Αγρότης διπλασίασε το μεροκάματο για να συλλέξει έγκαιρα την παραγωγή του 

Με ποιο τρόπο αυξάνονται τα ημερομίσθια; Ο νόμος της αγοράς, για την προσφορά και την ζήτηση εργαζομένων, υποχρεώνει τους επιχειρηματίες να αυξήσουν τους μισθούς για να βρούν εργατικά χέρια.

Όποιος δεν έχει δει την συλλογή των φύλλων του τσαγιού στα χωράφια με αναβαθμίδες στις Φιλιππίνες και την Κίνα, αγνοεί αυτό που διαπίστωσε η δημοσιογράφος της ΕΡΤ Μαίρη Κεσκιλίδου σε μια φυτεία στον Άγιο Χριστόφορο Εορδαίας.

Πρόκειται για μια εργασία που απαιτεί γνώση και προσοχή. Τι γίνεται όμως όταν πλησιάζει ο καιρός της συγκομιδής και δεν υπάρχουν εργατικά χέρια;

Ο Ιγνάτιος Γαβριηλίδης, παραγωγός τσαγιού, προκειμένου να προλάβει πιθανά δυσμενή καιρικά φαινόμενα και να συλλέξει την παραγωγή στον προσήκοντα χρόνο προσέφερε διπλάσιο μεροκάματο σε όσους θα συμμετείχαν στην προσπάθειά του.

Το χρηματικό κίνητρο ήταν ικανό για να σηκώσει από τις καρέκλες όλους εκείνους που επέλεξαν να λαμβάνουν ένα επίδομα ανεργίας.  

Έως τις αρχές Μαΐου η βροχή που έπεσε ευνόησε την παραγωγή τσαγιού στο Βέρμιο, αλλά οι κανόνες της διεθνούς αγοράς απιτουν αυστηρές συνθήκες συλλογής και αποθήκευσης του προϊόντος για να μην χάσει τα σημαντικά συστατικά του.

«Βρισκόμαστε σε έλεγχο από το εξωτερικό και έπρεπε τα φυτά αμέσως μετά την συγκομιδή να μπούν σε σκίαση», εξηγεί ο κ. Γαβριηλίδης.

Η έλλειψη εργατικών χεριών και η παρατεταμένη βροχόπτωση, έδιναν μικρό χρονικό περιθώριο στην συγκομιδή. «Σε τρείς ημέρες τελειώσαμε, ενώ κανονικά η συγκομιδή διαρκεί 10-15 ημέρες», αναφέρει ο κ. Γαβριηλίδης.

Το ενδιαφέρον για εργασία ήταν μεγάλο. «Έως και εχθές δεχόμασταν τηλέφωνα από την τοπική κοινωνία για να εργαστεί. Ερεθίσαμε τα αντανακλαστικά της προσφέροντας 60 ευρώ για οκτάωρη απασχόληση. Ήταν το δέλεαρ, αλλά έτσι συγκομίσαμε σε χρόνο μηδέν. Καταρρίψαμε όλα τα ρεκόρ».  

Η προσφορά για εργασία ήταν μεγάλη, αλλά φάνηκε πως όλοι θέλουν τα χρήματα, αλλά λίγοι θέλουν εργαστούν, όπως είπε ο κ. Γαβριηλίδης. «Φάνηκε ότι δεν μπορούν όλοι να δουλέψουν. Όσοι ήρθαν μόνο για τα χρήματα, τα παράτησαν γιατί δεν μπορούσαν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της εργασίας».   

Οι αγρότες βρίσκονται στο τέλος της συγκομιδής του τσαγιού και όλα δείχνουν ότι τα κέρδη του κ. Γαβριηλίδη, θα είναι πολλαπλάσια από τις δαπάνες του, γιατί ακολούθησε τον κανόνα της αγοράς.

