Η ζωή στην ωκεάνια «ζώνη του λυκόφωτος» θα μπορούσε να εξαφανιστεί λόγω της κλιματικής κρίσης

Ένας από τους μεγαλύτερους βιότοπους της Γης θα μπορούσε να δει την πλούσια ποικιλομορφία της ζωής του να μειώνεται μέχρι το τέλος του αιώνα λόγω της κλιματικής κρίσης.

Η μεσοπελαγική ζώνη του ωκεανού, που ονομάζεται επίσης «ζώνη του λυκόφωτος», βρίσκεται μεταξύ 200 έως 1.000 μέτρων κάτω από την επιφάνεια.

Η θαλάσσια αυτή περιοχή, η οποία αντιπροσωπεύει περίπου το ένα τέταρτο του όγκου του ωκεανού, φιλοξενεί δισεκατομμύρια μετρικούς τόνους οργανικής ύλης και κάποια από την πιο εντυπωσιακή βιοποικιλότητα της Γης, παρά το γεγονός ότι βρίσκεται εκτός της εμβέλειας του ηλιακού φωτός.

Η ζώνη του λυκόφωτος αποτελεί επίσης κρίσιμο βιότοπο για τη θαλάσσια ζωή που καταδύεται προς αναζήτηση λείας, όπως οι καρχαρίες, ή τα φαναρόψαρα που κρύβονται στη ζώνη του λυκόφωτος κατά τη διάρκεια της ημέρας και κολυμπούν στα επιφανειακά ύδατα για να τραφούν τη νύχτα.

Νέα έρευνα προειδοποιεί ότι η κλιματική κρίση θα μπορούσε να μειώσει τη ζωή στη ζώνη του λυκόφωτος κατά 20% έως 40% μέχρι το τέλος του αιώνα. Και αν συνεχιστούν οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, οι ερευνητές εκτιμούν ότι η ζωή στην περιοχή του ωκεανού θα μπορούσε να εξαντληθεί σοβαρά μέσα σε 150 χρόνια – και η ανάκαμψη μπορεί να μην είναι δυνατή για χιλιάδες χρόνια.

Αρχαίοι θερμοί ωκεανοί

Παλαιοντολόγοι και ωκεανολόγοι συνεργάστηκαν για να μελετήσουν τις επιπτώσεις στη ζώνη λυκόφωτος του ωκεανού κατά τη διάρκεια προηγούμενων αρχαίων θερμών γεγονότων, προκειμένου να προβλέψουν πώς μπορεί να αντιδράσει ο βιότοπος στο μέλλον λόγω της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Η ερευνητική ομάδα μελέτησε πυρήνες που ελήφθησαν από τον πυθμένα της θάλασσας, οι οποίοι περιείχαν ενδείξεις διατηρημένων μικροσκοπικών κελυφών από πλαγκτόν.

Με την πάροδο του χρόνου, τα κοχύλια ανθρακικού ασβεστίου συσσωρεύονται στον πυθμένα, διατηρώντας πληροφορίες σχετικά με το πώς ήταν το περιβάλλον κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Τα μικροσκοπικά κοχύλια δημιουργούν ουσιαστικά ένα χρονοδιάγραμμα για το πώς άλλαξε ο ωκεανός κατά τη διάρκεια εκατομμυρίων ετών.

Μια μελέτη που περιγράφει λεπτομερώς τα ευρήματα δημοσιεύθηκε την Πέμπτη στο περιοδικό Nature Communications.

«Γνωρίζουμε ακόμη σχετικά λίγα για τη ζώνη λυκόφωτος των ωκεανών, αλλά χρησιμοποιώντας στοιχεία από το παρελθόν μπορούμε να κατανοήσουμε τι μπορεί να συμβεί στο μέλλον», δήλωσε σε ανακοίνωσή της η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης δρ Κάθριν Κράιτον, μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο του Έξετερ στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Οι ερευνητές επικεντρώθηκαν σε δύο θερμές περιόδους που συνέβησαν πριν από 15 εκατομμύρια χρόνια και πριν από 50 εκατομμύρια χρόνια, όπου ακόμη και οι θερμοκρασίες των ωκεανών ήταν «αισθητά θερμότερες από ό,τι σήμερα», σύμφωνα με τη μελέτη.

