Βαρύ πένθος στην οικογένεια της ΕΡΤ3 από τον αδόκητο χαμό του “δικού της” Απόστολου Τσιτσούλη
Η ΕΡΤ 3 θρηνεί για την απώλεια του Απόστολου Τσιτσούλη. Ο αγαπημένος συνάδελφος σκηνοθέτης δεν είναι πια κοντά μας, καθώς έχασε χθες απρόσμενα τη ζωή του. Βρέθηκε νεκρός από τον γιο του, στο δωμάτιο, όπου κοιμόταν. Όπως έγινε γνωστό και, όπως και ο ίδιος ο Απόστολος είχε αναφέρει σε ανάρτησή του στον λογαριασμό του στο facebook, τον ταλαιπωρούσε έντονα μια ίωση και λάμβανε αντιπυρετικά και βιταμίνες για να την αντιμετωπίσει, ενώ δήλωνε ότι η κατάσταση της υγείας του, εξαιτίας αυτής της ίωσης, δεν ήταν καλή. Tα αίτια του αναπάντεχου θανάτου του αναμένεται, ωστόσο, να αποσαφηνιστούν τις επόμενες ημέρες, μετά τη διενέργεια νεκροψίας-νεκροτομής.
Ο δικός μας Απόστολος σκηνοθετούσε στην ΕΡΤ3 από τα πρώτα χρόνια λειτουργίας της έως, κυριολεκτικά, τις προηγούμενες ημέρες.
Διορατικός, ασυμβίβαστος, επίμονος, λάτρης του ωραίου. Είναι λίγα από τα πάμπολλα στοιχεία που τον χαρακτήριζαν. Ο Απόστολος που λάτρευε την εικόνα, έβλεπε πάντα πίσω από αυτήν, ακολουθώντας την προτροπή των καθηγητών του στην σχολή κινηματογράφου του Κιέβου, όπου σπούδασε. Αψήφησε την προτροπή των γονιών του να γίνει γιατρός ή δικηγόρος και ακολούθησε το όνειρο του. 19 χρονών εγκατέλειψε τη Θεσσαλονίκη και έφυγε για τη Ρωσία, όπου έμαθε τη γλώσσα για να σπουδάσει στην συνέχεια για πέντε χρόνια σε ένα από τα Ομορφότερα Αρχιτεκτονικά Σύνολα του Κόσμου, όπως έλεγε, στην Αγία Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου, όπου φιλοξενείτο η Σχολή Κινηματογράφου της Ουκρανίας.
Πνεύμα ανήσυχο, δεν συμβιβάζεται με τις εύκολες λύσεις. Παρά το γεγονός ότι προκρίνεται από τον ΑΣΕΠ για τη θέση του θεατρικού σκηνοθέτη στην ομάδα που δημιούργησε το Ψυχιατρικό νοσοκομείο Θεσσαλονίκης με πρώην ασθενείς, ο Απόστολος δεν επιλέγει τελικά τη θέση. Χάρηκα πολύ έλεγε.
“Πήγα σε δύο συναντήσεις με την υπεύθυνη γιατρό του τμήματος, γνωρίστηκα και με τους υποψηφίους υποκριτές.
Οι συνθήκες εξαιρετικές, η εργασία εύκολη, οι απολαβές θα ήταν πολύ καλύτερες από αυτές που είχα ως συμβασιούχος στην ΕΡΤ3 από το 1989. Αλλά η χαρά της δημιουργίας, αυτή η ψυχική ανάταση και πλήρωση που μου προσέφερε το επάγγελμα, που ήταν και ο λόγος που το είχα επιλέξει, για μένα θα ήταν ανύπαρκτη.
Μετά λύπης ανακοίνωσα την απόφασή μου στη διεύθυνση του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης, αλλά με μεγάλη μου χαρά πήρα την έξοδο για τη μεγάλη φωτεινή λεωφόρο της αρμονίας του εσωτερικού μου κόσμου”.
Αυτή την αρμονία κυνηγούσε πάντα μέσα από τον κινηματογραφικό φακό. Λάτρευε τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό και τον ανέδειξε πάμπολλες φορές μέσα από παραγωγές που έφεραν την σκηνοθετική του σφραγίδα. Αρχαιολογική σκαπάνη, από την αρχαιότητα στο βυζάντιο -ιστορικες εποχές στη Μακεδονία είναι κάποια από τα ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ3 που φέρουν την καλλιτεχνική του σφραγίδα και για τα οποία δήλωνε περήφανος.