Το θέμα που ανέδειξε η πρωτοβουλία του είναι πως οι διαμαρτυρίες των αγροτών για έλλειψη χεριών, έχει σχέση με τα μεροκάματα που δίνουν, αλλά και πως πολλοί είναι εκείνοι που αντί να εργάζονται ακολουθούν την συμβουλή του Paul Lafargue για Το δικαίωμα στην Τεμπελιά. Ο σύζυγος της Λάουρα Μάρξ, κόρης του Κάρλ Μάρξ μέσω του βιβλίου του πρότεινε: «να περνάμε χρόνο με φίλους, να χαλαρώνουμε, να απολαμβάνουμε την ζωή και να είμαστε τεμπέληδες». Σύμφωνα με το σκεπτικό του η Γαλλία υπό το αρχαίο καθεστώς, της βασιλείας, ήταν καλύτερα οργανωμένη επειδή υπήρχαν προγραμματισμένες επίσημες αργίες, πολύ περισσότερες από ό,τι στην σύγχρονη βιομηχανική κοινωνία. Βεβαίως, κατάλαβε ότι αν οι εργαζόμενοι ζητούσαν συνεχώς μεγαλύτερα μεροκάματα, οι εργοδότες θα κατέφευγαν σε μηχανικά μέσα για να εκτελέσουν τις εργασίες και τότε θα κατέληγαν με μηδενικές προοπτικές επιβίωσης.[1] Δεν κατάφερε να απαντήσει σε αυτά τα διλλήματα. Η ζωή που διήγε δεν τον ωφέλησε ιδιαίτερα, αφού μη έχοντας σκοπό ύπαρξης, πέρα από τις μαρξιστικές ανησυχίες για το εργατικό κίνημα, που εξέφραζε ο πεθερός του, αυτός και η σύζυγό του Λάουρα κατέληξαν σε αδιέξοδο, με αποτέλεσμα να αυτοκτονήσουν μαζί. Ο Πλεχάνφ (Georgi Plekhanov) είχε περιγράψει την κατάσταση που θα επικρατούσε σε μια κομμουνιστική κοινωνία «Κάτω από το νέο κράτος της κοινωνίας δεν θα υπάρχουν αντιπαλότητες – μόνο θανατηφόρα πλήξη». Κυριολεκτικά θανατηφόρα. Το πιο σημαντικό είναι ο κυνισμός με τον οποίο αντιμετώπισε ο Λένιν τον θάνατο του μαρξιστή Λαφάργκ, που παραβρέθηκε στην κηδεία του ζεύγους και εκφώνησε λόγο. «Εάν κάποιος δεν μπορεί να εργαστεί άλλο για το Κόμμα, πρέπει να μπορεί να δει την αλήθεια κατάματα και  να πεθάνει σαν τους Λαφάργκ».[2] Σημειώνεται ότι σε αυτοχειρία προχώρησε και η μεγαλύτερη κόρη του Μάρξ, η Έλενορ, όταν διαπίστωσε ότι όσα διακήρυττε ο πατέρας της απείχαν από την πραγματικότητα και από όσα η ίδια επιθυμούσε στην ζωή της. Όσον αφορά τον Λένιν στα πρώτα στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας, παλαιότερα γνωστά ως katorga (κάτεργα), που άνοιξε στην Ρωσία το 1918, έστελνε όλα τα άτομα που κατηγορούνταν για αντικοινωνικά εγκλήματα, δηλαδή αστέγους αλκοολικούς, πόρνες ανέργους κλπ..[3] Ευτυχώς οι άνεργοι στην Ελλάδα δεν αντιμετωπίζουν την μπολσεβίκικη αντίληψη περί εργασίας. Υπάρχουν μόνο κάποιοι που αναπολούν την ταινία «Οι τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας», αλλά οι εποχές άλλαξαν από το 1978.

[1] Le Droit à la pareses- Refutation du droit au travail se 1848, Ed. KeukDjian, Paris 1883,  [Το Δικαίωμα στην Τεμπελιά- Άρνηση του δικαιώματος στην εργασία από το 1848]

[2] Nadezhda K. Krupskaya, Memories Of Lenin, India Publishers, 1930, part I, p.46,  part II, p.55.

[3] М. Джекобсон, М.Б.Смирнов, Система мест заключения в РСФСР и СССР. 1917–1930, [GARF (State Archives of the Russian Federation), Fund 4042. Op. 8. D. 1. L. 21. & Fund 393. Inventory 13. Case 1 Extract. Sheet 112.]

www.ertnews.gr

Διαβάστε περισσότερα… Read More