Η εξαφάνιση της Αμέλια Έρχαρτ: Βρέθηκε η λύση σε ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια όλων των εποχών;

Ένα παράξενο σχήμα στον Νότιο Ειρηνικό, που πυροδότησε την τελευταία προσπάθεια για την επίλυση ενός από τα μεγαλύτερα μυστήρια όλων των εποχών, ήρθε στο φως σε μια αυλή στην Καλιφόρνια. Ο βετεράνος του αμερικανικού ναυτικού Μάικ Άσμορ βρισκόταν στο σπίτι του το 2020, κοιτάζοντας δορυφορικές εικόνες ενός μικρού νησιού που ονομάζεται Νικουμαρόρο, όταν εντόπισε το απροσδόκητο αντικείμενο σε μια λιμνοθάλασσα.

Στο μέσο της διαδρομής μεταξύ Αυστραλίας και Χαβάης, το Νικουμαρόρο παίζει βασικό ρόλο σε μία από τις δύο αντίθετες υποθέσεις που προσπαθούν να εξηγήσουν τι συνέβη στην διάσημη αεροπόρο Αμέλια Έρχαρτ και τον πλοηγό της, Φρεντ Νούναν, που εξαφανίστηκαν το 1937 ενώ προσπαθούσαν να κάνουν το γύρο του κόσμου με αεροπλάνο. Η εξαφάνισή τους έχει απασχολήσει τους ερευνητές για δεκαετίες και έχει γοητεύσει από καιρό τον Άσμορ, έναν ερασιτέχνη που ενθουσιάστηκε με τη θεωρία ότι η θρυλική πιλότος κατέληξε στις ακτές του νησιού.

«Είχα το Apple Maps στο iPhone μου», θυμάται ο Άσμορ. «Καθόμουν σε μια κούνια το πρωί και έπινα καφέ με τον σκύλο μου. Την προηγούμενη μέρα, έκανα τον γύρο του νησιού και εκείνο το πρωί άρχισα να κάνω τον γύρο της λιμνοθάλασσας και κάτι τράβηξε την προσοχή μου. Τότε κοίταξα πιο προσεκτικά και έκανα ένα screenshot».

Ο Άσμορ σκέφτηκε ότι αυτό που είδε έμοιαζε με πτέρυγα αεροσκάφους και μοιράστηκε τη φωτογραφία με ένα δημοφιλές διαδικτυακό φόρουμ για την Αμέλια Έρχαρτ που φιλοξενείται από τη Διεθνή Ομάδα για την Ανάκτηση Ιστορικών Αεροσκαφών (The International Group for Historic Aircraft Revobery ή TIGHAR), μια ομάδα αφιερωμένη στην ιστορία της αεροπορίας και την αρχαιολογία. Το επιμήκες σχήμα στις δορυφορικές εικόνες προκάλεσε ενθουσιώδη συζήτηση μεταξύ των μελών, αν και ορισμένοι είπαν ότι πιθανότατα ήταν ένα κούτσουρο από φοίνικα.

Το θολό αντικείμενο τράβηξε επίσης την προσοχή του αρχαιολόγου Ρικ Πέτιγκρου, ενός φανατικού θαυμαστή της Έρχαρτ και εκτελεστικού διευθυντή του Archaeological Legacy Institute στο Γιουτζίν του Όρεγκον, ο οποίος αποφάσισε να το διερευνήσει περαιτέρω. Είπε ότι ανακάλυψε ότι η ανωμαλία, η οποία από τότε ονομάστηκε ως Αντικείμενο Τaraia (Taraia Object), είναι ορατή και σε άλλες αεροφωτογραφίες της λιμνοθάλασσας, συμπεριλαμβανομένων και ορισμένων που τραβήχτηκαν το 1938.

«Με τα στοιχεία που έχουμε τώρα, θα ήταν έγκλημα να μην πάει κανείς εκεί να κοιτάξει», λέει ο Πέτιγκρου.

