Νεανική παραβατικότητα: Οι πρώτες ενδείξεις και ο ρόλος του σχολικού και του οικογενειακού περιβάλλοντος

Η νεανική παραβατικότητα είναι ένα φαινόμενο, το οποίο έχει οξυνθεί τα τελευταία χρόνια, λαμβάνοντας ανησυχητικές προεκτάσεις, καθώς, πέρα από την έντονη παρουσία της στις σχολικές μονάδες, δεν αφήνει ανεπηρέαστη και την ευρύτερη κοινωνία.

Βανδαλισμοί, ναρκωτικά, βία, εκφοβιστικές συμπεριφορές και όχι μόνο, έχουν γίνει η νόρμα και πλέον έπαψαν να μας εκπλήσσουν. Τα στοιχεία σοκάρουν.

Σύμφωνα με τον κ. Σωκράτη Προβατά, δικηγόρο, στην έμφυλη ειδικά βία, τα ποσοστά είναι τραγικά. 3.100 περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας, είχε να διαχειριστεί η αστυνομία τη χρονιά που μας πέρασε. Όπως τόνισε ο κ. Προβατάς, όλο το κακό ξεκινάει από την οικογένεια, δηλαδή, αν το παιδί έχει φροντίδα και ζει το ενδιαφέρον της μητέρας και του πατέρα του, δεν μπαίνει εύκολα στην παραβατικότητα. “Η μετάβαση της εκπαίδευσης στη νέα της μορφή της είναι επιθυμητή από όλους… με απαίδευτους εκπαιδευτικούς δεν μπορεί να αλλάξει το σύστημα”, επισήμανε ο κ. Προβατάς, προσθέτοντας ότι πρώτα η οικογένεια πρέπει να ασχοληθεί και μετά το σχολείο. “Δυστυχώς, οι γονείς αντιλαμβάνονται ότι το παιδί τους έχει μπλέξει με συμμορίες, μόνο όταν αυτό συλληφθεί, το μυαλό τους δεν πηγαίνει ποτέ εκεί”, κατέληξε χαρακτηριστικά.

Όπως τόνισε ο κ. Δημήτρης Γαλεντέρης, Ειδικός Ιατροδικαστής, τα ποσοστά της παραβατικότητας στους νέους, έχουν αυξηθεί τα τελευταία χρόνια κατά 30%, ενώ η βία κυρίως συνδέεται με το κοινωνικοοικονομικό επίπεδο της οικογένειας, δηλαδή οι φτωχές, ενδεχομένως, σχέσεις που έχουν με τους γονείς τους τα παιδιά, οι οποίοι, σε αρκετές περιπτώσεις, τρέχουν να τα βγάλουν πέρα με την καθημερινότητα.

Υπάρχουν παράγοντες κινδύνου, όχι αιτίες, είπε ο κ. Γαλεντέρης. Μπορεί οι γονείς να προσφέρουν τα πάντα στο παιδί τους και παρόλα αυτά να αναπτύξει παραβατικότητα. Η παραβατικότητα, όπως είπε, εντοπίζεται σε διαφορετικές κατηγορίες ατόμων, ανάμεσά τους και άτομα που απομονώνονται και δεν έχουν επαφή με τους συνομηλίκους τους, ενώ τα πρώτα σημάδια που πρέπει να υποψιάσουν το οικογενειακό περιβάλλον, είναι η διαταραχή στις επιδόσεις του παιδιού και οτιδήποτε το αλλάζει, όταν δηλαδή οι γονείς καταλαβαίνουν ότι κάτι δεν πάει καλά.

Ο κ. Αλέξανδρος Κόπτσης, Περιφερειακός Δ/ντής Α΄- Β΄θμιας Εκπαίδευσης Κεντρικής Μακεδονίας, εξέφρασε την άποψη ότι το θέμα είναι πολυπαραγοντικό, είναι ένα κοινωνικό πια φαινόμενο, το οποίο δεν εμφανίζεται μόνο στο σχολείο.

“Οι γονείς δεν αφιερώνουν χρόνο στα παιδιά τους ώστε αυτά να τους ακούν και να τους εμπιστεύονται, πρέπει να υπάρξει η ανάλογη κουλτούρα στα σχολεία, να δοθεί έμφαση στο συναισθηματικό κομμάτι, να τους ανοίξουμε τον δρόμο και να τους δείξουμε πώς πρέπει να συμπεριφέρονται στα παιδιά τους, τα μάτια μας πρέπει να είναι πάνω στα παιδιά μας όλη την ημέρα”, ανέφερε. Ακόμη, ο κ. Κόπτσης είπε ότι πρόθεση είναι να ενταχθούν όλοι οι μαθητές στο σχολείο, ενώ έχουν δοθεί σαφείς οδηγίες στους εκπαιδευτικούς, όταν αντιλαμβάνονται κάτι να ενημερώνουν αμέσως τον διευθυντή και να ασκούν συστηματική εποπτεία στον αύλειο χώρο. “Το κλειδί είναι η αγωγή και η διαπαιδαγώγηση”, πρόσθεσε.

Στους παράγοντες κινδύνου που μπορεί να οδηγήσουν σε βίαιες συμπεριφορές, περιλαμβάνονται ακόμα η υγειονομική κρίση και ο εγκλεισμός που προκάλεσε ρήγματα στην καθημερινότητα των εφήβων, λόγω της απομάκρυνσης από τον συγχρωτισμό με τους συνομηλίκους τους, της κατάχρησης ηλεκτρονικών παιχνιδιών, ενώ το ίδιο διάστημα καταγράφηκε και μία ευαλωτότητα στις σχέσεις με τους γονείς τους. 

Επίσης, άλλος ένας παράγοντας είναι η έλλειψη αξιών που πλανάται στην ατμόσφαιρα και τα διεθνή γεγονότα, όπως οι πόλεμοι που έκαναν τους εφήβους να αισθάνονται ότι είναι αίολοι, ότι δεν ανήκουν κάπου, ότι δεν υπάρχει κάποιο μέλλον για αυτούς.

www.ertnews.gr

Διαβάστε περισσότερα… Read More