ΕΕ: Οι μεγάλες ανατροπές που δεν ήρθαν με τις ευρωεκλογές, τα παζάρια για τα κορυφαία αξιώματα και η πολιτική ατζέντα που θα αλλάξει

H oριστικοποίηση του σχηματισμού των νέων Πολιτικών Ομάδων στο Ευρωκοινοβούλιο και οι μεγάλες ανατροπές που δεν ήρθαν με τις ευρωεκλογές –χωρίς να είναι αμελητέα η άνοδος των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών και η πτώση των Φιλελεύθερων και Πράσινων- οι επιλογές προσώπων για τα 4 κορυφαία αξιώματα των οργάνων της ΕΕ, αλλά και οι επερχόμενες αλλαγές στην πολιτική ατζέντα της Ένωσης λόγω νέων συσχετισμών, η τύχη της έκθεσης Ντράγκι για το μέλλον της ευρωπαϊκής ανταγωνιστικότητας και οι πιθανότητες της Ελλάδας να αναλάβει κάποιο σημαντικό χαρτοφυλάκιο στην καινούργια Κομισιόν είναι τα θέματα που αναπτύσσονται στην εκπομπή του Πολυδεύκη Παπαδόπουλου «Με το Πρώτο στην Ευρώπη και τον Κόσμο» (Α’ Πρόγραμμα, Σάββατα και Κυριακές 12.00-13.00). Καλεσμένη για τον σχολιασμό τους είναι η ανταποκρίτρια στις Βρυξέλλες για την “Εφημερίδα των Συντακτών” και του “Star Chanel” και συνεργάτιδα του ευρωπαϊκού τηλεοπτικού δικτύου “Euronews” Μαρία Ψαρά.

Παρά τη μεγάλη συζήτηση κι αναταραχή που προηγήθηκε, οι ευρωπαϊκές εκλογές μπορεί να έφεραν ορισμένες ανατροπές σε επιμέρους χώρες μέλη της ΕΕ, αλλά στο σύνολο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου οι αλλαγές συσχετισμών είναι περιορισμένες. Το ΕΛΚ διατήρησε παρόμοια ποσοστά με την προηγούμενη φορά, με μικρή αύξηση μάλιστα των εδρών του και το ανάλογο -αλλά αντίστροφα- έγινε με τους Ευρωπαίους Σοσιαλιστές. Η σημαντική αλλαγή αφορά κυρίως τους Ευρωπαίους Συντηρητικούς και Μεταρρυθμιστές, που έχοντας αυξήσει αρκετά τις έδρες τους, καταλαμβάνουν όπως φαίνεται  την τρίτη θέση από τους Φιλελεύθερους-Renew οι οποίοι υποχώρησαν. Σημαντική ήταν επίσης η πτώση των Πράσινων, ενώ στα ίδια επίπεδα με πριν έμεινε ο άλλος πόλος των ακροδεξιών κομμάτων ID, καθώς και η Ευρωπαϊκή Αριστερά. Yπάρχει βέβαια ένας μεγάλος αριθμός Μη Εγγεγραμμένων ευρωβουλευτών (87 που αναλογούν στο 12,1% του συνόλου), ενώ την Τετάρτη 26 Ιουνίου όλα τα κόμματα και μέλη του Ευρωκοινοβουλίου θα πρέπει να οριστικοποιήσουν σε ποιες Πολιτικές Ομάδες τελικά θα ανήκουν.

Σε κάθε πάντως περίπτωση η τριμερής «φιλοευρωπαϊκή συνεργασία» ΕΛΚ-Σοσιαλιστών-Φιλελεύθερων φτάνει τους περίπου 400 ευρωβουλευτές κι ανεβαίνει  στους 450 αν προστεθούν και οι Πράσινοι (με την απαιτούμενη πλειοψηφία να είναι 361 επί του συνόλου). Επομένως οι διάφοροι φόβοι για ανατροπές στη σύνθεση και λειτουργία του Ευρωκοινοβουλίου αποδεικνύονται ως υπερβολικοί, εφόσον τουλάχιστον οι παραδοσιακές πολιτικές συνεργασίες διατηρηθούν και δεν επισέλθουν άλλες ιδέες (π.χ. σύμπλευση σε διάφορα ζητήματα της παραδοσιακής δεξιάς με την «ριζοσπαστική δεξιά», διάρρηξη ισορροπιών με Σοσιαλιστές, απομάκρυνση των Πράσινων κλπ.).

