Βολικάκης: «Η ποδηλασία ήταν το πεπρωμένο μου, πάντα στην καρδιά μου ο Παναθηναϊκός»

Ο Χρήστος Βολικάκης έχει συνδέσει όλη του τη ζωή με την ποδηλασία και έχει δημιουργήσει μία τροπαιοθήκη πλούσια σε μετάλλια, κατέχοντας μάλιστα 11 εθνικά ρεκόρ. Έως τώρα, μετράει 14 χρυσά, 7 αργυρά και 10 χάλκινα μετάλλια στην καριέρα του και εξακολουθεί να διατηρεί υψηλά τους στόχους του, δουλεύοντας για αυτούς. Αποτελεί τον πρώτο Έλληνα που κατέκτησε χρυσό μετάλλιο σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στον χώρο της ποδηλασίας και το όνομά του έχει συνδεθεί άρρηκτα με το αγώνισμά του, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Ευρώπη.

Ο 34χρονος ποδηλάτης κλήθηκε να μιλήσει αποκλειστικά στο ertsports.gr για μία συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης. Μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε στο πώς άρχισε η ενασχόλησή του με την ποδηλασία, σχολίασε τις εγκαταστάσεις του αθλήματός του σε Ελλάδα και εξωτερικό, ενώ μίλησε και για τους στόχους του. Παράλληλα, έκανε τον δικό του απολογισμό για το 2022 που ολοκληρώθηκε, ενώ αναφέρθηκε και στον Παναθηναϊκό.

Αρχικά ο Χρήστος Βολικάκης ρωτήθηκε για την ενασχόλησή του με την ποδηλασία και αυτό που την ώθησε σε αυτή και όχι σε άλλα αθλήματα που ασχολήθηκε (βόλεϊ και μπάσκετ), απαντώντας: «Τα πρώτα μου ακούσματα με το αγαπημένο μου παιχνίδι, η καθημερινή μου ενασχόληση από την ηλικία των πέντε ετών και ίσως νωρίτερα, είχαν να κάνουν με το ποδήλατο», ανέφερε και συνέχισε: «Δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά, ήταν το πεπρωμένο μου. Οι κατευθύνσεις που μας έδωσε ο πατέρας μου, τόσο σ’ εμένα, όσο και στον αδερφό μου, ήταν γραφτό να σημαδέψουν τη ζωή μας για πάντα. Δεν μετανιώνω για αυτό και αν ξαναγεννιόμουν, πάλι ποδηλάτης θα γινόμουν».

Ο Χρήστος Βολικάκης, κατά τη διάρκεια του αγωνίσματός του στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου το 2012 (EUROKINISSI)

«Η ζωή είναι σαν το ποδήλατο. Για να κρατήσεις την ισορροπία σου, πρέπει να προχωράς συνεχώς», ήταν ένα εκ των αποφθεγμάτων του Άλμπερτ Αϊνστάιν και ένα εξ αυτών που είναι συνυφασμένο (ακόμη και αντιστρόφως) με τη ζωή του Χρήστου Βολικάκη. Ο Έλληνας πρωταθλητής κλήθηκε να μιλήσει για την πιο δύσκολη στιγμή της καριέρας του, που ήρθε το 2009 με τον τραυματισμό του στην Αγία Πετρούπολη. Μιλώντας για αυτό, ανέφερε: «Ήταν ιδιαίτερα σοκαριστικό όταν αυτό έγινε σε μία ξένη χώρα. Υπήρξαν πολλές προεκτάσεις και σοβαρές συνέπειες. Δεν αποτέλεσε την εξαίρεση. Είχα δύσκολη ανάρρωση, χρειάστηκε μεγάλη προσπάθεια για να το ξεπεράσω. Είχα τη στήριξη των δικών μου ανθρώπων, των χορηγών που δεν μου γύρισαν την πλάτη. Δεν με ξέχασαν και με ατσάλινη θέληση, έκανα τη νύχτα μέρα για να βρεθώ ξανά στο προσκήνιο όσο πιο γρήγορα γίνεται. Ο επιμένων νικά λέει το αρχαίο γνωμικό. Σοφές κουβέντες που τις έκανα πράξη, αφού δεν άφησα στιγμή ανεκμετάλλευτη».

Εν συνεχεία, μίλησε για την καθημερινότητά του γύρω από την ποδηλασία, λέγοντας: «Νομίζω ότι έχω γεννηθεί για να ασχοληθώ με την ποδηλασία. Δεν είναι εγωιστικό αυτό, αφού επί πολλά χρόνια παραμένω στο άθλημα. Δεν υπάρχει καθημερινή ή γιορτινή μέρα όταν το επιτρέπουν οι καιρικές συνθήκες. Θα βγω για προπόνηση (ποδήλατο-γυμναστήριο) σε σταθερό προγραμματισμένο ωράριο, είμαι από αυτούς που πιστεύουν πως η αδιάλειπτη προπόνηση, οδηγεί στην επιτυχία. Φτάνει να ακούς τον εαυτό σου».

