Ποιοι βιώνουν βαθύτερη μοναξιά τα Χριστούγεννα

Παρά τα λαμπερά φώτα, τη ζεστασιά και την προσδοκία για χαρά, η περίοδος των Χριστουγέννων δεν αγγίζει όλους τους ανθρώπους με τον ίδιο τρόπο. Για πολλούς, αυτές οι ημέρες κάνουν πιο αισθητές απώλειες, εύθραυστες σχέσεις, εσωτερικούς φόβους ή τραυματικές στιγμές. Πολλές φορές πίσω από τις γιορτινές εικόνες, υπάρχουν άνθρωποι που βιώνουν σπαρακτική μοναξιά χωρίς να είναι απαραίτητα μόνοι. Απλώς κουβαλούν μέσα τους εμπειρίες που τους απομακρύνουν από τη γιορτινή διάθεση.— σχετικό άρθρο είναι και το Τι είναι η μελαγχολία των Χριστουγέννων και πώς να την αντιμετωπίσουμε, που φωτίζει αυτή την πλευρά των γιορτών.

Ας δούμε λοιπόν ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι, και τι κάνει τη μοναξιά τους τόσο ιδιαίτερη, μέσα σε αυτή την εποχή.

Οσοι βιώνουν την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου

Τα Χριστούγεννα έχουν την ικανότητα να αναδεικνύουν όσα λείπουν. Όταν κάποιος έχει χάσει ένα πρόσωπο που έδινε νόημα στη ζωή του, η εποχή αυτή γίνεται μια συνεχής υπενθύμιση της απώλειας. Κάθε τραγούδι, κάθε μυρωδιά από την κουζίνα, κάθε οικογενειακή συνάντηση τονίζει την απουσία. Το πένθος δεν ακολουθεί ημερολόγιο· απλώς επιστρέφει, συχνά εντονότερο τον Δεκέμβριο. Και ενώ οι άλλοι περιμένουν να «μπει κανείς στο κλίμα», όσοι πενθούν συχνά νιώθουν ότι περιφέρονται ανάμεσα σε δύο κόσμους: αυτόν που υπάρχει πια και εκείνον που χάθηκε.

Εκείνοι που ζουν μέσα σε επώδυνες οικογενειακές σχέσεις

Υπάρχουν άνθρωποι για τους οποίους οι γιορτές δεν συνοδεύονται από οικογενειακές συναθροίσεις, όχι επειδή δεν έχουν συγγενείς, αλλά επειδή οι σχέσεις έχουν δυσκολέψει ουσιαστικά με τα χρόνια. Οι συνηθέστερες μορφές ρήξης περιλαμβάνουν:

• χρόνια απομάκρυνση ή διακοπή επαφών
• παλιές, ανεπίλυτες συγκρούσεις
• κληρονομικές διαμάχες
• συναισθηματική αποστασιοποίηση μέσα σε τυπικές οικογένειες

Το κοινωνικό αφήγημα «η οικογένεια πάνω απ’ όλα» συχνά δημιουργεί ένα αίσθημα ανεπάρκειας, σαν να είναι υποχρεωτικό να ανήκει κανείς σε μια οικογένεια, ακόμη και όταν αυτή έχει διαλυθεί ή δεν μπορεί πια να λειτουργήσει.

Οσοι παλεύουν αθόρυβα για την ψυχική τους υγεία

Η κατάθλιψη, το άγχος ή η εξουθένωση δεν κάνουν διάλειμμα για τις γιορτές. Αντιθέτως, η έντονη απαίτηση για χαρά εντείνει την εσωτερική δυσκολία. Η συμμετοχή σε κοινωνικές υποχρεώσεις μπορεί να μοιάζει δυσβάστακτη, ιδιαίτερα όταν απαιτείται να διατηρηθεί μια εικόνα «κανονικότητας».

Οι άνθρωποι που δυσκολεύονται ψυχικά συχνά χρειάζεται να ισορροπήσουν ανάμεσα σε:

• την επιθυμία να μην απογοητεύσουν τους γύρω,
• την πίεση να φανούν ευδιάθετοι,
• την πραγματική ανάγκη για ηρεμία και απόσταση,
• τον φόβο ότι θα χαρακτηριστούν «αρνητικοί» ή «αντικοινωνικοί».

Η μοναξιά αφορά στην απόσταση ανάμεσα στο πώς νιώθουν και στο πώς θεωρούν ότι «πρέπει» να νιώσουν.

