Κυριακή, 22 Δεκεμβρίου, 2024

Κεντρική Ελλάδα

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΓΚΥΡΗ ΚΑΙ ΕΓΚΑΙΡΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Ισπανία: Βιβλίο για 300 Ισπανούς θύματα των τζιχαντιστών ώστε να μην τους ξεχάσει κανείς  

 Τριακόσιοι άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από επιθέσεις τζιχαντιστών που διαπράχθηκαν στην Ισπανία ή εναντίον Ισπανών στο εξωτερικό από το 1984.

 Όλοι είχαν ένα έργο ζωής που τους αφαιρέθηκε, αλλά που τώρα ο Chelo Aparicio και η Ana Aizpiri το έχουν ανακατασκευάσει σε ένα βιβλίο,’Τα θύματα της τζιχάντ, για να μην τα ξεχάσει κανείς.

Το βιβλίο αυτό, που εκδόθηκε από την Espasa, βασίζεται σε μια ιδέα του Κέντρου Μνήμης Θυμάτων Τρομοκρατίας, όπως επισημαίνουν οι συγγραφείς του και είναι αφιερωμένο «σε όλα τα θύματα της τρομοκρατίας, την οικογένεια και τους φίλους τους. Για αυτό που ήταν και για την ανεπανόρθωτη απώλεια που σήμαινε η απουσία τους για ολόκληρη την κοινωνία», όπως αναφέρεται και στο βιβλίο.

Από την επίθεση των τζιχαντιστών στην Ισπανία, αυτή στο εστιατόριο «El Descanso» στη Μαδρίτη το 1985 που άφησε 18 νεκρούς, μέχρι εκείνες το 2017 στη Βαρκελώνη και στο Cambrils (Tarragona) με 16 νεκρούς, περνώντας από αυτούς της 11ης Μαρτίου 2004 στη Μαδρίτη, με 193 νεκρούς,  οι συγγραφείς ανασυνθέτουν σε 508 σελίδες τις ενέργειες της τζιχάντ που σημειώθηκαν στην Ισπανία, αλλά και αυτές που έχουν σκοτώσει Ισπανούς σε 14 χώρες.

Η σκληρή δουλειά αυτών των δύο δημοσιογράφων δίνει τα παρακάτω στοιχεία : 300 θάνατοι από επιθέσεις που διαπράχθηκαν στην Ισπανία ή εναντίον Ισπανών στο εξωτερικό από το 1984, εκ των οποίων 181 ήταν άνδρες και 119 γυναίκες.

Από τα συνολικά θύματα, 232 πέθαναν στην Ισπανία: 212 σε επιθέσεις στη Μαδρίτη, 16 στην Καταλονία, 3 στην Ανδαλουσία και 1 στη Μούρθια.

Εν τω μεταξύ, η τζιχάντ αφαίρεσε τις ζωές 68 Ισπανών στο εξωτερικό: 21 στο Αφγανιστάν, 11 στο Ιράκ, 8 στην Υεμένη, 6 στο Λίβανο και άλλους 6 στο Μαρόκο και 3 στη Μπουρκίνα Φάσο. Επιπλέον, στην Αλγερία, τη Γαλλία, το Ισραήλ, τη Σρι Λάνκα και την Τυνησία, δύο Ισπανοί πέθαναν σε κάθε περίπτωση και στις Ηνωμένες Πολιτείες, την Αίγυπτο και τη Μεγάλη Βρετανία, ένας.

Ανά τύπο επίθεσης, 246 έχασαν τη ζωή τους από εκρήξεις βομβών, 34 από πυροβολισμούς, 16 χτυπήθηκαν, 3 από μαχαιριές και 1 από αεροπλάνα που έπεσαν στους Δίδυμους Πύργους στη Νέα Υόρκη.

Όσον αφορά την εθνικότητα των 300 θυμάτων, 223 ήταν Ισπανοί, 16 Ρουμάνοι, 7 Κολομβιανοί, 7 Ισημερινοί και 6 Περουβιανοί. Τα υπόλοιπα χωρίζονται σε άλλες 27 εθνικότητες, από Αφγανιστάν έως Ουκρανία.