Ακόμη και την αγάπη του για τον μονάκριβο γιο του Νίκο την εξέφραζε με λόγια του Σοφοκλή: Υπάρχει πιο όμορφο στολίδι για τους γιους από τη δόξα του πατέρα τους, ή για τον πατέρα από την τιμιότητα των παιδιών του;
Ο Απόστολος Τσιτσούλης ήταν βαθιά πολιτικοποιημένο άτομο. Τη θλίψη της για τον αδόκητο θάνατό του εκφράζει η Κεντρική Επιτροπή του Κομμουνιστικού κόμματος Ελλάδος, εξαίροντας την καλλιτεχνική του άποψη και τις τεχνικές του γνώσεις.
Πνεύμα ανήσυχο δεν αρκέστηκε στις αρχικές πανεπιστημιακές γνώσεις. Κάτοχος μεταπτυχιακού “Master of Fine Arts” αλλά και της δημιουργικής γραφής ο Απόστολος πίστευε ότι “μόνο το γέλιο θα σώσει τον κόσμο, η ομορφιά έρχεται μετά”.Για εμάς τους εργαζόμενους στην ΕΡΤ3 το γέλιο πάγωσε αλλά η ομορφιά της ψυχής και της δουλειάς του θα υπάρχει πάντα.
Πνεύμα ανήσυχο, δεν συμβιβάζεται με τις εύκολες λύσεις. Παρά το γεγονός ότι προκρίνεται από τον ΑΣΕΠ για τη θέση του θεατρικού σκηνοθέτη στην ομάδα που δημιούργησε το Ψυχιατρικό νοσοκομείο Θεσσαλονίκης με πρώην ασθενείς, ο Απόστολος δεν επιλέγει τελικά τη θέση. Χάρηκα πολύ έλεγε.
“Πήγα σε δύο συναντήσεις με την υπεύθυνη γιατρό του τμήματος, γνωρίστηκα και με τους υποψηφίους υποκριτές.
Οι συνθήκες εξαιρετικές, η εργασία εύκολη, οι απολαβές θα ήταν πολύ καλύτερες από αυτές που είχα ως συμβασιούχος στην ΕΡΤ3 από το 1989. Αλλά η χαρά της δημιουργίας, αυτή η ψυχική ανάταση και πλήρωση που μου προσέφερε το επάγγελμα, που ήταν και ο λόγος που το είχα επιλέξει, για μένα θα ήταν ανύπαρκτη.
Μετά λύπης ανακοίνωσα την απόφασή μου στη διεύθυνση του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης, αλλά με μεγάλη μου χαρά πήρα την έξοδο για τη μεγάλη φωτεινή λεωφόρο της αρμονίας του εσωτερικού μου κόσμου”.
Αυτή την αρμονία κυνηγούσε πάντα μέσα από τον κινηματογραφικό φακό. Λάτρευε τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό και τον ανέδειξε πάμπολλες φορές μέσα από παραγωγές που έφεραν την σκηνοθετική του σφραγίδα. Αρχαιολογική σκαπάνη, από την αρχαιότητα στο βυζάντιο -ιστορικες εποχές στη Μακεδονία είναι κάποια από τα ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ3 που φέρουν την καλλιτεχνική του σφραγίδα και για τα οποία δήλωνε περήφανος.
Ακόμη και την αγάπη του για τον μονάκριβο γιο του Νίκο την εξέφραζε με λόγια του Σοφοκλή: Υπάρχει πιο όμορφο στολίδι για τους γιους από τη δόξα του πατέρα τους, ή για τον πατέρα από την τιμιότητα των παιδιών του;
Ο Απόστολος Τσιτσούλης ήταν βαθιά πολιτικοποιημένο άτομο. Τη θλίψη της για τον αδόκητο θάνατό του εκφράζει η Κεντρική Επιτροπή του Κομμουνιστικού κόμματος Ελλάδος, εξαίροντας την καλλιτεχνική του άποψη και τις τεχνικές του γνώσεις.
Πνεύμα ανήσυχο δεν αρκέστηκε στις αρχικές πανεπιστημιακές γνώσεις. Κάτοχος μεταπτυχιακού “Master of Fine Arts” αλλά και της δημιουργικής γραφής ο Απόστολος πίστευε ότι “μόνο το γέλιο θα σώσει τον κόσμο, η ομορφιά έρχεται μετά”.Για εμάς τους εργαζόμενους στην ΕΡΤ3 το γέλιο πάγωσε αλλά η ομορφιά της ψυχής και της δουλειάς του θα υπάρχει πάντα.
Η κηδεία του θα τελεστεί την Τρίτη 10 Ιανουαρίου, από τα Κοιμητήρια Θέρμης στις 10:45.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΜΕΡΣΙΑΔΟΥ
www.ertnews.gr
Διαβάστε περισσότερα… Read More