Εκείνοι που αισθάνονται στο περιθώριο λόγω οικονομικών δυσκολιών

Τα Χριστούγεννα είναι ακριβά. Και για όσους δυσκολεύονται οικονομικά, η εποχή λειτουργεί σαν μεγεθυντικός φακός. Τα έξοδα πολλαπλασιάζονται.

• δώρα
• τραπέζια και συναντήσεις
• συμμετοχές σε επαγγελματικές εκδηλώσεις
• έξοδα μετακίνησης για οικογενειακές υποχρεώσεις

Η μοναξιά της οικονομικής δυσκολίας αφορά στην αμηχανία που παράγουν οι κοινωνικές προσδοκίες γύρω από την αφθονία και τη γενναιοδωρία, συνθήκη που περιγραφεται στο άρθρο: Γιατί δεν θα κάνω δώρα φέτος τα Χριστούγεννα

Εκείνοι που βρίσκονται σε μια σημαντική και αβέβαιη μετάβαση ζωής

Η συνταξιοδότηση, η απώλεια εργασίας, το διαζύγιο, τα παιδιά που φεύγουν από το σπίτι ή μια μετακόμιση αποτελούν μεγάλες αλλαγές που συχνά δεν αναγνωρίζονται ως απώλειες. Η παλιά ζωή έχει κλείσει, η νέα δεν έχει ακόμη σχηματιστεί. Στις γιορτές —μια εποχή που αφορά στο οικείο και στο σταθερό— αυτή η ενδιάμεση κατάσταση γίνεται ακόμη πιο δύσκολη.

Οι φροντιστές που εξαντλούνται σιωπηλα

Όσοι φροντίζουν ανθρώπους με άνοια, χρόνια ασθένεια ή αναπηρία ζουν σε έναν χρόνο διαφορετικό από των άλλων ανθρώπων. Οι πρακτικοί τους περιορισμοί είναι πολλοί:

• αδυναμία συμμετοχής σε γιορτές
• περιορισμένη κοινωνική ζωή
• διαρκής επίβλεψη
• έλλειψη πραγματικού διαλείμματος

Πέρα από την κούραση, υπάρχει η βαθιά συναισθηματική απομόνωση: η ανάγκη να ανταποκριθούν στο παρόν ενός ανθρώπου ενώ θρηνούν την απώλεια εκείνου που ήταν κάποτε.

Όσοι δεν χωρούν στο παραδοσιακό οικογενειακό πρότυπο

Άνθρωποι μόνοι, χωρισμένοι, με ή χωρίς παιδιά ή μέλη μη παραδοσιακών οικογενειακών δομών συχνά αισθάνονται αόρατοι. Οι κοινωνικές προσδοκίες τούς θέτουν απέναντι σε ερωτήματα:

• «Με ποιον θα περάσετε τις γιορτές;»
• «Δεν θέλετε παιδιά;»
• «Δεν σας λείπει μια οικογένεια;»

Η μοναξιά προκύπτει από το αίσθημα ότι η ζωή τους έχει μικρότερη αξία, επειδή δεν ακολουθεί το προβλεπόμενο σενάριο.

Εκείνοι που κουβαλούν μέσα τους επώδυνα τραυματα

Για όσους έχουν μεγαλώσει σε συνθήκες κακοποίησης ή δυσλειτουργίας, οι γιορτές πυροδοτούν μνήμες και άγχη. Η εποχή των γιορτών ανασύρει:

• μνήμες εντάσεων
• δυσάρεστους συνειρμούς
• εμπειρίες φόβου ή αποσταθεροποίησης

Οι άνθρωποι αυτοί συχνά αποσύρονται για να προστατευθούν από όσα τούς ξυπνά η περίοδος των Χριστουγέννων — όχι από απροθυμία, αλλά από ανάγκη.

Φυσικά υπάρχουν και οι άνθρωποι στους οποίους δεν αρέσουν οι γιορτές, χωρίς να υπάρχει ειδικός λόγος. Εάν αναρωτιέστε κατά πόσοΕίναι εντάξει να μην μας αρέσουν τα Χριστούγεννα; να θυμάστε ότι δεν οφείλουμε το πνεύμα των γιορτών σε κανέναν – αλλά οφείλουμε αλήθεια, φροντίδα και ειλικρίνεια στον εαυτό μας.

www.ertnews.gr

Διαβάστε περισσότερα… Read More