Τώρα ξεκινά μια αποστολή με αυτόν ακριβώς τον σκοπό. Με επικεφαλής τον Πέτιγκρου και το Πανεπιστήμιο Purdue στο Ουέστ Λαφαγιέτ της Ιντιάνα, όπου η Έρχαρτ εργάστηκε κάποτε στο τμήμα αεροναυπηγικής, η νέα προσπάθεια θα κατευθυνθεί απευθείας προς το Αντικείμενο Taraia, με την ελπίδα ότι θα αποκαλύψει μέρος του αεροπλάνου της Έρχαρτ. Ο Άσμορ είπε ότι σκόπευε να συμμετάσχει στο ταξίδι, αλλά αναγκάστηκε να αποσυρθεί λόγω ασθένειας στην οικογένειά του.

Η ομάδα επρόκειτο να αναχωρήσει από το Ματζούρο στις Νήσους Μάρσαλ στις 4 Νοεμβρίου και να πλεύσει περίπου 1.200 ναυτικά μίλια μέχρι το Νικουμαρόρο. Από εκεί, οι ερευνητές σχεδίαζαν να περάσουν περίπου πέντε ημέρες στο μικρό νησί ερευνώντας το ενδιαφέρον αντικείμενο στη λιμνοθάλασσα. Ωστόσο, ο Πέτιγκρου δήλωσε αργά την Τρίτη 28/10 ότι η αποστολή είχε αναβληθεί μέχρι το 2026, χωρίς να δώσει λόγο.

Αν βρουν αυτό που ψάχνουν, θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια σημαντική ανακάλυψη. Ωστόσο, η ιδέα ότι η Έρχαρτ κατέληξε ναυαγός σε ένα νησί απέχει πολύ από το να γίνει ευρέως αποδεκτή, και μια άλλη ομάδα ερευνητών αγωνίζεται να βρει αποδείξεις για μια εναλλακτική εξήγηση.

Ανταγωνιστικές θεωρίες

Η Έρχαρτ και ο Νούναν εξαφανίστηκαν στις 2 Ιουλίου 1937, ενώ αναζητούσαν το νησί Χάουλαντ, περίπου 400 μίλια (644 χιλιόμετρα) βορειοδυτικά του Νικουμαρόρο.

Το Χάουλαντ ήταν μια προγραμματισμένη στάση ανεφοδιασμού στην προσπάθειά τους να κάνουν το γύρο του κόσμου, ένα ταξίδι που είχε κυριαρχήσει στα πρωτοσέλιδα των ειδήσεων και είχε αιχμαλωτίσει τη φαντασία του κοινού.

Μια σχολή σκέψης — και η επίσημη απόφαση που ελήφθη μετά την εκτεταμένη έρευνα που διεξήγαγε η κυβέρνηση των ΗΠΑ αμέσως μετά την εξαφάνισή τους — υποδείκνυε ότι η Έρχαρτ και ο Νούναν έμειναν από καύσιμα και το Lockheed 10E Electra τους συνετρίβη στον Ειρηνικό Ωκεανό κοντά στον προορισμό τους.

Είναι μια θεωρία που έχει ήδη επηρεάσει αρκετές έρευνες κατά τη διάρκεια των ετών, συμπεριλαμβανομένης μιας προσπάθειας το 2024 από την εταιρεία εξερεύνησης των ωκεανών Deep Sea Vision, η οποία τελικά ανακάλυψε μερικούς βράχους που είχαν το σχήμα αεροπλάνου.

Με βάση μια νέα ανάλυση των ραδιοεπικοινωνιών της Έρχαρτ την ημέρα που εξαφανίστηκε, η εταιρεία εξερεύνησης των ωκεανών Nauticos, με έδρα το Μέιν, σχεδιάζει να ξεκινήσει μια νέα έρευνα στον βυθό του ωκεανού κοντά στο νησί Χάουλαντ το επόμενο έτος. Η αποστολή θα είναι η τέταρτη προσπάθεια της εταιρείας να εντοπίσει το αεροπλάνο, αλλά η ίδια δηλώνει ότι τα νέα ευρήματα έχουν περιορίσει δραματικά την περιοχή αναζήτησης, αυξάνοντας ενδεχομένως τις πιθανότητες επιτυχίας.

