Αρχιτέκτονας Α. Κούρκουλας στην ΕΡΤ: «Ατομική βόμβα» αναβάθμισης της περιοχής η ανακαίνιση του Αρχαιολογικού Μουσείου

«Ένα τέτοιο μεγάλο έργο, το οποίο έρχεται ουσιαστικά να φιλοξενήσει την παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά, τη δυτική κληρονομιά, δεν μπορεί παρά να έχει επιπτώσεις στην περιοχή. Θα είναι μια “ατομική βόμβα”, ένα πράγμα το οποίο δεν θα αφήσει τα πράγματα να εξελιχθούν αργά. Άρα η μεγάλη προσμονή γι’ αυτό είναι ότι θα βοηθήσει στην αλλαγή μιας αστικής περιοχής, η οποία επί χρόνια υποβαθμίζεται», επισήμανε μιλώντας στην ΕΡΤ και την εκπομπή «Στο Κέντρο» με τον Γιώργο Κουβαρά ο Καθηγητής Αρχιτεκτονικής στο Μετσόβιο, Πρόεδρος της Επιτροπής Αξιολόγησης του Αρχιτεκτονικού Σχεδίου για το Αρχαιολογικό Μουσείο, Ανδρέας Κούρκουλας, ερωτηθείς τι σημασία έχει το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείo και πως μπορεί μέσα από αυτή την πρόταση που πάει να υλοποιηθεί τώρα, για την ανακαίνισή του, να αλλάξει την πέριξ περιοχή.

Πρόσθεσε, ακόμη σχετικά: «Πέρα από την τουριστική, ας πούμε, κίνηση που θα προκαλέσει στην περιοχή, να δούμε πώς εντάσσεται στην καθημερινότητα της Αθήνας σε αυτή την περιοχή και πώς αφορά τους κατοίκους της γύρω περιοχής. Δηλαδή το να μπορέσει αυτό πέρα από την τουριστική ατραξιόν να γίνει κομμάτι που θα ενσωματωθεί στη γύρω πόλη, από τα Εξάρχεια, στην Πατησίων και κάτω από αυτή που θα βοηθήσει την πόλη να βρει έναν καινούριο χαρακτήρα».

Ως προς την κριτική για το Αρχαιολογικό Μουσείo, και το ότι δεν συμμετείχαν Έλληνες στην πρόταση για την ανακαίνισή του, επισήμανε:

«Η Ελλάδα μετά τη μεταπολίτευση υιοθέτησε ένα μοντέλο ανοιχτών διαγωνισμών για τα πάντα. Διεθνώς δεν υπάρχει αυτό το μοντέλο μόνο ανάλογα με το έργο και την κρισιμότητα του ή το χαρακτήρα του. Υιοθετήθηκαν κάποια μοντέλα διαγωνιστικά, τα οποία θεωρούσαν ότι θα βρουν το καλύτερο αποτέλεσμα. Άρα έχουμε κλειστούς διαγωνισμούς, διαγωνισμούς, προσκλήσεις, αναθέσεις, ανοιχτούς διαγωνισμούς που εξαρτώνται ανάλογα με το τι πας να πετύχεις.

Εδώ, ο στόχος για το μουσείο ήταν υψίστης σημασίας, μιλάμε για το Μουσείο των Μουσείων του Δυτικού Πολιτισμού. Αποφασίστηκε αυτή η διαδικασία γιατί αν γινόταν ανοιχτός διαγωνισμός αυτό που λέω θα είχαμε πάνω από 600 – 800 συμμετοχές. Έχει γίνει έτσι στο Μουσείο του Καΐρου, του οποίου το αποτέλεσμα ας αξιολογηθεί από όποιον υποστηρίζει μόνο αυτή τη διαδικασία.

Εδώ επιλέξαμε μια διαδικασία η οποία έγινε με αξιοκρατικά κριτήρια: ποια γραφεία διεθνώς έχουν διεθνείς βραβεύσεις -και έχουν και βραβεύσεις ειδικά για μουσεία- την τελευταία εικοσαετία;».

