Ευριπίδη, Ιφιγένεια εν Αυλίδι σε σκηνοθεσία Θ. Μουμουλίδη – Οι έξι τελευταίες παραστάσεις στην Αττική

Η Ιφιγένεια εν Αυλίδι σε σκηνοθεσία του Θέμη Μουμουλίδη, συνεχίζει τη δυναμική πορεία της σε επιλεγμένα θέατρα της περιφέρειας και σειρά παραστάσεων στην Αττική τον Σεπτέμβριο, μετά την περιοδεία της ανά την Ελλάδα.

Στην παράσταση, η σκηνοθετική ανάγνωση επιχειρεί τη δημιουργία δυο διαφορετικών
χρονικών επιπέδων. Υπάρχει ο χρόνος του μέλλοντος, όπου διαδραματίζεται για μια
ακόμη φορά η ίδια ιστορία, με τους ήρωες να συγκρούονται ανελέητα, σαν τίποτε να
μη διδάχθηκαν, και το σύγχρονο παρόν, όπου μια συντροφιά νέων γυναικών (χορός)
συναντιούνται με την ιστορία που γνωρίζουν καλά, και που αυτή τη φορά έρχεται από
το μέλλον, σαν εφιάλτης. Όσο προχωρά το έργο, τα δύο επίπεδα συγκλίνουν, καθώς οι
νέες γυναίκες του χορού συνειδητοποιούν ότι ίσως παρακολουθούν σκηνές από το
δικό τους μέλλον.

Η νέα μετάφραση του έργου, που υπογράφει η Παναγιώτα Πανταζή, αποσκοπεί σ’
έναν σύγχρονο λόγο, με έμφαση στην διαβρωτική ειρωνεία και αμφισημία, αλλά και
στην ανάδειξη των λυρικών στοιχείων.

Ο συνθέτης Σταύρος Γασπαράτος, στοχεύει στην δημιουργία ενός ολοκληρωμένου
μουσικού έργου, βασισμένου στην Ιφιγένεια.

Το έργο

Η Ιφιγένεια εν Αυλίδι είναι ένα βαθιά πολιτικό έργο.

Η Ιφιγένεια θυσιάζεται για έναν μάταιο και καταστροφικό επεκτατικό πόλεμο. Όμως η
μεγαλύτερη θυσία είναι η βίαιη ωρίμανση της ηρωίδας, που αδυνατεί να κατανοήσει
τους λόγους που οδήγησαν τον πατέρα της να την προσφέρει στο μαχαίρι του μάντη.

Έπειτα από είκοσι χρόνια Πελοποννησιακού Πολέμου, ο Ευριπίδης μοιάζει να
αναρωτιέται: “είναι δυνατή μια αλλαγή παραδείγματος”;

Δυόμιση χιλιάδες χρόνια αργότερα, και ενώ βιώνουμε τα πρώτα συμπτώματα ενός
δυστοπικού μέλλοντος, που εμείς απεργαστήκαμε, αναρωτιόμαστε ακόμη: “είναι
άραγε δυνατή μια αλλαγή παραδείγματος”;

Σε ολόκληρο το έργο το παρελθόν στοιχειώνει το παρόν, προμηνύοντας τα τρομερά
μελλούμενα. Παρόν, παρελθόν και μέλλον συγχωνεύονται μέσα στο έργο, σε μια και
μόνη ματωμένη πραγματικότητα.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Μετάφραση Παναγιώτα Πανταζή
Σκηνοθεσία Θέμης Μουμουλίδης
Σκηνικό Γιώργος Γαβαλάς
Μουσική Σταύρος Γασπαράτος
Κοστούμια Νίκη Ψυχογιού
Κίνηση Σεσίλ Μικρούτσικου
Φωτισμοί Νίκος Σωτηρόπουλος
Βοηθός σκηνοθέτη Γεωργία Πιερρουτσάκου
Βοηθός σκηνοθέτη Νικολέττα Μακρυνόρη
Βοηθός συνθέτη – μουσική διδασκαλία Αλεξάνδρα Κατερινοπούλου
Βοηθός σκηνογράφου Μαριάννα Παπαγεωργίου
Βοηθός ενδυματολόγου Σοφία Μπαμπανιώτη
Make-up artist Olga Falei
Hair stylist Κωνσταντίνος Κολιούσης
Φωτογραφίες  Ελίνα Γιουνανλή
Artwork Πέτρος Παράσχης
Video Θωμάς Παλυβός
Επικοινωνία Ειρήνη Λαγουρού
Επικοινωνία περιοδείας Ρίτα Σίσιου
Διεύθυνση παραγωγής Σταμάτης Μουμουλίδης
Οργάνωση παραγωγής Χριστίνα Μπάλλα
Βοηθός δ/σης παραγωγής Μαρία Ραϊστέλλη

