει έναν συνασπισμό, θα σπάσει “το σερί”. Αν μου λέγατε ότι ο Τραμπ κέρδισε με ποσοστό 65% έναντι 35% της Χάρις, θα ήμουν πιο διατεθειμένος να σκεφτώ ότι ίσως κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβεί, αλλά με αυτά τα περιθώρια, αυτά τα μικρά περιθώρια, πιστεύω πραγματικά ότι θα εξαρτηθεί από το ποιοι θα είναι οι υποψήφιοι.
www.ertnews.gr
Διαβάστε περισσότερα… Read More