Ο Πέτιγκρου και άλλοι πιστεύουν ότι η Έρχαρτ και ο Νούναν προσγειώθηκαν με ασφάλεια με το Electra τους στο Νικουμαρόρο, τότε γνωστό ως Νήσος Γκάρντνερ. Εκεί, σύμφωνα με τους υποστηρικτές αυτής της υπόθεσης, οι δύο έκαναν επανειλημμένα κλήσεις έκτακτης ανάγκης για βοήθεια χρησιμοποιώντας τον ασύρματο του αεροπλάνου, αλλά στη συνέχεια πέθαναν από δίψα ή πείνα.

Ωστόσο, τουλάχιστον πέντε αποστολές στο νησί και στα γύρω νερά από το 2010 δεν κατάφεραν να βρουν οριστικές αποδείξεις ότι η Έρχαρτ και ο Νούναν ήταν ναυαγοί. Ο Πέτιγκρου συμμετείχε σε μία αποστολή το 2017. Σε μια άλλη, το 2019, συμμετείχε ο ωκεανογράφος και μόνιμος εξερευνητής του National Geographic, Μπομπ Μπάλαρντ, ο οποίος βρήκε το ναυάγιο του Τιτανικού το 1985.

Η θεωρία του Νικουμαρόρο είναι πιο εύλογη από ορισμένες εναλλακτικές που έχουν προταθεί κατά τη διάρκεια των ετών για να εξηγήσουν την εξαφάνιση της Έρχαρτ, σύμφωνα με την Ντόροθι Κοχρέιν, η οποία πρόσφατα αποσύρθηκε από τη θέση της επιμελήτριας στο Εθνικό Μουσείο Αεροπορίας και Διαστήματος Σμιθσόνιαν (ένα ντοκιμαντέρ του 2017 πρότεινε ακόμη και ότι η Έρχαρτ πέθανε ως αιχμάλωτη των Ιαπώνων). Η Κοχρέιν είπε ότι η πιο πιθανή εξήγηση είναι η πιο απλή: η Έρχαρτ έμεινε από καύσιμα και συνετρίβη στον Ειρηνικό Ωκεανό.

Ο ΠρόεδροςΝτόναλντ Τραμπ αναζωπύρωσε το ενδιαφέρον για το μυστήριο που κρατάει δεκαετίες νωρίτερα αυτό το μήνα, όταν διέταξε την αποδέσμευση των αρχείων σχετικά με την Έρχαρτ και το τελευταίο της ταξίδι, αν και δεν είναι σαφές τι προκάλεσε την ξαφνική του εστίαση στο θέμα — ή αν υπάρχουν καν αρχεία που μπορούν να αποχαρακτηριστούν. Σύμφωνα με το CNN, δεν έχουν αποδεσμευτεί νέα αρχεία.

Τα Εθνικά Αρχεία των ΗΠΑ διαθέτουν δημόσια προσβάσιμες πληροφορίες σχετικά με την αναζήτηση της Έρχαρτ και του Νούναν, συμπεριλαμβανομένων των τελευταίων επικοινωνιών της με το Itasca, ένα σκάφος της Αμερικανικής Ακτοφυλακής που είχε αναλάβει την υποστήριξη της πτήσης της, είπε η Κοχρέιν.

«Ήταν μια εξαιρετικά δημοφιλής προσωπικότητα της εποχής, όλες οι πτήσεις της παρακολουθούνταν από το κοινό και κέρδιζε τα προς το ζην πραγματοποιώντας αυτές τις πτήσεις ως γυναίκα στη δεκαετία του 1930, όταν δεν υπήρχαν πραγματικά δυνατότητες για τις γυναίκες να ασχοληθούν με την αεροπορία», πρόσθεσε η Κοχρέιν.

Αμέλια Έρχαρτ, η ναυαγός

Περιτριγυρισμένο από κοραλλιογενή ύφαλο και τοποθετημένο σε αυτό που σήμερα είναι η Δημοκρατία του Κιριμπάτι, το Νικουμαρόρο έχει μήκος περίπου 7 και πλάτος 2 χιλιόμετρα και ήταν ακατοίκητο όταν η Έρχαρτ και ο Νούναν πραγματοποίησαν την τελευταία τους πτήση.

