Γιατί κινηματογραφικά η Κάλλας παραμένει «Μαρία» – Ποιες δύο ηθοποιοί θα την υποδυθούν
Είναι αδύνατο να ανασχηματίσεις, επαναπροσδιορίσεις, καταγράψεις, αποτυπώσεις, χρωματίσεις, εξηγήσεις με εικόνες για ποιον λόγο κάποιοι άνθρωποι είναι αυτό που είναι. Ακόμα δυσκολότερο είναι να καταλάβεις μονάχα με την λογική για ποιον λόγο συνδέθηκαν με τον μύθο τους.
Η Μαρία Κάλλας δεν μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση. Η στρουμπουλή λιμνόπαπια που έγινε όμορφος κύκνος για να φύγει χορογραφημένα όπως ο θρύλος επιθυμούσε: με μουσική εξόδου και αυλαία.
Η Κάλλας και οι… «Μαρίες»
Με πολλά encore προσπάθησε να ζωντανέψει ο θρύλος της στη μεγάλη οθόνη. Μάταια. Η Φανί Αρντάν στο «Callas Forever» του Φράνκο Τζεφιρέλι περιορίστηκε στην ομορφιά και το δράμα της. Η Παθ Βέγκα στο «Grace of Monaco» στο μεσογειακό της ταμπεραμέντο. Η Τζέιν Σέιμουρ στην τηλεταινία «Ωνάσης» απλώς εξυπηρέτησε τη ροή της ιστορίας. Και όλες οι υπόλοιπες, στις πόζες, τις στάσεις, το ηχόχρωμα, την αύρα. Η Μαρία Κάλλας όμως ήταν πέρα και πάνω από όλα αυτά.
Garden district of London. (AP Photo)
Μια νέα Κάλλας από τον βιογράφο εμβληματικών γυναικών
Ο Πάμπλο Λαρέν βρήκε fontana με χρυσά νομίσματα στις βιογραφίες γυναικών που πενθούσαν, είτε για τη ζωή τους (Νταιάνα στο «Spencer»), είτε για να συντηρήσουν τη δημόσια εικόνα τους (Τζάκι Κένεντι Ωνάσση στο «Jackie»). Το τριώδιο της άτυπης τριλογίας λέει να κλείσει κυκλικά με το αντίπαλον δέος της Τζάκι στη θυελλώδη ζωή του Αριστοτέλη, τη Μαρία Κάλλας.
Η Νάταλι Πόρτμαν υποδυόμενη την Τζάκι Ο., μια από τις πιο αδίστακτα άπληστες γυναίκες στο πλευρό ισχυρών αντρών της σύγχρονης ιστορίας, καταφέρνει με κομψότητα να δώσει δικαιολογίες στις πράξεις της. Η ταινία διανύει σύντομα ένα μεγάλο μέρος της ιστορίας και των αποφάσεων που έπρεπε να ληφθούν μετά τη δολοφονία του J. F. Kennedy.
Η Κρίστεν Στιούαρτ ως Πριγκίπισσα Νταϊάνα στο Spencer συνδράμει σιωπηλά στον εσωτερικό διάλογο της ηρωίδας που, παγιδευμένη σε έναν μοναχικό γάμο, αναζήτησε την ευτυχία στη ζωή και το -πιθανότατα- καλοσκηνοθετημένο ατύχημα που της τη στέρησε.
Τί θα κάνει όμως η Αντζελίνα Τζολί ως Μαρία Κάλλας; Βάση σεναρίου, το «Maria» (προσωρινός τίτλος) θα εστιάσει στις τελευταίες μέρες της ζωής της ντίβας της Όπερας.
Πρώτες επίσημες δηλώσεις;
Η Αντζελίνα Τζολί, όπως υπογραμμίζει και ο Χιλιανός σκηνοθέτης από το Σαντιάγο, είναι γενναία και στη στάση ζωής της και στις επιλογές της. Ξεπλένει κάποιες εμπορικές ανοησίες/επιτυχίες με αξιοπρεπείς σκηνοθετικές απόπειρες (η ίδια έχει ήδη βρεθεί πίσω από την κάμερα σε τρεις ταινίες, οι δύο από αυτές μάλιστα έδρεψαν δάφνες σε βραβεύσεις και υποψηφιότητες), καθοδηγείται από κορυφαίους σκηνοθέτες (μεταξύ αυτών και οι Κλιντ Ίστγουντ, Τζέιμς Μανγκόλντ, Κλόι Ζάο κλπ), συμμετέχει στον αγώνα ισότητας των δύο φύλων στον κινηματογράφο και χαρίζει απλόχερα με την παρουσία της -συνήθως με την ιδιότητα της πρέσβειρας καλής θελήσεως- προβολή σε θέματα κοινωνικής ευθύνης και ευαισθησίας. Τί παραπάνω όμως μπορεί να προσθέσει σε μια ήδη πλήρη ζωή και καριέρα;
Κυρίες σε τακούνια
Η Τζολί λοιπόν είναι η τρίτη από τις ηθοποιούς που συμμετέχει στην τριλογία με άτυπο τίτλο «Κυρίες σε Τακούνια».