Την Δευτέρα 18/7 έλαβε χώρα μια άτυπη συνάντηση κορυφής-δείπνο των ηγετών των 27 στις Βρυξέλλες, στην οποία ορισμένοι «βιαστικοί» επιδίωκαν να υπάρξει όχι απλώς ανάλυση για τα αποτελέσματα των εκλογών (μεταξύ των οποίων και για τα υψηλά ποσοστά αποχής, ειδικά σε ορισμένες χώρες) και μια αρχική συζήτηση για την κατάληψη των τεσσάρων υψηλών αξιωμάτων της ΕΕ, αλλά η οριστική μοιρασιά χωρίς καν να έχει γίνει η επίσημη Σύνοδος Κορυφής  27-28/6 στις Βρυξέλλες και βέβαια να έχει συγκροτηθεί σε σώμα το καινούργιο Ευρωκοινοβούλιο (στο οποίο οι νεοεκλεγέντες ανέρχονται περίπου στο 1/3 κι ενδεχομένως δεν αρέσκονται σε τέτοιες πρακτικές…).

Τελικά, με βάση πληροφορίες, δηλώσεις και διαρροές που υπήρξαν, οι λόγοι που δεν έγινε ήδη η «διαμοίραση» είχαν κυρίως να κάνουν με την επιμονή του ΕΛΚ να κρατήσει για ένα πολιτικό πρόσωπο προερχόμενο από το χώρο του τη θέση του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για το δεύτερο μισό της 5ετίας (με το πρώτο μισό να πηγαίνει μάλλον στον Σοσιαλιστή πρώην πρωθυπουργό της Πορτογαλίας Αντόνιο Κόστα), καθώς και η διάθεση της ενισχυμένης Τζόρτζια Μελόνι ενδεχομένως «να ανακατώσει περισσότερο την τράπουλα» είτε αφορά πρόσωπα, είτε πολιτικές. Πάντως, όπως συζητείται με την Μ. Ψαρά, το θέαμα των ηγετών να ασχολούνται με κομματικούς μικροϋπολογισμούς τη στιγμή  που η ΕΕ αντιμετωπίζει όλες τις γνωστές μεγάλες κρίσεις και προκλήσεις είναι σχετικά αποκαρδιωτικό.

