Ν. Σεβαστάκης στο Πρώτο: Η θεωρία της αντι-βίας, ένα διαδεδομένο μοτίβο εξήγησης του πολέμου στην Αριστερά (audio)

«Υπάρχει ένα φαινόμενο σε χώρες όπως η Γαλλία, όπως η Ιταλία, η Ελλάδα, όχι όμως η Ισπανία, που έχει μία ισχύ αυτό το “αλλά” και ένα επιχείρημα που ουσιαστικά πάει το μπαλάκι στο ΝΑΤΟ και στη Δύση και παρουσιάζει τη ρωσική απάντηση ως μεν λάθος, αλλά ως απάντηση σε μία πρόκληση» ανέφερε ο Νικόλας Σεβαστάκης, ο καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ, μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8 και στην εκπομπή «Καθρέφτης» με τον Χρήστο Μιχαηλίδη, σχετικά με τον πόλεμο στην Ουκρανία, που αύριο συμπληρώνει ένα έτος από την έναρξή του.

Είναι «η θεωρία της αντι-βίας», όπως την ονομάζει ο κ. Σεβαστάκης, και αντιστοιχεί στην θεώρηση ότι «η πρωταρχική βία ανήκει πάντα στη Δύση και όλες οι άλλες μορφές αντίδρασης από την ισλαμιστική τρομοκρατία μέχρι τη ρωσική εισβολή, είναι μορφές απάντησης σε ένα πρωταρχικό κακό».

«Αυτό είναι ένα ισχυρό μοτίβο εξήγησης των φαινομένων που έχει διάδοση μέσα στους χώρους της Αριστεράς, ακόμα και σε ανθρώπους οι οποίοι δεν είναι φιλοπουτινικοί και θα ήταν λάθος να τους χαρακτηρίζουμε έτσι. Δεν είναι τα πράγματα τόσο απλά» προσέθεσε ο κ. Σεβαστάκης.

Με την παραδοχή ότι «έχουμε πολλούς λόγους ιστορικούς, ιδεολογικούς, πρακτικούς, να είμαστε καχύποπτοι και κριτικοί απέναντι σε πάρα πολλές πλευρές της Δύσης και του ΝΑΤΟ και να μην είμαστε αφελείς» ο κ. Σεβαστάκης σημείωσε, ακούγοντας από ορισμένους, ότι η Δυτική πλευρά έχει συμφέροντα, πως προφανώς έχουν συμφέροντα και πως δεν είναι κανονιστική και ιδεολογική πάντα η επιλογή που γίνεται. «Έχει από πίσω και ένα σωρό κίνητρα πιο ταπεινά. Σημασία έχει όμως ποιο είναι το συμφέρον με την ευρύτερη έννοια, ποιο εκπροσωπεί το μεγαλύτερο κίνδυνο για την ανθρωπότητα αυτή τη στιγμή. Κάνεις μια στάθμιση. Και από κει και πέρα υπάρχει και η αλληλεγγύη στο θύμα, μην το ξεχνάμε. Δεν μπορεί να έχει κάποιος μια ιδεολογία υπέρ των θυμάτων σε μικροεπίπεδο ή στο επίπεδο του εσωτερικού και στο επίπεδο του εξωτερικού, των διεθνών πραγμάτων να είναι υπέρ των θυτών ή αν όχι υπέρ των θυτών, να ελαχιστοποιεί τις ευθύνες τους. Εγώ βρίσκω εδώ μια πραγματικά παράλογη στάση» συμπλήρωσε ο κ. Σεβαστάκης.

«Η Ρωσία μπορεί να μην έχει συμμαχίες στη Δύση, παρά μόνο σε κάποια κομμάτια της κοινωνίας και της πολιτικής τάξης, κυρίως περιθωριακά, αλλά έχει στον Νότο, στον παλιό κόσμο των Αδεσμεύτων τον λεγόμενο, στην Αφρική, στη Λατινική Αμερική και βέβαια το θέμα με την Κίνα, το οποίο είναι αρκετά πολύπλοκο. Θέλει με κάποιο τρόπο να κερδίσει χρόνο, πιστεύοντας άλλωστε, εξαρχής φιλοσοφικά, αυτή είναι η πλατφόρμα του, ότι η Δύση είναι μια κουρασμένη και παρακμιακή οντότητα. Δεν είναι τυχαίο, στο τελευταίο διάγγελμά του, έκανε μια ευθεία αναφορά και ουσιαστικά ταύτισε τη Δύση, την ομοφυλοφιλία, την παρακμή των ηθών και την Ουκρανία σε μια ολότητα. Έφτιαξε δηλαδή μια ολότητα δυνάμεων παρακμής, κατά τον ίδιο, η οποία δικαιολογεί ιδεολογικά υποτίθεται, τη δική του στρατηγική και τη δική του βλέψη» ανέφερε ακόμα ο κ. Σεβαστάκης.

Επιπλέον, ο καθηγητής επισήμανε ότι «πάντα το θρησκευτικό πεδίο και η Ορθόδοξη αναφορά έπαιζε ρόλο στην ρωσική άκρα Δεξιά με την ευρεία έννοια και αυτό στην ουσία ενσαρκώνει σήμερα, πολιτικά ο Πούτιν».

«Το παράδοξο βέβαια είναι πώς, ενώ εκφράζει πολιτικά και πολιτισμικά μία μίξη των θεμάτων της ρωσικής άκρας δεξιάς με κάποια θέματα από το σοβιετικό παρελθόν, κυρίως συμβολικά και κυρίως από τη σταλινική εποχή, πώς έχει ερείσματα, να το πω έτσι κομψά και μέσα σε σημαντικά κομμάτια ή τελοσπάντων σε κάποια κομμάτια στη ριζοσπαστική αριστερά στη Δύση και καλά, στον Νότο είναι άλλη εξήγηση. Αυτό είναι ένα ερώτημα πάντα ενδιαφέρον» τόνισε ο κ. Σεβαστάκης.

Καταλήγοντας, ο κ. Σεβαστάκης, έκανε λόγο για μια χρονιά ανατροπών, όπου  έγινε ένα ποιοτικό άλμα, καθώς επέστρεψε η σκληρή εκδοχή φαινομένων ολοκληρωτισμού, φαινομένων αυταρχισμού με αναθεωρητικές βλέψεις, με τη λογική της κατάκτησης εδαφών και όχι αυτό που συζητείται στη Δύση τις τελευταίες δεκαετίες, για τις άυλες, αφηρημένες μορφές επιβολής μέσα από την τεχνολογία ή την οικονομία. «Εδώ έχουμε να κάνουμε δηλαδή με κλασικό κατακτητικού τύπου πόλεμο, ο οποίος όπως πολλές φορές βαφτίζεται αμυντικός, είναι γνωστό αυτό μέσα στην ιστορία ή ότι προκλήθηκε από τον αντίπαλο, στη συγκεκριμένη περίπτωση από το ΝΑΤΟ και ούτω καθεξής. Ξέρουμε το επιχείρημα. Το γεγονός είναι ότι έχουμε σώρευση πολύ μεγάλων καταστροφών, χιλιάδες νεκρούς, υποδομές που έχουν ρημάξει και που δεν σώζεται τίποτα και μία φαινομενική στατικότητα στο πεδίο. Εγώ προβλέπω μια διάρκεια σε αυτό τον πόλεμο» ανέφερε ο κ. Σεβαστάκης.

www.ertnews.gr

Διαβάστε περισσότερα… Read More