Ο Λουίζ Α. Ρότσα, επιμελητής και πρόεδρος της έδρας ιχθυολογίας Follett στην Ακαδημία Επιστημών της Καλιφόρνιας, ανησυχεί ότι βρίσκονται σε εξέλιξη αλλαγές που δεν έχουν εντοπιστεί επειδή η ζώνη του λυκόφωτος είναι τόσο ανεπαρκώς μελετημένη, κυρίως λόγω της αποσύνδεσης μεταξύ της χρηματοδότησης και του κόστους εξερεύνησης αυτής της περιοχής.

Ο Ρότσα, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη, ερευνά τη ζώνη του λυκόφωτος και τη μεσόφωτη ζώνη ακριβώς από πάνω της, που βρίσκεται μεταξύ 30 και 150 μέτρα κάτω από την επιφάνεια.

«Δεν υπάρχουν δεδομένα βάσης για να συγκρίνουμε αυτό με το οποίο μετράμε, οπότε αυτή η μελέτη που εξετάζει τη σύνθεση των απολιθωμάτων με την πάροδο του χρόνου είναι ένας από τους λίγους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε πώς προκαλούμε την αλλαγή της ζώνης του λυκόφωτος», δήλωσε ο Ρότσα.

Προβλέποντας το μέλλον

Με βάση αυτά που ανακάλυψαν από τα αρχαία γεγονότα θέρμανσης, οι ερευνητές συνδύασαν τα δεδομένα αυτά με προσομοιώσεις της λειτουργίας του γήινου συστήματος – προσομοίωση του κύκλου του άνθρακα της Γης καθώς κινείται μέσω της ξηράς, της θάλασσας και της ατμόσφαιρας.

Η εργασία της ομάδας αποκάλυψε τι συμβαίνει σήμερα στη ζώνη του λυκόφωτος και πώς αυτό μπορεί να αλλάξει στο μέλλον σε δεκαετίες, αιώνες ή και χιλιετίες καθώς ο κόσμος θερμαίνεται.

«Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι σημαντικές αλλαγές μπορεί να βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη]», δήλωσε ο Κράιτον. «Αν δεν μειώσουμε γρήγορα τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει στην εξαφάνιση μεγάλου μέρους της ζωής στη ζώνη του λυκόφωτος μέσα σε 150 χρόνια, με επιπτώσεις που θα εκτείνονται σε χιλιετίες στη συνέχεια. Ακόμα και ένα μέλλον με χαμηλές εκπομπές μπορεί να έχει σημαντικές επιπτώσεις, αλλά αυτές θα είναι πολύ λιγότερο σοβαρές από τα σενάρια μεσαίων και υψηλών εκπομπών. Η μελέτη μας είναι ένα πρώτο βήμα για να μάθουμε πόσο ευάλωτος μπορεί να είναι αυτός ο ωκεάνιος βιότοπος στην αύξηση της θερμοκρασίας του κλίματος».

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τρία σενάρια εκπομπών με βάση τις συνολικές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα μετά το 2010.

Η χαμηλή εκτίμηση ήταν 625 δισεκατομμύρια μετρικοί τόνοι, η μεσαία ήταν 2.500 δισεκατομμύρια μετρικοί τόνοι και η υψηλή ήταν 5.000 δισεκατομμύρια μετρικοί τόνοι.

Ο παγκόσμιος προϋπολογισμός άνθρακα εκτιμά ότι οι συνολικές παγκόσμιες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα το 2022 ήταν 40,6 δισεκατομμύρια μετρικοί τόνοι. Οι ετήσιες εκπομπές ήταν κοντά σε αυτόν τον αριθμό κάθε χρόνο από το 2010, οπότε οι ερευνητές σημείωσαν ότι το σενάριο της χαμηλής εκτίμησης που χρησιμοποίησαν έχει ήδη εκπέμψει.

Η ομάδα πιστεύει ότι το μεσαίο σενάριο εκπομπών θα έχει επιτευχθεί σε περίπου 50 χρόνια και η υψηλή εκτίμηση σε λίγο περισσότερο από έναν αιώνα.

«Η ζώνη του λυκόφωτος παίζει σημαντικό ρόλο στον κύκλο του άνθρακα στον ωκεανό, επειδή το μεγαλύτερο μέρος του διοξειδίου του άνθρακα που προσλαμβάνεται από το φυτοπλαγκτόν καταλήγει εκεί, καθώς τα υπολείμματά τους βυθίζονται από την επιφάνεια του ωκεανού», ανέφερε σε ανακοίνωσή του ο συνεργάτης της μελέτης Τζέιμι Γουίλσον, μεταδιδακτορικός ερευνητής στο βρετανικό Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ.

Πηγή: CNN

www.ertnews.gr

Διαβάστε περισσότερα… Read More