Η ατόλη καταλήφθηκε για σύντομο χρονικό διάστημα μεταξύ 1938 και 1963, όταν η βρετανική αποικιακή διοίκηση ενθάρρυνε ανθρώπους να εγκατασταθούν εκεί από τα κοντινά νότια νησιά Γκίλμπερτ.

Η «υπόθεση της ναυαγού» βασίζεται στο έργο του Ρικ Γκιλέσπι, ιδρυτή του TIGHAR και συγγραφέα του βιβλίου του 2024 «One more Good Flight: The Amelia Earhart Tragedy» (Άλλη μια καλή πτήση: Η τραγωδία της Αμέλια Έρχαρτ).

Έχει επισκεφθεί το Νικουμαρόρο 11 φορές, ανακαλύπτοντας πιθανά στοιχεία και αποσπάσματα αποδεικτικών στοιχείων.

Σύμφωνα με την αφήγηση των Γκιλέσπι και Πέντιγκρου αφού δεν κατάφερε να βρει το νησί Χάουλαντ, η Έρχαρτ κατευθύνθηκε νότια και προσγείωσε το Electra στον μεγάλο κοραλλιογενή ύφαλο του Νικουμαρόρο, ο οποίος είναι εκτεθειμένος κατά την άμπωτη. Εκεί, αυτή και ο Νούναν έστειλαν σήματα κινδύνου και ζούσαν με βρόχινο νερό και ψάρια και χελώνες που έπιαναν για μέρες, ίσως και εβδομάδες, μέχρι που πέθαναν. Τα λείψανά τους πιθανότατα καταβροχθίστηκαν από τα τεράστια καβούρια καρύδας που κατοικούν στον ατόλη, αφήνοντας πίσω λίγα οστά, μερικά αντικείμενα και υπολείμματα φωτιάς.

Σύμφωνα με τους Γκιλέσπι και Πέτιγκρου, η θεωρία αυτή υποστηρίζεται από διάφορα στοιχεία.

Από τους ραδιοεντοπισμούς, ή τις κατευθύνσεις, που παρακολουθήθηκαν από τα σήματα που εκπέμφθηκαν μετά την εξαφάνιση του αεροπλάνου φαίνεται να διέσχισαν την περιοχή του Νικουμαρόρο, αν και δεν είναι σαφές ή επιβεβαιωμένο αν αυτά προέρχονταν πραγματικά από την Έρχαρτ.

Τα οστά που βρέθηκαν στο Νικουμαρόρο το 1940 στάλθηκαν στα νησιά Φίτζι, όπου αξιολογήθηκαν από γιατρό ως ανδρικά πριν εξαφανιστούν, είπε ο Γκιλέσπι. Ωστόσο, η ανάλυση των μετρήσεων των οστών, που καταγράφηκαν τότε, με τη χρήση σύγχρονου λογισμικού εγκληματολογικής ανάλυσης, υποδηλώνει ότι τα λείψανα ανήκαν σε γυναίκα και ότι θα μπορούσαν να ταιριάζουν με αυτά της Έρχαρτ.

Τα αντικείμενα που βρέθηκαν στο νησί περιλαμβάνουν ένα γυναικείο καθρεφτάκι παρόμοιο με αυτό που ήταν γνωστό ότι είχε μαζί της η Έρχαρτ, ένα βαζάκι καλλυντικών, ένα σουγιά και ένα ξύλινο κουτί που φαίνεται να περιείχε κάποτε ένα εξάντα, ένα όργανο πλοήγησης.

Ο Γκιλέσπι, ωστόσο, δεν πιστεύει ότι το αντικείμενο που εντόπισε ο Άσμορ στη λιμνοθάλασσα είναι το αεροπλάνο της Έρχαρτ. Είπε ότι επισκέφθηκε το σημείο της λιμνοθάλασσας όπου βρίσκεται το αντικείμενο και δεν παρατήρησε τίποτα ασυνήθιστο.

