Επιζώντες από την επίθεση σε φεστιβάλ του Ισραήλ θεραπεύονται σε δάσος της Κύπρου

Μια ομάδα νεαρών Ισραηλινών στην Κύπρο τραγούδησε δυνατά, γέλασε και φώναξε από χαρά όταν εμφανίστηκε ένα ουράνιο τόξο, όμως ο καθένας από αυτούς ήταν εκεί επειδή είχε υποστεί ένα συγκλονιστικό τραύμα.

«Δείχνουμε ευτυχισμένοι, αλλά μέσα μας δεν είμαστε», είπε η Ταμάρ, 23 ετών, επιζήσασα από τις επιθέσεις της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου, πιέζοντας τις άκρες των δακτύλων της στην καρδιά της καθώς πάλευε να βρει τις κατάλληλες λέξεις.

Το να πει την ιστορία της ήταν πολύ δύσκολο, είπε, «επειδή οι άλλοι άνθρωποι, δεν μπορούν να την καταλάβουν».

Η Ταμάρ, επαγγελματίας του μάρκετινγκ που ζήτησε να μην κατονομαστεί πλήρως, και οι άλλοι Ισραηλινοί βρίσκονταν στο νησί της Μεσογείου στο πλαίσιο ενός προγράμματος που τους βοηθά να επουλωθούν μετά τη φρίκη που υπέστησαν.

Είναι επιζώντες από την επίθεση της Χαμάς στο μουσικό φεστιβάλ Supernova, όπου οι μαχητές σκότωσαν περισσότερους από 270 ανθρώπους, μεταξύ των συνολικά 1.200 νεκρών που αναφέρουν οι ισραηλινοί αξιωματούχοι.

Οι επισκέπτες του φεστιβάλ μεταφέρθηκαν στην Κύπρο από τον Γιόνι Καχάνα, 35 ετών, ιδιοκτήτη του θέρετρου Secret Forest στα βουνά πάνω από την Πάφο, ο οποίος δημιούργησε το πρόγραμμα δωρεάν θεραπείας με τη βοήθεια της IsraAID, μιας μεγάλης ισραηλινής ΜΚΟ.

«Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα είναι η σιωπή», δήλωσε στο AFP ο Ταλ Νεχουστάι, 29 ετών. «Εδώ, κανείς δεν μιλάει για τον πόλεμο, είναι καθαρή θεραπεία στο υψηλότερο επίπεδο».

Η ηρεμία των κυπριακών βουνών έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τη Γάζα, μόλις 400 χιλιόμετρα μακριά, όπου τα αντίποινα του Ισραήλ, με στόχο την καταστροφή της Χαμάς, έχουν σκοτώσει περισσότερους από 11.500 ανθρώπους, κυρίως αμάχους, σύμφωνα με την κυβέρνηση της Χαμάς.

Ενώ ο πόλεμος μαίνεται στη Γάζα, οι νεαροί Ισραηλινοί προσπάθησαν να αφήσουν πίσω τους το δικό τους τραύμα, έστω και για λίγο.

Ήταν πάνω σε ένα λεωφορείο, μοιράζονταν στιγμές χαράς και κατευθύνονταν σε μια απομακρυσμένη προβλήτα που προεξέχει στη θάλασσα μια βροχερή και θυελλώδη φθινοπωρινή μέρα.

Το άλμα στα φουρτουνιασμένα νερά θα ήταν ένα συμβολικό άλμα πίστης και ένα ακόμη μικρό βήμα στην πορεία τους προς την ανάρρωση.

«Το χρειαζόμαστε»

Κάθε ομάδα 50 επιζώντων μένει στο θέρετρο για πέντε ημέρες και ο Καχάνα δήλωσε ότι μέχρι στιγμής έχουν εγγραφεί 1.400 άτομα, ενώ περίπου 200 έχουν ήδη περάσει από το πρόγραμμα.

Τους προσφέρονται ατομικές και ομαδικές συνεδρίες θεραπείας με επαγγελματίες, παράλληλα με εναλλακτικές θεραπείες όπως διαλογισμός εμπνευσμένος από την εβραϊκή παράδοση, γιόγκα και χειροτεχνίες.

Οι συμμετέχοντες έχουν επίσης πρόσβαση σε θεραπεία εθισμού.

Οι θεραπευτές δήλωσαν στο AFP ότι πολλοί από τους επισκέπτες του φεστιβάλ βρίσκονταν υπό την επήρεια ναρκωτικών κατά τη διάρκεια της επίθεσης και ορισμένοι παλεύουν τώρα με την εξάρτηση από τα ναρκωτικά.

Για πολλούς από τους επιζώντες, το να βρίσκονται ανάμεσα σε ανθρώπους που μοιράζονται τις εμπειρίες τους ήταν σημαντική βοήθεια.

Το βράδυ της Δευτέρας, η τελευταία ομάδα είχε διοργανώσει ένα ρέιβ με μουσική trance στο υπόγειο του ξενοδοχείου, διασκεδάζοντας μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες, όπως και στις 7 Οκτωβρίου.

«Μας αρέσει να χορεύουμε, να νιώθουμε αυτή την ευδαιμονία, την αγάπη, την ευτυχία, να γιορτάζουμε τη ζωή», δήλωσε ο Λίορ Άουβγκανγκ, 26 ετών, ένας ψηλός και ατίθασος άνδρας με έντονο κοκκινωπό μούσι.

