Μήπως δεν θυμάστε την τελευταία φορά που ερωτευτήκατε;
Αν δυσκολεύεστε να θυμηθείτε την τελευταία φορά που νιώσατε ερωτευμένοι ήρθε η ώρα να κάνετε αναπλαισίωση.
Δηλαδή, σύμφωνα με τη γνωσιακή προσέγγιση της ψυχοθεραπείας, να δείτε τα γεγονότα και τις καταστάσεις από διαφορετική οπτική γωνία και να αλλάξετε τον τρόπο που τα βιώνετε. Και ενδεχομένως να απαλλαγείτε από αρνητικές συμπεριφορές που μπορεί να ασχημαίνουν τη ζωή σας, όπως:
Συνεχής αυτοκριτική
Όλοι γνωρίζουμε ότι είμαστε οι χειρότεροι κριτές μας. Δυστυχώς, όταν πρόκειται για ερωτικές σχέσεις αυτό μπορεί να αποτελέσει ουσιαστικό εμπόδιο. Η συνεχής αυτοκριτική μπορεί να μας εμποδίσει να δεχτούμε και να νιώσουμε αγάπη από τους άλλους. Είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι κάποιος άλλος θα μπορούσε να μας αγαπήσει, όταν λέμε συνεχώς στον εαυτό μας ότι δεν είμαστε αρκετά καλοί.
Αυτή η συμπεριφορά είναι βαθιά ριζωμένη σε πολλούς από μας και συχνά προέρχεται παλιά τραύματα. Αλλά η αυτοκριτική είναι απλώς μια συνήθεια, όχι μια αλήθεια. Εάν απαλλαγείτε από την αυτοκριτική μπορεί να ανοίξετε την πόρτα στο να βιώσετε και να αποδεχτείτε την αγάπη, με έναν νέο τρόπο.
Επίδειξη αυτάρκειας
Η Ελένη έλεγε πάντα: «Δεν έχω ανάγκη κανέναν. Είμαι μια χαρά μόνη μου». Ωστόσο, δεν είχε συνειδητοποιήσει ότι η συγκεκριμένη νοοτροπία την απομόνωνε. Ήταν τόσο επικεντρωμένη στο να είναι δυνατή και ανεξάρτητη που έχτισε τείχη γύρω της.
Χρειάστηκε πολύς καιρός και πολλοί άνθρωποι, για να καταλάβει η Ελένη ότιη αγάπη απαιτεί ευαλωτότητα. Η ευαλωτότητα δεν είναι αδυναμία αλλά γνησιότητα στη διαδικασία της αγάπης. Με το να μην φοβόμαστε να δείξουμε τις ανάγκες μας μπορούμε να συνδεθούμε πραγματικά με τον άλλον.
Προσκόλληση σ’ ένα τραυματικό παρελθόν
Όταν έχουμε πληγωθεί στο παρελθόν, είναι φυσικό να θέλουμε να προστατεύσουμε τον εαυτό μας από το να ξαναζήσουμε τον ίδιο. Γνωρίζατε όμως ότι ο εγκέφαλός μας έχει μια αρνητική προκατάληψη;
Αυτό σημαίνει ότι τείνει να θυμάται και να συγκρατεί τις αρνητικές εμπειρίες πιο έντονα από τις θετικές. Αυτός ο μηχανισμός επιβίωσης μας βοηθά να αποφύγουμε τον κίνδυνο, αλλά όταν πρόκειται για σχέσεις, μπορεί να μας κρατήσει παγιδευμένους στο παρελθόν. Μπορεί να περιμένουμε πάντα το χειρότερο ή να βλέπουμε τους πιθανούς συντρόφους μέσα από την εμπειρία του παρελθόντος. Και αυτό είναι άδικο, και για μας και για τους ανθρώπους γύρω μας.
Υπερανάλυση
Όταν υπεραναλύουμε κάθε λέξη και κατάσταση, δημιουργούμε άγχος και ανησυχία. Αντιδρούμε με βάση φανταστικά σενάρια ή εμπειρίες του παρελθόντος, και δεν μπορούμε να συνδεθούμε ουσιαστικά με τον άλλον.