«Κοιτάζοντας τις μεταγενέστερες δορυφορικές εικόνες, κάτι εμφανίστηκε εκεί, αλλά είναι σαφώς ένα δέντρο. Συγκεκριμένα, είναι ένα δέντρο παντάνος», λέει ο Γκιλέσπι. «Αυτά τα δέντρα φυτρώνουν κατά μήκος της ακτής της λιμνοθάλασσας και δεν είναι ασυνήθιστο τα δέντρα να παρασύρονται και να ξεβράζονται κατά τη διάρκεια μιας μεγάλης καταιγίδας».

Ο Γκιλέσπι εξακολουθεί να πιστεύει ότι το Νικουμαρόρο είναι το μέρος όπου η Έρχαρτ πέρασε τις τελευταίες της μέρες, αλλά δεν πιστεύει ότι υπάρχει κάτι άλλο να βρεθεί στο νησί.

«Όλοι θέλουν το αεροπλάνο. Το αεροπλάνο έχει χαθεί», σημείωσε. «Πιστεύουμε ότι το αεροπλάνο παρασύρθηκε στον ωκεανό, πιθανώς στις 7 Ιουλίου, σύμφωνα με τους καλύτερους υπολογισμούς μας, και σχεδόν αμέσως καταστράφηκε από τα κύματα, χτυπώντας στην άκρη του υφάλου».

Για τον Πέτιγκρου, ωστόσο, το Αντικείμενο Taraia είναι το τελευταίο κομμάτι του παζλ που θα λύσει το μυστήριο της εξαφάνισης της Έρχαρτ. Πιστεύει ότι η ομάδα θα βρει τα συντρίμμια από αλουμίνιο του αεροπλάνου της.

Μόλις φτάσουν στο νησί, ο Πέτιγκρου και η ομάδα των 14 ερευνητών σχεδιάζουν να τραβήξουν βίντεο και φωτογραφίες πριν χρησιμοποιήσουν σόναρ και μαγνητόμετρα για να ερευνήσουν το αντικείμενο.

Μόνο τότε οι ερευνητές θα αρχίσουν την ανασκαφή χρησιμοποιώντας υδραυλική βυθοκόρο.

«Πιστεύω ότι έχουμε πολύ καλές πιθανότητες να κάνουμε μια συναρπαστική ανακοίνωση», δηλώνει ο Πέτιγκρου.

«Έχω εξετάσει αυτά τα στοιχεία ξανά και ξανά, από όλες τις πλευρές», προσθέτει. «Έχω απαντήσει σε πλήθος ερωτήσεων, έχω εξετάσει όλες τις αντιρρήσεις που μπορεί να μου προβάλουν και έχω μια απάντηση για όλες.

Είναι πολύ ισχυρή».

Στα βάθη

Ο Ντέιβ Τζουρντάν, πρόεδρος της Nauticos, η οποία θα επικεντρώσει την αναζήτησή της στα βάθη του ωκεανού γύρω από το νησί Χάουλαντ, δεν θεωρεί την αποστολή του Πέτιγκρου ως ανταγωνισμό στην προσπάθεια να αποκαλυφθεί τι συνέβη στην Έρχαρτ.

«Ακολουθούν διαφορετική πορεία», δήλωσε ο Τζουρντάν. «Τα πρωτογενή δεδομένα από την Ακτοφυλακή και η ανάλυση των ραδιοσημάτων μας δεν υποστηρίζουν καθόλου αυτή την άποψη».

«Σε προηγούμενες έρευνες, εστιάσαμε στο βόρειο και βορειοδυτικό τμήμα του νησιού για πολλούς, πολλούς λόγους…, αλλά το ψάξαμε και δεν είναι εκεί», είπε. «Έτσι, μένουν μερικές άλλες επιλογές και πιστεύουμε ότι με μια ακόμη αποστολή θα μπορέσουμε να καλύψουμε όλες αυτές τις περιοχές».

Οι συνάδελφοι του Τζουρντάν εντόπισαν και ανακατασκεύασαν την ακριβή μάρκα και το μοντέλο του ασυρμάτου που χρησιμοποιούσαν η Έρχαρτ και το πλοίο Itasca, το οποίο περίμενε την πιλότο στα ανοικτά των ακτών του νησιού Χάουλαντ.