Επίσης, το επόμενο διάστημα μια από τις σημαντικότερες προσωπικότητες που έχουν απομείνει στην Ευρώπη, ο Μάριο Ντράγκι, πρόκειται να δημοσιοποιήσει την Λευκή Βίβλο που επιφορτίστηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να συντάξει για το μέλλον της Ανταγωνιστικότητας της ΕΕ και κατά συνέπεια σε μεγάλο βαθμό το συνολικό μέλλον της Ένωσης.  Πολλοί θεωρούν ότι ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας και επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας είναι ο μόνος που μπορεί να βγάλει την Ευρώπη από το οικονομικό τέλμα που βρίσκεται.  Και καθώς ορισμένα σημεία αυτής της πολυαναμενόμενης έκθεσης έχουν γίνει γνωστά, ο Μάριο Ντράγκι αναμένεται να αναφέρει πως η ΕΕ πρέπει να ακολουθήσει μια δική της βιομηχανική πολιτική, κάτι που θα μπορούσε να σημαίνει περισσότερες επιδοτήσεις και πιο πολλούς δασμούς, μεγαλύτερη ενοποίηση σε ορισμένους τομείς για να δημιουργηθούν ισχυρότερες, πιο ανταγωνιστικές, επιχειρήσεις παγκοσμίως και καλύτερος συντονισμός πολιτικών στις χώρες που απαρτίζουν το μπλοκ. Κι  όλα αυτά βέβαια προκειμένου η ΕΕ να μπορέσει να αντιμετωπίσει την Κίνα, αλλά και τις Η.Π.Α, καθώς και άλλες ανερχόμενες δυνάμεις του πλανήτη. Για την προώθηση κι εφαρμογή των ιδεών αυτών, οι οποίες είναι από τις λίγες ξεκάθαρες και με σχέδιο που εμφανίζονται στην Ένωση, ορισμένοι θα ήθελαν τον Ντράγκι σε κάποιο ρόλο στη συνέχεια, που μόνο ένα κορυφαίο ευρωπαϊκό αξίωμα μπορεί να του διασφαλίσει. Ακόμη και του Προέδρου της Επιτροπής, όπως έχει διαφανεί πως επιθυμεί κι ο Πρόεδρος Μακρόν, αλλάζοντας την επιλογή Ντερ Λαιεν κι ας ήταν Κορυφαία Εκπρόσωπος του ΕΛΚ (κάτι άλλωστε που συνέβη και με την ίδια, όταν επελέγη το 2019 στη θέση του τότε Κορυφαίου Εκπροσώπου Μάμφρεντ Βέμπερ). Στην συζήτηση εξετάζεται εάν υπάρχει ακόμη ένα τέτοιο ενδεχόμενο, όπως και άλλων εκπλήξεων για τα υπόλοιπα πρόσωπα που έχουν ακουστεί για τα κορυφαία αξιώματα (Μέτσολα ξανά για Πρόεδρος Ευρωκοινοβουλίου, Κόστα για Προεδρία Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Κάλας για Ύπατη Εκπρόσωπος της ΕΕ σε θέματα Εξωτερικής Πολιτικής).

Στη συζήτηση αναφέρεται επίσης, το ποιές θα είναι οι διαδικασίες, πολιτικές και θεσμικές, μέχρι τον ερχόμενο Νοέμβριο, για την ολοκλήρωση του κύκλου της στελέχωσης και λειτουργίας των οργάνων της ΕΕ.  Εξετάζεται, όμως, και πως αναμένεται να διαμορφωθεί μέσα στην επόμενη 5ετία η βασική ατζέντα της ΕΕ γύρω από τα κορυφαία ζητήματα που την απασχολούν (Μεταναστευτικό- Πράσινη ατζέντα- Ουκρανία και άμυνα- Βιομηχανική στρατηγική- Διεύρυνση της ΕΕ), δεδομένης της αλλαγής συσχετισμών σε Ευρωκοινοβούλιο, αλλά και σε εθνικά πολιτικά συστήματα.

Τέλος, όπως λέγεται και γράφεται στην Αθήνα, η Ελλάδα διεκδικεί έναν αναβαθμισμένο ρόλο στο ευρωπαϊκό σκηνικό της επόμενης πενταετίας. Αυτό είναι θεμιτό κι άλλωστε όλες οι χώρες το ίδιο λίγο πολύ θα επιδιώξουν. Υπάρχουν, έτσι, πληροφορίες, πως από τα χαρτοφυλάκια της Κομισιόν θα διεκδικηθεί ένα από εκείνα που αφορούν το Μεταναστευτικό, την Ανταγωνιστικότητα, τη Διεύρυνση, την Αγροτική Πολιτική ή το αναμενόμενο να δημιουργηθεί για πρώτη φορά χαρτοφυλάκιο για τα θέματα της Αμυνας. Η Μ. Ψαρά ερωτάται πόσο ρεαλιστικές είναι τέτοιες διεκδικήσεις της χώρας μας κι από τι θα εξαρτηθεί το χαρτοφυλάκιο που θα καταλήξει τελικά στην Ελλάδα.  

www.ertnews.gr

Διαβάστε περισσότερα… Read More