Την επόμενη φορά που θα πιάσετε τον εαυτό σας να υπεραναλύει, πάρτε μια βαθιά ανάσα και επιστρέψτε στο σήμερα και στην παρούσα στιγμή.
Αποφυγή της πραγματικότητας
Σε όλους μας αρέσει να κρατάμε τα πράγματα ανάλαφρα και θετικά. Να αποφεύγουμε δυσάρεστα συναισθήματα όπως η θλίψη, ο φόβος ή ο θυμός, πιστεύοντας ότι δεν έχουν θέση σε μια ευτυχισμένη ζωή. Αυτό είναι τοξική θετικότητα.
Ευτυχισμένη ζωή είναι μια πλήρης ζωή. Όλα τα συναισθήματα- και τα δυσάρεστα- είναι μέρος της ανθρώπινης εμπειρίας. Αποφεύγοντας τη συναισθηματική δυσφορία, περιορίζουμε την ικανότητά μας να νιώθουμε και να εκφραζόμαστε.
Έλλειψη αυτοφροντίδας
Όταν η καθημερινότητα μας συνθλίβει, η αυτοφροντίδα μένει στο περιθώριο. Αλλά η παραμέληση των δικών μας αναγκών έχει αρνητικό αντίκτυπο στη ζωή μας. Όταν δεν φροντίζουμε τον εαυτό μας σωματικά, συναισθηματικά και διανοητικά, εξαντλούμε τους πόρους μας και έχουμε λιγότερα να δώσουμε στους άλλους.
Η αυτοφροντίδα δεν είναι μόνο αφρόλουτρα και ημέρες σπα.Έχει να κάνει με το να θρέφουμε τον εαυτό μας με όποιον τρόπο χρειαζόμαστε, είτε αυτό είναι ξεκούραση, υγιεινή διατροφή, άσκηση, χρόνος μόνος ή σύνδεση με άλλους. Δίνοντας προτεραιότητα στην αυτοφροντίδα μας, στέλνουμε το μήνυμα ότι αξίζει να μας φροντίζουν και οι άλλοι. Αυτό μπορεί να ενισχύσει την αυτοεκτίμησή μας και να μας ανοίξει τη δυνατότητα να λάβουμε αγάπη από τους άλλους.
Να πιστεύετε ότι «μας αγαπάει μόνο η μάνα μας»
Ένας γνωστός, εργένης, κάποτε έλεγε σε παρέα, «η μόνη γυναίκα που μας αγαπάει πραγματικά είναι η μάνα μας».
Aν δεν πιστεύουμε στην αγάπη δεν είναι πιθανό να την βιώσουμε. Το να πιστεύεις στην αγάπη δεν σημαίνει ότι αγνοείς ότι μπορεί να απογοητευτείς ή να πονέσεις. Σημαίνει ότι αντιλαμβάνεσαι την αγάπη ως θεμελιώδες μέρος της ανθρώπινης εμπειρίας. Η αγάπη δεν είναι απλώς κάτι που μας συμβαίνει. Είναι μια επιλογή που κάνουμε κάθε μέρα.
Τελικά, ο αντίκτυπος της ανατροφής από γονείς που δεν έχουν «δουλέψει» καθόλου με τα παιδιά τους, είναι σημαντικός και επηρεάζει διάφορες πτυχές της ενήλικης ζωής.
Η υπεύθυνη ανατροφή των παιδιών ενσταλάζει ένα μείγμα προκλήσεων, ενθαρρύνοντας την προσαρμοστικότητα και τον σεβασμό προς τους άλλους. Μόνο τότε οι ενήλικες μπορούν να «πλοηγηθούν» καλύτερα στην προσωπική και επαγγελματική τους ζωή, αξιοποιώντας τα δυνατά τους σημεία χωρίς να παραβλέπουν και τη σύνδεση με τους άλλους.
Σχετικά άρθρα:
Γιατί μας «στοιχειώνουν» τα αρνητικά σχόλια και ξεχνάμε τα θετικά
Πώς να αποφύγετε την υπερανάλυση
www.ertnews.gr
Διαβάστε περισσότερα… Read More