Η αξιολόγηση του Ολλανδικού Σχεδίου για τη Θεσσαλία από την ακαδημαϊκή κοινότητα: «Δειλό» για να επιφέρει αποτελέσματα;
Το στρατηγικό σχέδιο Ολλανδικής εταιρίας με αντικείμενο τη βελτίωση της διαχείρισης υδάτων, αγροτικών καλλιεργειών και αντιπλημμυρικής προστασίας στην Περιφέρεια Θεσσαλίας, αξιολογεί η επιστημονική ακαδημαϊκή κοινότητα.
Ο κ. Γιάννης Ξενίδης, Καθηγητής Διαχείρισης Κινδύνων στον Κύκλο Ζωής Έργων Πολιτικού Μηχανικού ΑΠΘ, τόνισε ότι το συγκεκριμένο σχέδιο έχει αρκετά θετικά στοιχεία, με κύριο τον στόχο της ανοικοδόμησης, την αντιμετώπιση του δημογραφικού, ενώ παράλληλα αποτελεί και μία ολιστική προσέγγιση του θέματος, ταυτόχρονα όμως “δεν έχει τη λεπτομέρεια που θα έπρεπε ώστε να δει κανείς πώς αυτά θα υλοποιηθούν στην πράξη.” Ο κ. Ξενίδης χαρακτήρισε “δειλό” το σχέδιο των Ολλανδών σε ό,τι αφορά τον μετασχηματισμό που θα μπορούσε να επιφέρει, δεδομένων των συνθηκών, ενώ , όπως είπε, θα προτιμούσε πράσινες λύσεις.
Όπως επισήμανε ο κ. Ευθύμης Λέκκας, Καθηγητής Δυναμικής Τεκτονικής & Εφαρμοσμένης Γεωλογίας του ΕΚΠΑ, πρόκειται για ένα σχέδιο γενικού περιεχομένου (master plan), το οποίο περιγράφει τις γενικές κατευθύνσεις για τη σωστή διαχείριση των υδάτων. “Είναι ένα θετικό σχέδιο που θα πρέπει να εξειδικεύσουμε, με τη συνδρομή πολλών φορέων του Θεσσαλικού χώρου και να μην το απορρίπτουμε συλλήβδην…παράλληλα με τις πράσινες λύσεις χρειάζεται να εμπλουτίσουμε τον υδροφόρο ορίζοντα του Θεσσαλικού κάμπου”, ανέφερε ο κ. Λέκκας, ενώ εκτίμησε ότι οι επιπτώσεις θα ήταν σημαντικά λιγότερες, εάν είχε γίνει ένα μέρος των έργων που ήταν να γίνουν τη δεκαετία του 1980 για την εκτροπή του Αχελώου, και τα οποία δεν έγιναν λόγω των στρεβλών τότε προσεγγίσεων από περιβαλλοντικές οργανώσεις, οι επιπτώσεις θα ήταν δυνητικά λιγότερες. Ο κ. Λέκκας έφερε μάλιστα ως παράδειγμα τη λίμνη Πλαστήρα, ιδανικό τόπο ανάπτυξης των ειδών, της βιοποικιλότητας αλλά και όλης της περιοχής.
Σύμφωνα με τον κ. Γιώργο Νάνο, Καθηγητή Γεωπονίας Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, “η πραγματικότητα είναι ότι δεν έχει νερό η Θεσσαλία, αυτό που χρειάζεται είναι να μαζέψουμε νερό, να γίνουν φράγματα, καλλιέργειες ετήσιες ή ακόμη και πολυετείς έχουν καταστραφεί από αυτά τα νερά… το καλοκαίρι θα μιλάμε για ξηρασία και κατεστραμμένες πομόνες και αρδευτικά δίκτυα, είδαμε ποτάμια να δημιουργούνται εκεί που δεν υπήρχαν ποτέ…θα μειωθεί σταδιακά η καλλιέργεια βαμβακιού στη Θεσσαλία, θέλει κεφάλαιο, οδηγούμαστε πλέον μόνο σε χειμερινές καλλιέργειες και φτωχή απόδοση των στρεμμάτων….υπάρχει σοβαρότατο πρόβλημα γιατί κανείς δεν είδε όλα αυτά τα χρόνια ότι η Θεσσαλία υπερκαταναλώνει νερό”, κατέληξε ο κ. Νάνος.
Ο κ. Ιορδάνης Ιωαννίδης, αγρότης στη Γλαύκη Λάρισας, έκανε λόγο για ένα ολοκληρωμένο σχέδιο με αρχή, μέση και τέλος. Ο ίδιος θεωρεί κομβικό σημείο να γίνουν φράγματα στα βουνά, ενώ έκρινε ότι το σχέδιο των Ολλανδών θα έπρεπε να βγει στην ελληνική γλώσσα ώστε να γίνει κατανοητό από όλους.
Όπως αναφέρουν οι Ολλανδοί, οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Θεσσαλία οφείλονται κυρίως στην κατακερματισμένη διακυβέρνηση των υδάτων της περιοχής. Η έλλειψη μιας κεντρικής Αρχής Λεκάνης Απορροής που θα μπορούσε να λαμβάνει κεντρικά αποφάσεις που να έχουν συνοχή μεταξύ τους και να συντονίζει τη διαδημοτική συνεργασία κατέστησε τη διαχείριση του νερού αναποτελεσματική.
Προς αντιμετώπιση της επικείμενης κρίσης προτείνουν ως μέτρα τον περιορισμό της χρήσης του νερού, την εύρεση τρόπων για αύξηση των διαθέσιμων ποσοτήτων νερού, καθώς και την αναδιοργάνωση του γεωργικού τομέα για την παραγωγή προϊόντων υψηλότερης αξίας.
Αυτό που προτείνεται ως λύση ώστε να διασφαλιστεί το εισόδημα των αγροτών και παράλληλα να προστατευτεί ο υδροφόρος ορίζοντας της περιοχής, είναι να υλοποιηθεί μια σταδιακή, πολυετής και συντονισμένη μετάβαση στις καλλιέργειες, από χαμηλής αξίας και υψηλών απαιτήσεων σε νερό (π.χ. βαμβάκι και καλαμπόκι) σε καλλιέργειες κηπευτικών και φρούτων που απαιτούν (τις περισσότερες φορές) λιγότερο νερό και χώρο.
Η μετάβαση αυτή προτείνεται να πραγματοποιηθεί σε ένα χρονικό διάστημα όχι μεγαλύτερο των έξι χρόνων, λόγω της αμεσότητας του κινδύνου παντελούς εξάντλησης των αποθεμάτων νερού στην περιοχή, ενώ ως μοναδική βιώσιμη, μακροπρόθεσμη λύση συστήνεται η μεταφορά υδάτων από τον άνω ρου του ποταμού Αχελώου, προκειμένου να ενισχυθεί η προσφορά νερού κατά τουλάχιστον άλλα 300 εκατομμύρια m3 ετησίως.
www.ertnews.gr
Διαβάστε περισσότερα… Read More