Την ημέρα της επίθεσης, είπε, «όλα κόπηκαν απότομα. Γι’ αυτό το χρειαζόμαστε»

Ο Άουβγκανγκ πιστεύει ότι ήταν από τους πρώτους που συνειδητοποίησαν ότι το φεστιβάλ βρισκόταν υπό επίθεση.

Καθώς έκανε διάλειμμα για τουαλέτα, είδε τεράστιο αριθμό πυραύλων να εκτοξεύονται στον πρωινό ουρανό, με το υπό την επήρεια ναρκωτικών μυαλό του αρχικά να απορεί με το θέαμα.

Ο Άουβγκανγκ, πρώην στρατιωτικός γιατρός, είπε ότι πέρασε περισσότερες από δύο ώρες βοηθώντας στην περίθαλψη των τραυματιών.

Στη συνέχεια, ένοπλοι της Χαμάς που βρίσκονταν κοντά τον ανάγκασαν να φύγει στο δάσος για να κρυφτεί για επτά ώρες, κατά τη διάρκεια των οποίων έστειλε στη μητέρα του ένα αποχαιρετιστήριο μήνυμα.

Είπε ότι δύο από τους φίλους του σκοτώθηκαν και άλλοι δύο απήχθησαν στη Γάζα.

Κρίσεις πανικού

Ενώ μια χούφτα ήταν πρόθυμοι, ακόμη και αποφασισμένοι, να μιλήσουν, άλλοι ήταν ακόμη πολύ τραυματισμένοι, περιπλανώμενοι στο ξενοδοχείο κρατώντας κουβέρτες στους ώμους τους.

Οι συζητήσεις και οι βόλτες στο ξενοδοχείο διακόπτονταν συχνά από μακρές, συναισθηματικές αγκαλιές.

Ο Νεχουστάι, αγρότης και επίδοξος καλλιτέχνης τατουάζ, ήταν ένας από εκείνους που ήταν πιο πρόθυμοι να μιλήσουν.

Περιέγραψε μια ξέφρενη περιπλάνηση στο ανοιχτό έδαφος του νότιου Ισραήλ, αποφεύγοντας τα οδοφράγματα της Χαμάς, δεχόμενος πυρά, κρυμμένος σε τσιμεντένιους σωλήνες και τελικά βρέθηκε να κρύβεται σε ένα μικρό άλσος με πορτοκαλιές για έξι ώρες.

Τα ξερά φύλλα θρόιζαν με την παραμικρή κίνηση, είπε στο AFP, και αυτός και οι φίλοι του ήταν πεπεισμένοι ότι σύντομα θα τους έβρισκαν και θα τους σκότωναν.

Όταν μαχητές της Χαμάς έπεσαν πάνω στο αυτοκίνητό τους και άρχισαν να περιφέρονται ανάμεσα στα δέντρα, πίστεψε κι αυτός ότι ο θάνατος ήταν ορατός.

«Είδαμε τα πόδια τους, είδαμε τα πρόσωπά τους», είπε, «αν κουνήσω το κεφάλι μου μας ακούνε, οπότε τους ακολουθούσα μόνο με τα μάτια μου».

Το γεγονός ότι οι τρομοκράτες δεν τους εντόπισαν, είπε, «ήταν το μεγαλύτερο θαύμα».

Παρά τις φρικτές εμπειρίες τους, πολλοί από τους επιζώντες επέστρεψαν απλώς στη φυσιολογική τους ζωή στη συνέχεια.

Η Ταμάρ δήλωσε στο AFP ότι δεν έβγαινε από το σπίτι της, δεν έτρωγε ούτε κοιμόταν για μια εβδομάδα μετά, αλλά στη συνέχεια παρουσιάστηκε για υπηρεσία στην εφεδρεία αεράμυνας, βοηθώντας στη λειτουργία του πυραυλικού αμυντικού συστήματος Σιδηρός Θόλος που προστατεύει το Ισραήλ από τους πυραύλους της Χαμάς.

Αυτό τη βοήθησε να νιώσει ξανά ότι έχει τον έλεγχο, είπε, μετά την αδυναμία της να διαφύγει άοπλη από τη Χαμάς.

Είπε ότι ρίχτηκε σε ασκήσεις με τουφέκια, αλλά διαπίστωσε ότι οι πυροβολισμοί προκαλούσαν κρίσεις πανικού.

Οι συνεδρίες στην Κύπρο είναι μόνο το πρώτο μέρος μιας πολύπλοκης και παρατεταμένης θεραπευτικής διαδικασίας, δήλωσαν στο AFP αρκετοί από τους εμπλεκόμενους θεραπευτές, και οι ομάδες θα λάβουν περισσότερη βοήθεια πίσω στο Ισραήλ.

Ωστόσο, η Άουβγκανγκ δήλωσε ότι κάποια πρόοδος ήταν ήδη ορατή.

«Η πρώτη μέρα ήταν λίγο δύσκολη. Ένιωθα σαν βράχος, σαν να ήμουν κλειστή», είπε. «Τώρα είμαστε καλύτερα, όλοι είναι μαζί».

Πηγή: AFP

www.ertnews.gr

Διαβάστε περισσότερα… Read More