Πανελλήνια πρωτιά για το Δημοτικό Σχολείο Θερμής Λέσβου σε λογοτεχνικό διαγωνισμό
Ανακοινώθηκαν πριν λίγες μέρες τα βραβεία του 17ου πανελλαδικού διαγωνισμού γραπτού λόγου των εκδόσεων “Πατάκη”, που επιφύλασσαν για το Δημοτικό Σχολείο της Θερμής μια ακόμα μεγάλη διάκριση. Η σχολικήμονάδα ήρθε πρώτη ανάμεσα στις σχολικές μονάδες όλης της χώρας (Δημοτικά –Γυμνάσια –Λύκεια) χάρη στα λογοτεχνικά κείμενα διηγήματα 3 μαθητών και 3 μαθητριών του, με τα οποία συμμετείχε στον διαγωνισμό.
Η σημασία της διάκρισης γίνεται ακόμα μεγαλύτερη αν σκεφτεί κανείς ότι το Σχολείο της Λουτρόπολης Θερμής Λέσβου κατάφερε να αντιμετωπίσει σαν ίσος προς ίσον σχολικά συγκροτήματα με ιστορία και πολύ μεγαλύτερες δυνατότητες . Τέτοια σχολεία ήταν το Γυμνάσιο η «Γεννάδειος Σχολή» (ήρθε 2ο) , το Πρότυπο Λύκειο Ηρακλείου Κρήτης (ήρθε 3ο) το Αρσάκειο θεσσαλονίκης (ήρθε 5ο ) κ.ά.
Τα 5 κείμενα που υπέβαλλαν στο διαγωνισμό οι μαθητές ήταν διηγήματα, ενώ μια μαθήτρια υπέβαλε 4 δημιουργίες της σε ποιητικό λόγο . Η πρώτη ύλη των 5 διηγημάτων προέρχεται από πραγματικές ιστορίες , που καταγράφηκαν στο πλαίσιο του προγράμματος του σχολείου «Ψηφιοποιώ την Ιστορία του τόπου μου». Η λογοτεχνική επεξεργασία των κειμένων έγινε τον χειμώνα στο Εργαστήρι Δημιουργικής Γραφής του Σχολείου, που λειτούργησε για 7η συνεχή χρονιά.
Οι 3 μαθητές και οι 3 μαθήτριες , που βραβεύτηκαν ήταν :
– Κ. Καραχαρίσης (Γ΄τάξη) : Τσολιάς ίσον Έλληνας και Ελλάδα ίσον φουστανέλα
– Γ. Ηλίας (Δ΄τάξη) : Δυο αγροτόπαιδα προϋπαντούν τον Μίκη (στο Μανταμάδο)
– Άννα Ψαθά (Δ΄τάξη) : Μαθαίνοντας μέσα από τα ταξίδια του παππού μου
– Ίρις Κρέκος (Δ΄τάξη) : Τέσσερα ποιήματα ( Ο γαϊδαράκος μας ο Σωκράτης , η δασκάλα μου η Εύη , η συμμαθήτριά μου η Κατερίνα , η κ.Ζίνα )
– Χρ. Κιολέ (ΣΤ ΄τάξη) : Ο προπάππος μου ο Μπαρμπούνας
-Κ. Σπανός γειά (ΣΤ΄τάξη) : οι χάρτες στο καφενείο μας
Οι ιστορίες των μαθητών
Κ.ΚΑΡΑΧΑΡΙΣΗΣ / Σύντομη περιγραφή: Ένας μαθητής ζητά από τον παππού του να του πει περισσότερα για τη θητεία του σαν εύζωνας. Εκείνος του δείχνει ένα πάκο παλιές φωτογραφίες και του μιλάει για τα ταξίδια του στο εξωτερικό με την Ανακτορική Φρουρά, αλλά και το πώς τον επέλεξαν για να υπηρετήσει εκεί τη θητεία του. Τότε μαθαίνει έκπληκτος τις συνθήκες ακραίας στέρησης στην κατοχή που μεγάλωσε ο παππούς του , τρώγοντας μόνο χόρτα από τη γη και αυγά από τις κότες και πίνοντας γάλα από την κατσίκα τους. Αυτές οι τροφές τον βοήθησαν να φτιάξει έναν ατσάλινο σκελετό και ένα πολύ λεβέντικο παράστημα.