Έχοντας βιώσει εγκαταστάσεις του αθλήματός του σε πολλές χώρες, ο Βολικάκης κλήθηκε να σχολιάσει τις διαφορές, συγκριτικά με τις εγκαταστάσεις της χώρας μας, λέγοντας αρχικά: «Έχω γυρίσει πολλές φορές τον πλανήτη αγωνιζόμενος σε όλα τα στάδια των πέντε ηπείρων. Οι χώρες που έχω επισκεφθεί, δεν έχουν μόνο ένα ή δύο ποδηλατοδρόμια, έχουν πολλά περισσότερα. Είναι άριστα εξοπλισμένα, θερμαινόμενα και διαθέσιμα σε όσες ομάδες το ζητήσουν για χρήση απ’ όπου κι αν προέρχονται, υπό όρους με σημαντικό οικονομικό όφελος». Εν συνεχεία, πρόσθεσε: «Στην Ελλάδα υπάρχει μόνο ένα που μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο το μισό χρόνο, όσο ο καιρός είναι ζεστός. Όταν χειμωνιάσει, γίνεται ακατάλληλο και λόγω του ψύχους εγκυμονεί πολλούς κινδύνους για σοβαρούς τραυματισμούς. Αυτή η ιδιαιτερότητα με το ότι είναι το μοναδικό στη χώρα μας, αποκλείει τη διάθεση και τη δυνατότητα των Ελλήνων αθλητών να γίνουν περισσότεροι, καλύτεροι και να πρωταγωνιστήσουν παγκοσμίως», ενώ επισήμανε πως: «Το ποδηλατοδρόμιό μας δεν είναι ελκυστικό από ομάδες ανά τον κόσμο για χρήση προετοιμασίας. Όλα αυτά με στεναχωρούν και με προβληματίζουν ιδιαίτερα».

Ο Έλληνας πρωταθλητής έδωσε τη δική του προτροπή, τονίζοντας: «Στην Ελλάδα, όπως όλα τα αθλήματα έχουν πολλά στάδια κατάλληλα για να αναπτυχθούν, πρέπει να γίνει κάτι ανάλογο και με την ποδηλασία πίστας. Δικαιούται το άθλημα της πίστας να αποκτήσει στάδια σε Κρήτη, Θεσσαλία, Πελοπόννησο, όσο πιο γρήγορα γίνεται. Αν η ποδηλασία της Ελλάδας έχει να επιδείξει διακρίσεις και μετάλλια γενικότερα, αυτά προέρχονται από την πίστα με μόνη εξαίρεση την περίπτωση του Περικλή Ηλία και το χρυσό μετάλλιό του στο MTB Marathon. Αυτό τα λέει όλα και βέβαια τίποτα δεν είναι τυχαίο».

Ο Χρήστος Βολικάκης, κατά την άφιξή του στην Αθήνα το 2019, με την κατάκτηση δύο χρυσών μεταλλίων στους ευρωπαϊκούς αγώνες στο Μινσκ (EUROKINISSI)

Σε ερώτηση για το αν υπάρχει στήριξη προς το πρόσωπο των αθλητών που επιλέγουν να συνδέσουν τη ζωή τους με το ποδήλατο, ο Βολικάκης ανέφερε πως: «Θέλει πολύ συζήτηση αυτή η ερώτηση. Δεν έχει νόημα να λέμε μόνο πρέπει, αλλά να είναι πάντα προς τη σωστή κατεύθυνση οι καινοτομίες που κάθε συμβούλιο φέρνει και να αφουγκράζονται τους αθλητές. Ο ποδηλάτης πρέπει να πάρει την τύχη στα χέρια του μέχρι να καθιερωθεί και αν πετύχει, ίσως καλυτερέψει η τύχη του σαν αθλητής. Υπομονή, επιμονή και αγάπη για αυτό που διάλεξε να υπηρετήσει».

Στη συζήτηση με τον Χρήστο Βολικάκη, δεν μπορούσε να απουσιάζει η αναφορά του στον Παναθηναϊκό, στον οποίο επέστρεψε φέτος και αποτελεί αθλητής του. Ο 34χρονος ποδηλάτης μίλησε με τα καλύτερα λόγια για το “τριφύλλι”, λέγοντας: «Ο Παναθηναϊκός είναι πάντα μέσα στην καρδιά μου και νιώθω ευγνώμων προς τους κ. Βρανόπουλο, κ. Μαλακατέ και του φίλου μου, Σωτήρη Περίδη, για τον τρόπο με τον οποίο με αγκάλιασαν. Με στηρίζουν με θέρμη. Υπόσχομαι πως μόνο περήφανους θα τους κάνω. Φιλοδοξία μου, είναι ο Παναθηναϊκός να γράψει ιστορία και για αυτό θα χαρίσω όσες νίκες χρειαστεί, τόσο εγώ, όσο και ο αδελφός μου με τα άλλα παιδιά που μας πλαισιώνουν».

Όσον αφορά τον απολογισμό του για το 2022, ο Χρήστος τόνισε: «Είμαι ευτυχής που ο θεός με αξίωσε να αποκτήσω ένα γερό αγοράκι, που προστέθηκε στην οικογένειά μου. Κρατάω την παρουσία μου στην Πορτογαλία, όπου κατάφερα σε δύο απαιτητικούς αγώνες, να μπω στο παιχνίδι της πρόκρισης για το Παρίσι. Αφήνω πίσω μου κάποιες πικρίες και έναν τραυματισμό που με ανάγκασε να αναπροσαρμόσω το πρόγραμμά μου». Ερωτηθείς για τους στόχους του στη νέα χρονιά, απάντησε: «Νίκες, μόνο νίκες. Επειδή μετράω τη βαρύτητα των λόγων μου, λέω ότι θα δουν οι φίλαθλοι, μία ομάδα μόνο για χειροκρότημα. Όσον αφορά την παρουσία μου εκτός Ελλάδας, θα παλέψω για μία δύσκολη πρόκριση στο Παρίσι, παρά τις αντιξοότητες που βρήκα μπροστά μου και την αποχή που είχα από μεγάλους αγώνες. Υπάρχει μία συγκρατημένη αισιοδοξία».

Τέλος, ο Χρήστος Βολικάκης έστειλε τις δικές του ευχές για το νέο έτος: «Τα μεγαλύτερα αγαθά είναι η υγεία και η ειρήνη. Εύχομαι και για τη καινούρια χρονιά, ο θεός μας να τα χαρίσει απλόχερα στην ανθρωπότητα».//