Χρησιμοποιώντας τον ασύρματο σε ένα αεροπλάνο παρόμοιου μεγέθους με το Electra, η Nauticos αναπαρέστησε το 2020 τις τελευταίες ώρες της πτήσης της Έρχαρτ και προσδιόρισε την κατά προσέγγιση θέση της και του Νούναν στις 8 π.μ. την ημέρα που εξαφανίστηκαν. Ο Τζουρντάν είπε ότι η ομάδα του διαθέτει πλέον τις πιο ακριβείς πληροφορίες μέχρι σήμερα σχετικά με την τελική θέση του ζευγαριού πριν από την εξαφάνισή τους.

«Ένα από τα πράγματα που είναι πολύ αποκαλυπτικό είναι ότι στην προτελευταία της μετάδοση, ανέφερε ότι άκουσε την ακτοφυλακή, και αυτή η πληροφορία, μαζί με τη γνώση μας για τη συχνότητα στην οποία τους άκουγε και τον εξοπλισμό που χρησιμοποιούσε, μας έδωσε έναν πολύ αξιόπιστο αριθμό για το πόσο μακριά βρισκόταν από το νησί εκείνη τη στιγμή», εξήγησε.

Τα μέλη της ομάδας Nauticos σχεδιάζουν να χρησιμοποιήσουν τέσσερα αυτόνομα υποβρύχια οχήματα για να ερευνήσουν τον βυθό της θάλασσας σε περιοχές που έχουν εντοπίσει, είπε ο Τζουρντάν. Οι πρόσφατες βελτιώσεις στην τεχνολογία, όπως η μεγαλύτερη διάρκεια ζωής της μπαταρίας και οι νέες τεχνικές σόναρ, θα επιτρέψουν στην ομάδα να καλύψει μεγαλύτερη έκταση από ό,τι σε προηγούμενες αποστολές.

«Δεν μπορούμε να κάνουμε τον ωκεανό διαφανή, οπότε πρέπει να κατεβούμε εκεί για να λάβουμε καλά, υψηλής ποιότητας δεδομένα, αλλά μπορούμε να μείνουμε εκεί περισσότερο και να πλοηγηθούμε με μεγαλύτερη ακρίβεια», ανέφερε. «Τα μεταλλικά αντικείμενα με αιχμηρές άκρες τείνουν να είναι πολύ φωτεινά στο σόναρ, οπότε είμαστε σίγουροι ότι αν είναι εκεί, θα το δούμε».

Η Έρχαρτ, λέει ο Τζουρντάν, αντιπροσωπεύει το πνεύμα της περιπέτειας και της εξερεύνησης, «του να προσπαθείς να δώσεις τον καλύτερό σου εαυτό παρά τις αντιξοότητες, να κάνεις πράγματα που άλλοι δεν τολμούν να κάνουν, και να τα κάνεις ως γυναίκα». Σχεδόν έναν αιώνα μετά την εξαφάνισή της, είναι σαφές ότι η αναζήτηση του αεροπλάνου της διάσημης αεροπόρου και του τελικού τόπου ανάπαυσής της είναι ένα εγχείρημα που δεν παλιώνει ποτέ.

Ο Άσμορ γοητεύτηκε από την ιστορία της Έρχαρτ όταν την άκουσε από έναν δάσκαλο στην πρώτη τάξη. «Μου έμεινε χαραγμένη στο μυαλό», είπε. «Δεν ήταν ότι το σκεφτόμουν κάθε μέρα ή κάτι τέτοιο, αλλά ποτέ δεν το ξέχασα».

Ακόμα και αν η επερχόμενη αποστολή υπό την ηγεσία του Πέτιγκρου αποδείξει ότι το αντικείμενο που βρήκε ενώ περιηγούνταν στο τηλέφωνό του κατά τη διάρκεια της πανδημίας δεν είναι το αεροπλάνο της Έρχαρτ, ο Άσμορ τονίζει ότι δεν θα σταματήσει την αναζήτηση.

«Μπορείτε να το ονομάσετε χόμπι μου», λέει. «Μου αρέσει. … Θα συνεχίσω. Κάποιος θα την βρει».

Πηγή: edition.cnn.com

www.ertnews.gr

Διαβάστε περισσότερα… Read More