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΗΛΙΑΣ / Σύντομη περιγραφή: Μια φωτογραφία από το αρχείο του παππού εξάπτει τη φαντασία του εγγονού. Ο παππούς στην εφηβεία του -φαίνεται να – υποδέχεται τον Μίκη Θεοδωράκη λίγο πριν φθάσει στο χωριό του. Ακολουθεί μια εξιστόρηση του γεγονότος καθώς και κάποια άλλα περιστατικά , που φανερώνουν το κλίμα και τις συνθήκες της τότε εποχής. Ο εγγονός καταλαβαίνει τα περισσότερα αλλά όχι όλα. Κάποια πράγματα θα κατασταλάξουν στο μυαλό του αργότερα, όταν θα επισκεφθεί με τους γονείς του μια έκθεση για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Ελλάδα το 1974.
ΑΝΝΑ ΨΑΘΑ / Σύντομη περιγραφή: Η μικρή Μαρία – Άννα δεν πρόφτασε στη ζωή τον παππού της, αλλά γοητεύεται κάθε φορά που ακούει να διηγούνται τις ναυτικές του ιστορίες ο μπαμπάς και η γιαγιά της. Ζωντανεύει στο μυαλό της όλα τα ταξίδια του , «ταξιδεύει» με τη φαντασία της στα μέρη που πήγε και προσπαθεί να εξηγήσει τον ήρεμο χαρακτήρα του ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές .
ΧΡΥΣΟΒΑΛΑΝΟΥ ΚΙΟΛΕ/ Σύντομη περιγραφή: Η δισέγγονη του περίφημου «Μπαρμπούνα» έχει ακούσει πολλά και διάφορα για το θαλασσόλυκο παππού της κυρίως από την προγιαγιά της που ζει μαζί τους στο ίδιο σπίτι. Κάποια στιγμή στο στη Γεωγραφία κι ενώ εξετάζουν τη γεωφυσική διαμόρφωση της Αφρικής λέει στο δάσκαλο «ο προπάππος μου ήταν ψαράς στη λίμνη Ταγκανίκα». Ο δάσκαλος το βρίσκει ενδιαφέρον και της λέει να ψάξει να βρει περισσότερα στοιχεία για το πώς είναι η ζωή εκεί. Αυτό γίνεται αφορμή για να ερευνήσει καλύτερα τη ζωή του και να μάθει πράγματα που δεν ήξερε.
Κ.ΣΠΑΝΟΣ / Σύντομη περιγραφή: Ο πρώην Δήμαρχος της κωμόπολης μιλάει στους μαθητές στης ΣΤ΄ για τις συνθήκες ζωής στα χωριά τη δεκαετία του 1960. Στέκεται ιδιαίτερα στα παιδιά, που βοηθούσαν στις δουλειές τους γονείς τους και αναφέρεται στον εαυτό του, που κράταγε τα μεσημέρια το καφενείο του πατέρα του, μέχρι να γυρίσει από τις ελιές . Τα όσα λέει ηχούν «παράξενα» στα αυτιά των μαθητών, που μαθαίνουν για τα συσσίτια, για το κούρεμα με τη ψιλή , για τα μαθήματα που γίνονταν τότε και τα απογεύματα για τον υποχρεωτικό εκκλησιασμό την Κυριακή. Ταυτόχρονα δημιουργούν το ερέθισμα σε έναν μαθητή να ερευνήσει το πώς ήταν (τότε) η ζωή στο καφενείο .
www.ertnews.gr
Διαβάστε περισσότερα… Read More