Σε αντίθεση με συναδέλφους της που αρέσκονται στο να επιλέγουν να ερμηνεύσουν ήδη καθιερωμένες στις συνειδήσεις του κόσμου προσωπικότητες, πχ. Μέριλ Στριπ (ως Τζούλια Τσάιλντ στο «Τζούλυ και Τζούλια», Μάργκαρετ Θάτσερ στη «Σιδηρά Κυρία», Έμελιν Πάνκχερστ στο «Σουφραζέτες», Λίντυ Τσάμπερλέιν στο «Κραυγή στο σκοτάδι» κλπ), Κέιτ Μπλάνσετ (ως Κάθριν Χέμπορν στο «Aviator», Μαίρη Μέιπλς στο «Η Αλήθεια», Βασίλισσα Ελισάβετ στο «Elizabeth» και «Ελίζαμπεθ, η Χρυσή Εποχή»), Ρενέ Ζελβέγκερ (Τζούντυ Γκάρλαντ στο «Τζούντυ»), Άνα Ντε Άρμας (Μέριλιν Μονρόε στο «Blonde»), η Τζολί απέφυγε συνειδητά αυτή την ευκολία, καθώς δεν είναι ηθοποιός της προσομοίωσης αλλά της αντίληψης.
Στο «Κορίτσι που άφησα Πίσω μου», ταινία για την οποία κέρδισε Όσκαρ δεύτερης γυναικείας ερμηνείας, αποτύπωσε την ηρωίδα της ως κατάσταση, γεγονός, αρχέτυπο. Το ίδιο έκανε και στο «Gia» (Γκία Καράνγκι) με το οποίο συστήθηκε στο ευρύ κοινό καθώς δεν ήταν το μοντέλο με την αμαρτωλή ζωή και τη ροπή στις εξαρτήσεις, αλλά ένα κορίτσι που στο χώρο της μόδας κατέρρευσε από το ισοζύγιο πίεσης και απαιτήσεων.
(Photo by Grant Pollard/Invision/AP)
Η υπόθεση «Κάλλας» εδώ έχει ανάλογες υποχρεώσεις, καθώς η ιστορία δεν θα περιοριστεί στη διαφραγματική αναπνοή μιας σπουδαίας ερμηνεύτριας της όπερας, ούτε στην αψεγάδιαστη ολογραμματική της νεκρανάσταση, ούτε στην πορεία προς το απόγειο της καριέρας της, ούτε στις στιγμές της πτώσης. Εδώ η «Κάλλας» οφείλει να γίνει «Μαρία», μια αγία που καρποφορεί μια αποβολή, μια παρθενογένεση με μέθοδο Lamaze, μια γέννα θανάτου από ανεμογκάστρι. Η Tζολί έχει τη συναισθηματική ευφυία να καταλάβει ότι η ουσία δεν βρίσκεται στο «Κάλλας», το αλάτι της ζωής, αλλά στη «Μαρία» που η μοίρα της φόρτωσε να γίνει η μητέρα της αναγεννημένης όπερας (μαζί με όλες τις ευθύνες που φέρει).
Η Μαρία Κάλλας φεύγει από τη ζωή το 1977 μόλις στα 53 της χρόνια, έχοντας ήδη αφήσει την καριέρα της σχεδόν 20 χρόνια πριν, με τραυματισμένη φωνή και καρδιά. Η ταινία του Λαρέν θα τη συναντήσει κάπου στη δεκαετία του ’70. Ο Πάμπλο έχει λατρεία στον κινηματογράφο, την όπερα και τις δυναμικές γυναίκες. Όλα αυτά τα στοιχεία του ενυπάρχουν στο μεγαλύτερο μέρος της φιλμογραφίας του, απογειώνονται όμως μονάχα στην ταινία «Μια Φανταστική Γυναίκα» που μάλιστα κέρδισε και βραβείο Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας.
«Παίρνω ιδιαίτερα σοβαρά την ευθύνη για τη ζωή και την κληρονομιά της Μαρίας. Θα προσφέρω ό,τι μπορώ [στην ταινία] για να ανταποκριθώ στην πρόκληση», δήλωσε η Αμερικανίδα ακτιβίστρια ηθοποιός. «Θαυμάζω τον Πάμπλο Λαρέν σαν σκηνοθέτη χρόνια τώρα. Η ταινία θα του δώσει την ευκαιρία να πει περισσότερα για την ιστορία της Μαρίας Κάλλας» θα πει στη συνέχεια, αναγνωρίζοντας πως αυτή η ταινία δεν θα είναι απλά μια ακόμα βιογραφία που θα διανεμηθεί το 2024.
Η Αντζελίνα Τζολί γνώριζε αρκετό καιρό το πρότζεκτ, αλλά επέλεγε να μη μιλάει δημόσια. Προσωπικά, μου είχε υπαινιχθεί ότι θα έκανε κάτι που έχει σχέση με την Ελλάδα, σε συνέχεια της ερμηνείας της ως Ολυμπιάδα (μητέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην ταινία του Όλιβερ Στόουν «Αλέξανδρος») και της Thena στο «Eternals».
Ποια θα είναι η επόμενη «Μαρία Κάλλας»;
Η προσφάτως βραβευμένη στο Φεστιβάλ της Ρώμης Noomi Rapace θα είναι η επόμενη Μαρία Κάλλας.
Ο σεναριογράφος Alfonso Signorini συνεργάζεται με την πολυβραβευμένη Νεοζηλανδέζα σκηνοθέτη Niki Caro. Η ίδια το είχε επιβεβαιώσει παλιότερα αν και το πρότζεκτ δείχνει ακόμα να είναι στον πάγο…
www.ertnews.gr
Διαβάστε περισσότερα… Read More