Ως προς την εικόνα της Αθήνας γενικότερα, σε ότι αφορά την πλατεία Ομονοίας, σημείωσε μεταξύ άλλων:

«Η περίπτωση της Ομόνοιας νομίζω ότι είναι ένα “ατύχημα”, δηλαδή ότι ο τρόπος ο οποίος εξελίχθηκαν τα σχέδια της πλατείας Ομονοίας κάθε άλλο παρά συνέβαλε σε αυτό. Είχε να κάνει με μια απόφαση κυρίως συγκοινωνιακού χαρακτήρα, γιατί στο διαγωνισμό αυτό είχαν δοθεί δύο μοντέλα, ένα που ήταν το one way out όπως ξέραμε την Ομόνοια και ένα δεύτερο, το οποίο είναι αυτό που έχουμε σήμερα.

Για τον σχεδιασμό της πρωτεύουσας, ως προς το σε τι υστερεί και πού η Αθήνα αποτελεί ίσως ακόμα και «παράδειγμα προς μίμηση» σημείωσε:

«Η άποψη που επικρατεί είναι ότι οι αρχιτέκτονες δεν έχουν να κάνουν τίποτα με την Αθήνα. Είναι ένα μισητό μοντέλο πόλης και ότι “ένας σεισμός μας σώζει” – λέγαμε αστειευόμενοι (…)

Η Αθήνα έχει το μικρότερο οικοδομικό τετράγωνο στην Ευρώπη – από τα μικρότερα οικοδομικά τετράγωνα. Αλλά έχουμε τη Βαρκελώνη, έχουμε το Βερολίνο, έχουμε το Παρίσι. Αυτή η κουβέντα που απέρριψε το οικοδομικό τετράγωνο και έφτασε στην ιδέα του ελεύθερου κτιρίου, στο πράσινο, ουσιαστικά ανατράπηκε όταν μπήκε το θέμα της κατάρρευσης του Τείχους του Βερολίνου και της ανασυγκρότησης του κέντρου του Βερολίνου, όπου εκεί ήταν πρώτη φορά που έχοντας την εμπειρία, την καταστροφική εμπειρία από τις μοντέρνες αναπτύξεις, υιοθετήθηκε η ιδέα του οικοδομικού τετραγώνου, ξανά.

(…) Το οικοδομικό τετράγωνο έχει το εξής προτέρημα: Ουσιαστικά είναι μια ενιαία μάζα κτιρίων η οποία κόβεται από δρόμους και πλατείες. Δηλαδή τα κενά της πόλης συγκροτούνται ως αφαίρεση σε αυτή την ενιαία μάζα. Αυτό το μοντέλο είναι πολύ κοινωνικά ανάμικτο.

Ερωτηθείς για το αν τον βρίσκει θετικό η ιδέα που αφορά στο να φύγουν τα υπουργεία, οι υπηρεσίες από τις πόλεις, επισήμανε:

«Με βρίσκει εξαιρετικά θετικό τουλάχιστον στην πρόταση που γίνεται για την περιοχή της Δάφνης, το οποίο είναι κομμάτι του κέντρου. Δηλαδή το κέντρο δεν είναι στατική έννοια. Όσο η πόλις μεγαλώνει και όσο δέχεται πιέσεις, το κέντρο επαναπροσδιορίζεται. Αυτό είναι κομμάτι αστικό του κέντρου. Δεν είναι ότι τα πάμε εκτός πόλης. Αυτό το πράγμα πρέπει όμως να σχεδιαστεί με έναν τρόπο που να δημιουργεί ασυνέχειες μέσα στην πόλη και ως πάρκο και ως συγκρότημα υπουργείων. Άρα το πρόβλημα είναι πάντα στο σχεδιασμό και το πώς μπορεί αυτή η συγκρότηση μιας περιοχής δημόσιων υπηρεσιών να μην αποτελέσει ασυνέχεια στην πόλη και να είναι κομμάτι πάλι της πόλης».

Πηγή: ΕΡΤ

www.ertnews.gr

Διαβάστε περισσότερα… Read More