Ανάμεσα στα θύματα υπάρχουν 11 ανήλικοι. Οι περισσότεροι από τα θύματα ήταν μεταξύ 30 και 50 ετών.

Οι συγγραφείς αναζήτησαν τον αντίκτυπο και τις αντιδράσεις που εξέφρασαν οι φίλοι και οι οικογένειες την εποχή και τις ημέρες μετά την επίθεση, «όταν η εμπειρία είναι πολύ ζωντανή, αφού βίωσαν την απώλεια μέλους της οικογένειάς τους».

Για το βιβλίο τους οι δύο δημοσιογράφοι και την επαφή με των περίγυρο των θυμάτων αναφέρουν:   

Μαζί τους «έχουμε ξαναχτίσει τις ζωές εκείνων των ανθρώπων που εξοντώθηκαν από τρομοκρατικές ομάδες. Έχουμε κάνει ένα προφίλ, στο μέτρο του δυνατού, του πώς ήταν αυτοί οι 300 άνθρωποι που ζούσαν με αξιοπρέπεια, με τη δουλειά τους ή την έλλειψή της, με τις οικογένειές τους, τις σχέσεις τους, τα όνειρά τους, τα σχέδιά τους». 

Και το έκαναν έτσι ώστε να μείνει ένα «ίχνος» από εκείνους τους ανθρώπους των οποίων τη ζωή άρπαξαν «φανατικές ιδεολογίες».

 « Ένας φόρος τιμής σε όλους αυτούς και μια συμβολή στην οικοδόμηση της συλλογικής μνήμης των θυμάτων της τρομοκρατίας, που υπήρξαν μέρος της κοινωνίας στην οποία έζησαν».

Συνολικά 280 σελίδες είναι αφιερωμένες στην πιο τραυματική και καταστροφική επίθεση ως προς τον αριθμό των θυμάτων, αυτή των 11 εκατομμυρίων. Σε άλλες 157 αναφέρονται αναλυτικά οι άλλες 39 τρομοκρατικές ενέργειες.

Πρακτικά με χρονολογική σειρά, οι συγγραφείς περιγράφουν κάθε μία από τις επιθέσεις, σε ένα έργο που δεν ήταν εύκολο γιατί διαπράχθηκαν σε 14 διαφορετικές χώρες, με διαφορετικές επιχειρήσεις, από διαφορετικές ομάδες και διαφορετικές συνθήκες.

Επίσης, δεν ήταν εύκολο να βρεθούν κριτικές για τη ζωή όλων των θυμάτων, ειδικά εκείνων που πέθαναν στις επιθέσεις της δεκαετίας του 1980, γιατί τότε δεν υπήρχε η ίδια δημοσιογραφική αντίδραση όπως τώρα όταν πρόκειται για την περιγραφή τους.

Ο Aparicio και η Aizpiri δεν θέλουν να αναφέρουν κάποια συγκεκριμένη περίπτωση θυμάτων που τους έχει κάνει εντύπωση. Θυμούνται ότι η τζιχαντιστική τρομοκρατία δρα αδιακρίτως και όλα τα θύματά της ήταν «κάποιοι σημαντικοί για τις οικογένειές τους, για τους φίλους τους, για τους συναδέλφους τους. Θα ήταν άδικο να πούμε ότι έχουμε εντυπωσιαστεί περισσότερο από το ένα ή το άλλο».

Και τονίζουν: «Όταν φτιάχνεις αυτό το προφίλ, όταν προσπαθείς να ανασυγκροτήσεις τις ζωές εκείνων των ανθρώπων που έχουν διαγραφεί από το πρόσωπο του κόσμου, σε εντυπωσιάζουν όλοι, γιατί ο καθένας τους είναι μια ζωή».

Πηγή: EFE

Μετάφραση: Αθανάσιος Ρούντος  

www.ertnews.gr

Διαβάστε περισσότερα… Read More