Ερμηνεύουν:

Αγαμέμνων  ΛΑΖΑΡΟΣ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
Πρεσβύτης – Άγγελος   ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΔΕΝΤΑΚΗΣ
Μενέλαος   ΑΚΗΣ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΥ
Κλυταιμνήστρα   ΙΩΑΝΝΑ ΠΑΠΠΑ
Ιφιγένεια   ΜΑΡΙΑ ΠΕΤΕΒΗ
Αχιλλέας   ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

Γυναίκες της Χαλκίδας

ΙΟΥΛΙΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ | ΣΟΦΙΑ ΚΟΥΛΕΡΑ | ΕΙΡΗΝΗ ΛΑΦΑΖΑΝΗ

ΙΩΑΝΝΑ ΛΕΚΚΑ | ΛΕΝΑ ΜΠΟΖΑΚΗ | ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΝΟΕΑ

ΔΑΝΑΗ ΠΟΛΙΤΗ | ΒΙΚΤΩΡΙΑ ΦΩΤΑ

Παραγωγή

5η Εποχή Τέχνης

Εταιρεία Τέχνης Ars Aeterna

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Αγρινίου

Φεστιβάλ Αρχαίας Ήλιδας 

Σημείωμα σκηνοθέτη

Στην «Ιφιγένεια εν Αυλίδι», μια κοινωνία σε παρακμή θυσιάζει την Ιφιγένεια –και μια ολόκληρη γενιά νέων ανθρώπων- για έναν μάταιο και άδικο πόλεμο. Η «Ιφιγένεια» είναι η τραγωδία της Ιστορίας. Μια ωδή σ’ αυτό που κάθε φορά θυσιάζεται – για να γεννηθεί η καινούργια εποχή ή για να ανοίξει ένας νέος κύκλος καταστροφής;

Αλλά ποια είναι η έννοια της θυσίας στη δική μας ταραγμένη εποχή; Πώς συμπλέκεται με τον φόβο, τη σκοπιμότητα, τη ματαιοδοξία, την ιδιοτέλεια, τα παιχνίδια εξουσίας, το κυνήγι της δόξας, του πλούτου και της ηδονής, τον θανάσιμο συνδυασμό ισχύος και απληστίας; Πώς συμπλέκεται με κάθε πόλεμο, ένοπλο ή οικονομικό, με κάθε έγκλημα; Τι θυσιάζουμε και σε ποιους βωμούς;

Στην «Ιφιγένεια εν Αυλίδι», ο Ευριπίδης αναδιευθετεί το μυθολογικό υλικό, αφήνοντας για μια στιγμή ανοιχτό το ενδεχόμενο τα πράγματα να εξελιχθούν αλλιώς. Έπειτα από είκοσι χρόνια Πελοποννησιακού Πολέμου, ο Ευριπίδης μοιάζει να αναρωτιέται: «είναι δυνατή μια αλλαγή παραδείγματος»;

Δυόμιση χιλιάδες χρόνια αργότερα, και ενώ βιώνουμε τα πρώτα συμπτώματα ενός δυστοπικού μέλλοντος, που εμείς απεργαστήκαμε, αναρωτιόμαστε ακόμη: «είναι άραγε δυνατή μια αλλαγή παραδείγματος»;

Το ερώτημα αιωρείται, αναπάντητο. Ίσως κάποτε ο πολιτισμός να αποβάλει την εγγενή, θανάσιμη δυσφορία του. Ίσως κάποτε η πρόοδος να πάψει να συμμαχεί με την βαρβαρότητα. Ίσως κάποτε…

Ως τότε, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να αφηγούμαστε ξανά και ξανά, σε όλους τους τόνους και με όλους τους τρόπους, μέσα από το φίλτρο της δικής μας εποχής, την ίδια ιστορία…

Θέμης Μουμουλίδης

Οι τελευταίοι σταθμοί της περιοδείας της παράστασης

Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου ΑΓΡΙΝΙΟ
Σάββατο 10 + Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου ΠΑΠΑΓΟΥ
Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου ΘΗΒΑ
Τετάρτη Σεπτεμβρίου ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΣ
Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου ΑΙΓΑΛΕΩ
Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου ΧΑΛΚΙΔΑ
Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου ΒΡΙΛΗΣΣΙΑ
Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου ΗΡΩΔΕΙΟ

www.ertnews.gr

Διαβάστε περισσότερα… Read More